به گزارش دپارتمان اخبار اقتصادی پایگاه خبری آبان نیوز ،
پیام نشست سالانه هفته گذشته صندوق بین المللی پول واضح بود. جنگ، بیماری همه گیر و تورم افسارگسیخته اقتصاد جهانی را تحت فشار شدید قرار داده است. خلق و خوی تند و غالباً متزلزل بود.
آمریکاییها برای تنظیم محدودیتهای تولیدی که برای بالا بردن قیمت نفت طراحی شده بود، به عربستان سعودی حمله کردند. سرخپوستان از افزایش تهاجمی نرخ بهره آمریکا ناراضی بودند، زیرا آنها آن را صادرات مشکلات آمریکا به سایر نقاط جهان می دانستند.
بریتانیا برای یک مینی بودجه ناموفق که لرزه هایی را در بازارهای مالی جهانی ایجاد کرده بود، در خانه سگ بود. روسیه بار دیگر به صراحت اعلام کرد که هرگونه تلاش گروه 20 برای محکومیت آن را به دلیل تهاجم به اوکراین وتو خواهد کرد. گروه 20 که به عنوان نهادی تشکیل شده بود که بزرگترین کشورهای توسعه یافته و بازارهای نوظهور جهان را به یافتن راه حل هایی برای مشکلات مشترک تشویق می کند، حتی نمی توانست بر سر یک بیانیه ملایم برای جمع بندی مذاکرات بی معنی خود به توافق برسد.
وضعیت رو به رو شدن G20 مهم است. این یک اقتصاد جهانی را نشان می دهد که در حال تکه تکه شدن است و کشورها با توجه به خود به مجموعه شوک های اخیر پاسخ می دهند.
نمونه هایی از همبستگی وجود داشته است – مانند حمایت از اوکراین – اما آنها استثناهایی از این روند هستند. تصمیم جو بایدن برای محدود کردن صادرات تراشه های کامپیوتری ایالات متحده به چین – که نمادی از روابط سرد بین دو اقتصاد بزرگ جهان است – بسیار معمولی است.
کریستالینا جورجیوا، مدیر عامل صندوق بین المللی پول، می داند که مشکلی وجود دارد. صندوق بینالمللی پول در کنفرانس برتون وودز در سال 1944 برای پایان دادن به سیاستهای گدا-همسایه من در دهه 1930 و جلوگیری از کاهش تورم توسط کشورها ایجاد شد. اکنون او نشانه هایی از جهانی شدن را می بیند. “تجزیه در اقتصاد جهانی به این معنی است که ما ممکن است شاهد تغییراتی در زنجیره تامین باشیم که بر ساختار هزینهها به صورت دائمیتر تاثیر میگذارد.”
جورجیوا میگوید که شوکهای مکرر و عقبنشینیهای رشد در سه سال پس از برگزاری آخرین نشست سالانه کامل و حضوری صندوق بینالمللی پول، سؤال بزرگتری را مطرح میکند، یعنی: «آیا ما یک تغییر اقتصادی اساسی در اقتصاد جهانی را تجربه میکنیم – از دنیای نسبی. قابل پیش بینی و ثبات، به عدم قطعیت و نوسان بیشتر؟
به نظر می رسد که پاسخ به این سوال مثبت باشد. همه گیری و عواقب پس از آن برای افشای یک تکه تکه شدن که به آرامی در 15 سال گذشته اتفاق می افتد، لازم است. دوران اوج جهانی شدن – دوره بین فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی در اوایل دهه 1990 و نزدیک به مرگ سیستم بانکی جهانی در سال 2008 – مدت هاست گذشته است.
ریچارد کوزول رایت، مدیر جهانیسازی و استراتژیهای توسعه در کنفرانس تجارت و توسعه سازمان ملل متحد، میگوید: تمرکز زیادی روی شکستهای سال گذشته وجود دارد، اما به اندازه کافی بر شکافی که از زمان بحران مالی جهانی رخ داده است، توجه نشده است. بحران
«سرمایهگذاری کم عظیمی وجود داشته است – که خود را در تنگناهای زنجیره تأمین نشان داده است – حتی اگر همه مواد لازم برای رونق سرمایهگذاری فراهم میشد.»
کوزول رایت میگوید که نابرابری عامل بزرگ دیگری است که در پشت شکستگی جهانی وجود دارد، زیرا منافع تجارت بینالمللی به سمت سود شرکتها است، نه دستمزد کارگران.
در نگاهی به گذشته، سال 2016 نقطه مهمی را در مسیر تکه تکه شدن رقم زد. رای برگزیت در بریتانیا، نارضایتی میلیونها رایدهنده را از وضعیت اقتصادی موجود نشان داد، همانطور که پیروزی دونالد ترامپ بر هیلاری کلینتون در انتخابات ریاستجمهوری آمریکا نشان داد. ورود ترامپ به کاخ سفید منجر به سرد شدن قابل توجه روابط بین واشنگتن و پکن شد و در دوران بایدن وخامت بیشتری رخ داد.
نیل شیرینگ، اقتصاددان ارشد گروه در موسسه مشاوره کپیتال اکونومیکس، میگوید: «اقتصاد جهانی در حال تقسیم شدن به دو بلوک چین و ایالات متحده است. این منجر به تغییر در زنجیره تامین و کاهش جریان فناوری و سرمایه گذاری بین این دو در دهه آینده خواهد شد. ملاحظات ژئوپلیتیکی نقش بیشتری در سیاست اقتصادی نسبت به یک نسل بازی خواهد کرد.»
نشانه های انشقاق از قبل آشکار است. در غرب، همهگیری، قیمتهای بالاتر انرژی و بیاعتمادی فزاینده به چین به معنای علاقه مجدد به خودکفایی و زنجیرههای تامین کوتاهتر و کمتر در معرض دید قرار گرفته است. پکن جایگزینی برای بانک جهانی ایجاد کرده است – بانک سرمایه گذاری و زیرساخت آسیایی – و در بیش از 150 کشور از طریق طرح کمربند و جاده سرمایه گذاری کرده است. بسیاری از کشورهایی که به شدت بدهکار هستند اکنون متوجه شده اند که چین یکی از طلبکاران آنهاست.
کوزول رایت می گوید شباهت هایی با دهه 1970 وجود دارد، به طوری که ایالات متحده به عنوان قدرت مسلط باقی ماند و چین به عنوان قدرت رقیب جایگزین اتحاد جماهیر شوروی شد. با این حال، چین یک رقیب اقتصادی بسیار قدرتمندتر است.
جورجیوا هفته گذشته از سیاستگذاران درخواست کرد که فوراً و به طور جمعی برای مقابله با فهرست طولانیتر مشکلات مانند تورم، گرسنگی، بدهی و تغییرات آب و هوایی در میان آنها اقدام کنند. اما سیستم چندجانبه در حال شکسته شدن است و هفته گذشته نشانههای کمی وجود داشت که به درخواست توجه شود.
این خبر از خبرگزاری های بین المللی معتبر گردآوری شده است و سایت اخبار امروز آبان نیوز صرفا نمایش دهنده است. آبان نیوز در راستای موازین و قوانین جمهوری اسلامی ایران فعالیت میکند لذا چنانچه این خبر را شایسته ویرایش و یا حذف میدانید، در صفحه تماس با ما گزارش کنید.