شروع هیجان انگیز باتلر و هیلز به انگلیس کمک کرد تا در استرالیا T20 برنده شود | کریکت

به نظر می رسد زنگ زدگی حلقه برای انسان های فانی است. جاس باتلر که اولین بازی رقابتی خود را از اواسط آگوست انجام می دهد، در اولین بازی بیست 20 مقابل استرالیا، به سبک هیجان انگیز و پشیمانانه بازگشت، با شکستن 68 ران از 32 تحویل برای شروع مسابقه ای از رکوردهای شکسته، ضربه های انفجاری از هر دو طرف و یک بارندگی اجتناب ناپذیر. جنجالی که در نهایت انگلیس با 8 ران پیروز شد.

قبل از انجام این کار، دیوید وارنر یک بار دیگر نشان داد که در مورد جنگ طلبی از هیچ کس عقب نیست. استرالیا برای جمع‌آوری چیزی که می‌توانست بالاترین تعقیب و گریز آنها را در خاک خود داشته باشد، به چالش کشیده شد و در نهایت از دسترس خارج شد. هرگز از نیاز به گلزنی 209 نترسید، تنها زمانی که متیو وید توپ سوم فینال اوور مسابقه را به دستان بن استوکس در میانه عمقی انداخت که بازی قاطعانه به نفع گردشگران حرکت کرد.

در یک مسابقه بازگشت و موشک، الکس هیلز یک استدلال قانع کننده و احتمالاً قطعی برای قرار گرفتن در کنار کاپیتانش ارائه کرد و مارکوس استوینیس که به تازگی از یک ضربه جانبی بهبود یافته بود و قبلاً یکی از بول دارانی که از بازکن های انگلیس آسیب دیده بود، تولید کرد. یک ضربه زدن درخشان برای رسیدن به 35 امتیاز فقط 15.

با توجه به این که ضربات شیرین زیادی وجود داشت، طعنه آمیز است که شاید به یاد ماندنی ترین شات از همه، یک لبه بالای حلقه بود. در اوور هفدهم، در حالی که بازی در تعادل و تنش مارپیچ بود، توپ از چوب وید خارج شد و همین کار را انجام داد. مارک وود در حالی که توپ را کاسه کرده بود، به سرعت به جلو دوید تا وید بازوی چپ خود را بیرون بیاندازد تا مطمئن شود که شکست خورده است. به سختی می توان یک مورد واضح تر از مانع شدن زمین را متصور شد، اما جذابیت انگلستان چیزی بیشتر از شانه های ناامیدانه باتلر بود و به دلایلی داوران کاملاً آن را نادیده گرفتند.

در حالی که استرالیا امتیاز خوبی به دست آورد، اینینگ های آن ها با چند سوال بی پاسخ به پایان رسید. کامرون گرین که دوباره به عنوان شریک با وارنر در صدر جدول انتخاب شد، با وجود اینکه حتی در تیم جام جهانی حضور نداشت، برای دومین بار در سه روز گذشته تنها یک بار سقوط کرد، استیون اسمیت دوباره کنار گذاشته شد و آرون فینچ در رده چهارم قرار گرفت و گل زد. 12 – برای بردن او به 3000 دوش T20 کافی بود – و بلافاصله بیرون آمد. آنها به شدت به وارنر متکی بودند، که پر از انرژی خشمگین بود زیرا قبلاً مانند تیم دیوید چند اور پیش از این به 73 رسید و به هیلز این فرصت را داد تا نشان دهد که یک جفت دست ایمن تر از آنچه در پاکستان نشان می داد دارد.

حمله بولینگ استرالیا به دلیل غیبت میچل استارک، پت کامینز، جاش هازلوود و آدام زامپا – که هیچ یک از آنها به اندازه کافی مشتاق این مسابقه نبودند که ارزش دو بار عبور از یک قاره را داشته باشد – به میزان قابل توجهی ضعیف شد – اما ناتان الیس فوق العاده بود. چهار اوور او سه ویکت شامل، در نهایت، خود باتلر را به همراه داشت و تنها 20 ران هزینه داشت.

هیچ بازیکن استرالیایی دیگری در امان نبود. به عنوان مثال، لحظه ای بود، زمانی که کین ریچاردسون در نیمه راه بولینگ اور پنجم انگلستان بود، زمانی که باتلر متوجه شد که فینچ پای خود را بالا آورده است و توپ را به مدت 4 بار روی سرش برد، سپس وقتی او را به عقب انداختند، دوباره روی سرش فرو رفت. به هر حال، این بار برای شش. چند اوور بعد، میچل سوپسون، اولین بازی بین‌المللی T20 خود را از آگوست گذشته به جای زامپا، دید که دو تحویل اولش در جایگاه‌ها کوبیده شدند.

در همین حال، در انتهای دیگر، هیلز به ندرت استقبال کرد. او ابتدا برای زمان‌بندی توپ با مشکل مواجه شد و در پایان اوور هفتم، هر دو ضربه‌گیر با 21 توپ روبرو شدند، او فقط 26 توپ داشت در حالی که هم تیمی‌اش روی 45 توپ بود. سپس استوینیس، پس از یک ضربه جانبی به تیم بازگشت، به او داده شد. توپ و شش تحویل قانونی (و یک باز) بعداً هیلز نیز در 45 سالگی بود. دو شش در اوور وجود داشت، اولی از لبه بالایی خارج می‌شد، اما دومی از شیرین‌ترین نقطه وسط خفاش این مرد 33 ساله خارج می‌شد، و از آنجا به نظر می‌رسید هر اعصابی از بین رفته بود.

زمانی که باتلر سرانجام یکی از آنها را در اواسط بازی به ریچاردسون اشتباه داد، او و هیلز بزرگترین شراکت افتتاحیه ای را که در یک مسابقه بین المللی T20 در استرالیا دیده شده بود، جمع آوری کردند – رکوردی که ممکن است در چند هفته آینده در معرض تهدید جدی قرار گیرد – و دومین همکاری انگلیس- بالاترین تمام دوران جالب اینجاست که هیلز با توجه به مدت زمانی که خارج از تیم سپری کرده است، در چهار تیم برتر انگلیس حضور داشت و باتلر فقط در این بازی.