درس های ژابی آلونسو در لورکوزن ممکن است پس از بیداری بی ادبانه منتظر بمانند | بوندسلیگا

تیاو بود شروع داستان ژابی آلونسو به عنوان مربی، جایی که یکی از طبیعی ترین نقشه کش ها در خط میانی خود را باهوش و موفق با پس زمینه خط تماس نشان می داد. اگر هر گونه فرضی وجود داشت که استیون جرارد، هم تیمی سابق او در لیورپول، بر اساس اطمینان او به عنوان یک بازیکن، نوع خاصی از مربیان باشد، این شاید برای آلونسو در سه فصل نمایش فلسفه خود در تیم B رئال سوسیداد دو برابر شود.

مدتی است که دیدگاه این بوده است که آلونسو آنقدر مغزی است که باید در مسیری اجتناب ناپذیر به سمت زمین آشنا در اوج باشد، با بازگشت نهایی به بایرن مونیخ که توسط کارل هاینز رومنیگه در سال 2020 تعیین شده است (“او مربی خواهد شد.” که ممکن است در مقطعی در آینده مورد توجه بایرن قرار گیرد») و از زمان ورودش به بایرلورکوزن تغییر کرده است.

به نظر می رسید که او رمپ عالی را در آن جهت پیدا کرده است. کمتر باشگاهی در سطح لیگ قهرمانان وجود دارد که فشار آنها از لورکوزن خفیف‌تر باشد. آلونسو نسبت به بسیاری از همتایان بوندسلیگای باشگاه، زمان، فضا، هواداران پرشور کمتری خواهد داشت (به همین دلیل در بوروسیا مونشن گلادباخ فکر کنید، نقشی که آلونسو می توانست به راحتی در آن به پایان برسد)، به علاوه استعدادهای فراوان و بودجه برای اصلاح تیمش در حد معقول.

ما ممکن است در نظر داشته باشیم – شاید به خصوص با توجه به مبارزات فعلی جرارد – اگر نباید در مورد گرفتن کلید مازراتی قبل از قبولی در آزمون رانندگی صحبت کنیم، به خصوص با توجه به تشدید روزهای افتتاحیه آلونسو در محل. اولین بازی او در بوندسلیگا نسیم بود: پیروزی 4-0 مقابل شالکه در بای آرنا، با کت سبک پاییزی آلونسو که هنوز به آرامی روی پایه کت در دفتر جدیدش تاب می خورد. متعاقباً اندازه واقعی وظیفه او آشکارتر شد.

بحثی وجود داشت مبنی بر اینکه شکست اواسط هفته در لیگ قهرمانان اروپا از پورتو به ناحق در برابر حریفان بداخلاق سخت بود. شنبه داستان متفاوتی بود. لورکوزن در حال دیدار از آینتراخت فرانکفورت بود، تلاش‌های خود در لیگ قهرمانان اروپا را پشت سر گذاشت و کمتر به برنامه‌ریزی‌ها عادت کرد و منابع کمتری برای مقابله با آن داشت. خود کار.

ژابی عزیز، بیداری بی ادب را ملاقات کن. استفان فون نوکس در کیکر نوشت: “اگر شما 5-1 شکست خورده اید و سرمربی حریف نه تنها از پیروزی “شایسته” تیمش صحبت می کند، بلکه از ” فرصت های تلف کردن” آنها نیز انتقاد می کند، همانطور که مارکوس کروشه با Sky انجام داد، پس هشدار قرمز است.»

بازیکنانی با کیفیت پاتریک شیک، موسی دیابی و جاناتان تاه، به جز سه نفر، از بهترین بازیکنان خود فاصله دارند، که برای آلونسو، که جانشین جراردو سئوآنه شد، دردسر ایجاد می کند. رابرت آندریچ اصرار داشت: “مشکلات با مربی از بین نمی روند.” “هنوز هم کسانی که در زمین هستند مسئول آن هستند.” همکار او در خط میانی، کرم دمیربای، به طور مختصرتر این را بیان کرد: “ما در جهل عمیقی هستیم.”

هیچ استدلالی در آنجا وجود ندارد. اگر می‌خواهید در کنار هم قرار گرفتن استعدادها در مقابل فرم در یک بسته فردی مرتب از این شکست اخیر، پیرو هینکاپیه را انتخاب کنید. این مدافع در 10 دقیقه نیمه دوم با یک ضربه سر شیرجه ای شبیه به ون پرسی، گل تساوی را رقم زد و از آنجا، قهرمان سکانسی بود که بعد از ظهر آلونسو را در کمتر از 15 دقیقه اژدر کرد. دو دقیقه پس از گل او، هینکاپیه در حال چرت زدن گرفتار شد، زیرا راندال کولو موانی او را با سانتر کریستوفر لنز شکست داد تا آینتراخت را پشت سر بگذارد. سپس ضربه سر نادرست او در نیمه راه به جسپر لیندستروم اجازه داد تا به صورت خطی از زمین خارج شود و یک پایان حیله گرانه را برای سومین گل به ارمغان بیاورد. برای تکمیل آن، او کولو موانی بی‌رحمانه‌ای را با یک چالش آخر به زمین زد تا (در نهایت، پس از مشورت VAR) دومین پنالتی بعد از ظهر را برای میزبان به ارمغان بیاورد که دایچی کامادا همان پنالتی اول را به لرزه درآورد. هینکاپیه به دلیل این خطا دومین زرد را دریافت کرده بود. مدت زمانی که بین ضربه سر هینکاپیه به تور و پرتاب ناامیدانه او روی کولو موانی سپری شد 11 دقیقه و 52 ثانیه بود.

تا اینجای کار یکی از آن فصل ها برای لورکوزن است. هینکاپیه 20 ساله بازیکنی با پتانسیل قابل توجهی است، اما او نیز مانند تیمش در حال حاضر در وضعیت بدی قرار دارد. زمانی که لوکاس آلاریو، مهاجم سابق لورکوزن با عذرخواهی گل پنجم را در دقایق پایانی به ثمر رساند، تمام کارهای خوب انجام شده در برابر شالکه، گل به گل، خنثی شده بود.

اگر آنها قبل از آن انفجار ربع ساعتی در بازی بودند، فقط در تئوری اینطور بود، نه در عمل. لورکوزن تا آن زمان به ناخن‌های خود چسبیده بود، با توجه به شرایط بد آینتراخت (شما واقعاً نمی‌دانید که آیا آنها یا بد اینتراخت، خویشاوندان دور در لباس یک تیم، در این فصل حضور خواهند داشت). با دو نفری دوباره به هم پیوسته کولو موانی و ماریو گوتزه که میهمانان خود را از یک طرف و سپس به طرف دیگر می کشند. حقیقت وحشتناک برای لورکوزن این است که آنها به راحتی از اینجا پیاده شدند.

امروز آنها با تنها 8 امتیاز از 10 بازی و تنها با شالکه و بوچومبلو که تا این حد ناامید شده اند، در رده شانزدهم قرار دارند، مترادف با رتبه پلی آف سقوط. وولفسبورگ در جایگاه بعدی قرار دارد و سوالات فلسفه و چشم اندازها منتظر خواهند ماند. آلونسو و تیمش از قبل و سریع به امتیاز نیاز دارند.

نکات صحبت

اولین قسمت سوپر یکشنبه بوندسلیگا این بود که یونیون برلین با شکست کامل 2-0 بروسیا دورتموند در صدر جدول باقی ماند و آنها را با اقتصاد و بی رحمی که به علامت تجاری آنها تبدیل شده است، از بین برد. نیمه اول دو نفره جانیک هابرر این کار را انجام داد – اولی با استفاده از یک ضربه هوایی توسط گرگور کوبل، و دومی با یک رانندگی با صدای بلند از لبه منطقه. نمایش تدافعی عظیم و مستحکم آنها در نیمه دوم حتی با توجه به اینکه دو روز استراحت کمتری نسبت به BVB داشتند، حتی برای شکست دادن مالمو در اواخر لیگ اروپا در روز پنجشنبه، بسیار چشمگیرتر بود. ادین ترزیچ برای تیمی با ساختار و شخصیت یونیون چه می دهد؟

قسمت دوم برای بایرن فوق العاده بود، که قانع کننده ترین نمایش داخلی خود را از روز افتتاحیه به ما ارائه داد، اما برای فرایبورگ که علیرغم اینکه در انتهای اشتباه امتیاز 5-0 قرار داشت، سوم شد. برتری اریک ماکسیم چوپو موتینگ در نقش مهاجم مرکزی همچنان بحث‌های جایگزینی رابرت لواندوفسکی را برمی‌انگیزد – اگرچه جولیان ناگلزمن از تظاهر مجدد آن‌ها خوشحال بود. لروی سانه و همراهانش غیرقابل انکار بود.

در هفته ای که در نهایت پلگرینو ماتراتزو را اخراج کردند، اشتوتگارت اولین برد فصل خود را به دست آورد و در نهایت با گلزنی سیلاس 4-1 از بوخوم گذشت که یادآور دوران شادتر مربی برکنار شده بود.

دوبل عالی مارکوس تورام برای مونشن گلادباخ برای پیروزی در وولفسبورگ کافی نبود، اما او اکنون در این فصل به 7 رسیده است و امید واقعی آنها را برای رسیدن به اوج می دهد. مارسل شفر، مدیر ورزشی وولفسبورگ، او را به وجد آورد: «تورام یک مهاجم در کلاس جهانی است، حتی اگر دانیل فارکه، مربی خود فرانسوی‌ها به او بگوید «او هنوز به این نقش مرکزی عادت می‌کند». گلادباخ می ترسد که به زودی به یک باشگاه جدید عادت کند. قرارداد تورام در تابستان به پایان می رسد و به یک ملک داغ تبدیل خواهد شد.