خانه های شهری شمال لندن؟ منتقدان لیز تراس نمی توانند آنها را بپردازند | لیز تراس

دبلیولیز تراس در سخنرانی کنفرانس خود به افرادی که برای دفاع از وضعیت موجود «از تاکسی‌های خانه‌های شهری شمال لندن به استودیوهای بی‌بی‌سی تاکسی می‌برند» اشاره کرد، او اولین رهبر حزب محافظه‌کار نبود که سعی کرد محله شمالی پایتخت را لغو کند.

در کنفرانس حزب محافظه‌کار سال گذشته، بوریس جانسون «وکلای چپ‌گرای ایسلینگتون» را به دلیل ربودن حزب کارگر و نرمش کردن آن در برابر جنایت محکوم کرد. اگر بخواهیم منصفانه با او رفتار کنیم، این موضوعی بود که او چیزی در مورد آن می دانست، زیرا به مدت 10 سال در خانه ای به ارزش 3.5 میلیون پوند در Islington با همسر سابق خود که یک وکیل بود اشتراک داشت.

تراس در بخش گسترده خود با هدف “ائتلاف ضد رشد”، حمله را فراتر از مرزهای ایسلینگتون انجام داد، اما همچنین آن را از نظر خودرویی و معماری خاص تر کرد.

در حالی که همه ما می دانیم که تاکسی چیست، حتی اگر لزوماً نتوانیم در صورت نیاز آن را پیدا کنیم، هیچ تعریف ثابتی از آنچه که یک خانه شهری است وجود ندارد. محبوب ترین تصور، خانه ای سه طبقه به علاوه، معمولاً جلوی تخت و اغلب گرجی یا دوره ویکتوریایی اولیه است. نمونه بارز آن می تواند موردی باشد که تراس در آن زندگی می کند و گفته می شود ارزش آن حدود 1.75 میلیون پوند است. با این حال، خانه شهری او در شمال لندن مرفه و ضد رشد نیست، بلکه در منطقه سلطنتی گرینویچ قرار دارد، جایی که سایر ساکنان برجسته آن شامل وزیر دارایی، کواسی کوارتنگ است. گرینویچ با خیابان های سرسبز و ساختمان های بزرگ مانند رصدخانه سلطنتی، به سختی محله ای فقیر نشین است، اما با این وجود در جنوب لندن است.

کلمه اصیل سازی در اصل در دهه 1960 توسط جامعه شناس روث گلس برای توصیف روند جابجایی ساکنان طبقه کارگر در ایسلینگتون توسط متخصصان طبقه متوسط ​​ابداع شد. در حالی که این روند ادامه دارد، این منطقه دارای مسکن های اجتماعی زیادی است و ساکنان زیادی هستند که پایان شدید بحران هزینه زندگی را تجربه می کنند.

اما اگر به‌دنبال خانه‌های شهری گران قیمت هستید، بهترین مکان برای رفتن است – البته در مورد من به جای تاکسی، از طریق Overground. در نزدیکی بازار عتیقه در پاساژ کمدن، خانه های زیبای گرجی با قیمت 4 میلیون پوند یا بیشتر در بازار وجود دارد. از لیا نسبیت، مذاکره کننده فروش در شعبه محلی عامل املاک Savills، خواستم تا خریدار معمولی یک خانه شهری را توصیف کند.

او می‌گوید: «شما افراد زیادی در شهر کار می‌کنند و بانکداران در این اطراف هستند. “این چیزی است که مردم در مورد این منطقه دوست دارند: اگر بخواهید می توانید وارد شهر و بانک شوید.” این به نظر می رسد بیشتر شبیه افرادی است که انتظار دارید در یک مهمانی کوکتل با کوارتنگ ملاقات کنید تا آن دسته از افرادی که با تاکسی های سیاه به سمت بیب می روند تا بپرسند که آیا ثروتمندترین ما واقعاً به کاهش مالیات نیاز دارد یا خیر.

در یکی از مغازه های کالاهای لوکس کامدن پاساژ با اما دنیس، مدیر، ملاقات می کنم. او می گوید که بسیاری از مشتریان محلی او بانکدار هستند و برخی افراد خلاق نیز هستند. آنها همچنین بسیاری از تجار آمریکایی و فرانسوی و بسیاری از دانشجویان چینی هستند. او توضیح می دهد: «آنها از آن دسته دانش آموزانی نیستند که با لوبیا پخته زندگی می کنند. “کارت های طلایی زیادی در حال بیرون آمدن هستند.”

البته گفته می‌شود، وزیر کشور تراس، سوئلا براورمن، می‌خواهد دانشجویان خارجی را محدود کند، منبع درآمدی که تا آن زمان پرسود بوده است، که احتمالاً او را نیز بخشی از ائتلاف گسترده ضد رشد می‌کند – نهادی که به گفته نخست‌وزیر، شامل حزب کارگر، حزب لیبرال دموکرات، SNP، دولت های محافظه کار مختلف که او به مدت 10 سال در آنها خدمت کرده، پادکست ها و ساکنان شهر است.

ژاکی بولمر، صاحب یک فروشگاه طراحی در کامدن پاساژ، In-Residence، می‌گوید خرده‌فروشان محلی برای رشد ناامید هستند. از زمان برگزیت، کووید، و اکنون تورمی که اجاره‌ها و نرخ‌های کسب‌وکار را بالا می‌برد، آن‌ها با کمبود کارکنان مواجه شده‌اند. او می‌گوید: «تفاوت کردن شمال لندن به‌عنوان متفاوت بودن با هر جای دیگر، فانتزی کامل است.

کلیشه Islington به‌روزرسانی شده است. حتی اگر درست باشد که کارشناسان رسانه‌ای هستند و نه مثلاً مدیران صندوق‌های تامینی که واقعاً بر سیاست‌های اقتصادی تأثیر می‌گذارند، تراس مخفیگاه اشتباهی را برای سرکردگان شناسایی کرد.

روز چهارشنبه، پس از تماشای سخنرانی او، با 11 روزنامه نگار دیگر روزنامه لیبرال به لندن برگشتم. تنها دو نفر از اعضایی بودند که پریتی پاتل آن را نخبگان شهری شمال لندن نامید. بقیه عازم جنوب لندن بودند، جایی که بیشتر آنها نه در خانه های شهری مجلل، بلکه در آپارتمان های متوسطی که می توانند بخرند زندگی می کنند.

شاید زمان آن رسیده است که نخست وزیر شروع به جستجوی مقصران در نزدیکی خانه کند.