آبان نیوز انتشار آخرین خبرهای سیاسی اقتصادی اجتماعی ورزشی فناوری در آبان نیوز
به گزارش دپارتمان اخبار بین المللی پایگاه خبری آبان نیوز ،
کارمن کالیل، ناشر و نویسنده‌ای که از نویسندگان زن دفاع می‌کرد و قانون ادبیات انگلیسی را متحول کرد، روز دوشنبه در سن 84 سالگی بر اثر سرطان خون در لندن درگذشت. این خبر توسط نماینده او تأیید شد.
کالیل به‌عنوان یک کمپین خارجی شروع به کار کرد و نشریه فمینیستی Virago Press را تأسیس کرد، جایی که او پرفروش‌ترین‌های معاصر از جمله مارگارت اتوود، مایا آنجلو و آنجلا کارتر را منتشر کرد. او با بازگرداندن فهرستی از آثار کلاسیک مدرن نویسندگانی از جمله آنتونیا وایت، ویلا کاتر و ربکا وست، قانون ادبیات انگلیسی تحت سلطه مردان را به چالش کشید و در نهایت به ستونی از نهاد ادبی تبدیل شد. او در سال 2017 به عنوان یک دختر شناخته شد، به عنوان یکی از اعضای کمیته جایزه بوکر خدمت کرد و از اعضای انجمن سلطنتی ادبیات بود.
کالیل که در سال 1938 در ملبورن به دنیا آمد، دوران کودکی سختی را پشت سر گذاشت که بعدها آن را “برزخ” نامید. او به همان مدرسه صومعه‌ای رفت که ژرمین گریر، جو را به‌عنوان «قوانین، سانسور و سکوت، و مهم‌تر از همه احساس عدم تأیید در انتظار هجوم به آن مواقع نادری که کاملاً خود را احساس می‌کردید» توصیف کرد. پس از تحصیل در دانشگاه ملبورن، در هفته ای که فارغ التحصیل شد استرالیا را ترک کرد و در سال 1960 به لندن رسید تا آنجا را “مکانی بسیار بسته و ساکت” بیابد.
او به آبان نیوز گفت: «به این نتیجه رسیدم که هرگز نباید به اینجا می آمدم. “من باید در خانه می ماندم. قطعا. یا در فرانسه زندگی می کرد.»
سال های اولیه کالیل در لندن چالش برانگیز بود و او سعی کرد خود را بکشد. پس از آغاز راه بهبودی با یک درمانگر، در سال 1964 آگهی‌ای را در تایمز گذاشت: «کارشناسی ارشد استرالیایی، تایپ، شغلی در انتشارات می‌خواهد».
او به نشریه استرالیایی بوک ریویو گفت: «من سه پیشنهاد دریافت کردم و یکی را پذیرفتم، که برای یک ویراستار کتاب تحت حمایت در هاچینسون بسیار بد بود.»
از آنجا او به سمت تبلیغات کتاب – یکی از معدود مشاغلی بود که در آن زمان برای زنانی که نمی‌خواستند منشی شوند – باز شد – قبل از اینکه در Ink، یکی از شاخه‌های مجله Oz مشغول به کار شود. هنگامی که در سال 1972 فروپاشید، او به صورت آزاد مشغول به کار شد و در تابستان همان تابستان روی راه اندازی مجله فمینیستی Spare Rib کار می کرد. زمانی که در یک میخانه نشسته بود، ایده یک شرکت انتشاراتی فمینیستی به ذهنش رسید، «مثل روشن کردن یک لامپ».
Virago Press که به نام لاتین یک جنگجوی زن نامگذاری شد، در سال 1973 تأسیس شد. دو سال بعد، اولین عنوان ظاهر شد: پرتره مارگارت چمبرلین از زندگی زنان در یک روستای شرق انگلیس، Fenwomen. کالیل به آبان نیوز گفت که این اثر تلاشی برای «به‌کار بردن تکنیک‌های بازاریابی انبوه برای ایده‌های اقلیت‌ها – برای تبلیغ ایده‌های فمینیستی» بود. یک جنبه تجاری در آن وجود داشت: دیدم که یک جای خالی، یک فرصت، یک سوراخ برای ویراگو وجود دارد.
هریت اسپایسر، که در سال 1972 به عنوان دستیار کالیل شروع کرد و 10 سال بعد مدیر عامل Virago شد، بعداً “یک زندگی نسبتاً وحشی در جریان است”. اما در کنار مجالس و مهمانی‌های پرمعنا، کار وحشیانه‌ای هم وجود داشت.
Virago در سال 1982 توسط گروه Chatto، Bodley Head و Cape خریداری شد و کالیل در هیئت مدیره Virago باقی ماند اما به سمت مدیر عامل Chatto و Windus رفت. او در آنجا آیریس مرداک، ای اس بیات و ادوارد سعید را منتشر کرد، و به مایکل هولروید 625000 پوند برای زندگینامه جورج برنارد شاو در سال 1991 پیشنهاد داد. Virago، که به Little، Brown فروخته شد، جایی که یک اثر موفق باقی مانده است.
در سال 2006، کالیل با تحقیق در مورد خانواده و ویشی فرانسه، بد ایمان، نویسنده شد. از طریق مرگ غم انگیز آن دارکویر، درمانی که به کالیل در اولین ورودش به لندن کمک کرد، زندگی پدر دارکیر، لوئیس، همکار نازی‌ها را که هزاران یهودی فرانسوی را به مرگ فرستاد، بررسی میکند. آبزرور آن را خشمگین توصیف کرد که با تحقیر او نسبت به مرد و خشم او نسبت به سیستم آزار و شکنجه و قتل بوروکراتیکی که او به آن خدمت می کرد، روشن شد، اما همچنین نشان داد که «آسیب پذیری که تعداد کمی از همکارانش می توانستند به آن مشکوک باشند». کالیل این موضوع را در سال 2020 با مطالعه تاریخچه خانوادگی خود، Oh Happy Day دنبال کرد، و ترسیم کرد که چگونه اجدادش پس از اینکه فقر آنها را به سمت جنایات کوچک سوق داده بود، به استرالیا منتقل شدند و با نابرابری های مدرن مشابهت هایی را ترسیم کرد.
کالیل هرگز آتش خود را از دست نداد، پس از اینکه داوران همکارش جایزه را به فیلیپ راث اعطا کردند و با اعتراض به شورش انقراض، از پانل بین المللی من بوکر خارج شد. اما او نیز مهربان بود. کالیل با نوشتن در آبان نیوز، حضور خود در لیگ کتاب سافولک را به یاد آورد، جایی که «جمعی از زنان» آمدند تا از ویراگو تشکر کنند.
او می‌نویسد: «این نویسندگان و رمان‌هایشان واقعاً از آنها تشکر می‌کردند، زنانی که در زمان‌های ناسپاسی می‌نوشتند. تنها چیزی که لازم بود این بود که بدانیم آنها آنجا هستند، آنها را دوست داشته باشیم و آنها را منتشر کنیم.»
این خبر از خبرگزاری های بین المللی معتبر گردآوری شده است و سایت اخبار روز ایران و جهان آبان نیوز صرفا نمایش دهنده است. آبان نیوز در راستای موازین و قوانین جمهوری اسلامی ایران فعالیت میکند لذا چنانچه این خبر را شایسته ویرایش و یا حذف میدانید، در صفحه تماس با ما گزارش کنید.
