سر جیم رتکلیف امیدها برای تصاحب منچستریونایتد را کاهش داد | منچستر یونایتد

سر جیم رتکلیف احتمال ارائه پیشنهاد برای منچستریونایتد را نادیده گرفت و گفت که گلیزرها نمی‌خواهند بفروشند و او “نمی‌تواند به این امید بنشیند که” روزی باشگاه در دسترس قرار گیرد.

رئیس میلیاردر اینئوس اعتراف کرد که در ماه آگوست پس از ناکامی در خرید چلسی در تابستان، علاقه مند به خرید یونایتد بوده است. اما راتکلیف در کنفرانس FT Live گفت که اکنون بیشتر بر روی تبدیل نیس به یک بازیکن جدی در لیگ 1 متمرکز است تا خرید یونایتد.

رتکلیف گفت: “من یک هوادار مادام العمر منچستریونایتد هستم.” و من در آن بازی فوق‌العاده در سال 1999 در بارسلونا حضور داشتم که عمیقاً در ذهن من حک شده است. منچستریونایتد متعلق به خانواده گلیزر است. من با جوئل و اورام آشنا شدم و آنها بهترین افراد هستند. آنها آقایان هستند. و آنها نمی خواهند بفروشند. و مالک آن شش فرزند پدر است و آنها نمی خواهند بفروشند.

“اگر در تابستان برای فروش بود، بله، احتمالاً به دنبال چلسی بودیم. اما نمی‌توانیم به امید روزی بنشینیم که منچستریونایتد در دسترس باشد.»

راتکلیف که دارای یک مجموعه ورزشی است که شامل تیم دوچرخه سواری Ineos Grenadiers، یک سوم تیم F1 مرسدس بنز و تیم جام آمریکا بن اینزلی است، پذیرفت که می تواند بیشتر در فوتبال سرمایه گذاری کند و گفت: «محبوب ترین ورزش در جهان این است. فوتبال، و نزدیک ترین ورزش به ما است، بنابراین ما باید دارایی داشته باشیم.» با این حال، وقتی از او پرسیده شد که آیا ممکن است در لیگ برتر باشد، او پاسخ داد: «خب لیگ برتر نیست، یک باشگاه برتر. من فکر می کنم نیس تاریخچه بسیار جالبی دارد. این یک باشگاه قدیمی است و یک مکان بسیار جذاب برای فوتبالیست ها است زیرا آب و هوای کالیفرنیایی در آنجا وجود دارد.

راتکلیف سپس به این نکته اشاره کرد که چگونه منچسترسیتی و پاری سن ژرمن به لطف سرمایه گذاری جدی وارد نخبگان جهان شدند. راتکلیف همچنین مدعی شد که اگر چلسی را در تابستان می خرید، آن را بسیار متفاوت از مالکان آمریکایی جدید باشگاه اداره می کرد.

او گفت: «زمانی که چلسی برای فروش عرضه شد، سه پیشنهاد دهنده همگی مؤسسات مالی آمریکایی بودند. و بنابراین آنها به چلسی به عنوان یک دارایی مالی نگاه می کردند. در حالی که ما به آن به عنوان یک دارایی جامعه نگاه می کردیم. بنابراین دیدگاه ما این بود که اگر چلسی را می خریدیم، هرگز مالک چلسی نمی شدیم. ما فقط برای مدتی نگهبان بودیم. مثل کلیسای سنت پل است. این بخشی از جامعه است و شما نباید با آن به عنوان یک دارایی مالی رفتار کنید.

و جالب اینجاست که آنها نمی توانند در باشگاه های بزرگ فوتبال آمریکا سرمایه گذاری کنند. زیرا آمریکا به سرمایه گذاران خطرپذیر اجازه خرید باشگاه های ورزشی در آمریکا را نمی دهد. بنابراین آنها به بریتانیا می آیند و مال ما را می خرند.»