بریدن دندان هایش: چگونه برام استوکر دراکولای درونی خود را در اسکاتلند پیدا کرد | برام استوکر

در آگوست 1894، در پایان اقامت یک ماهه خود برای تحقیق در مورد رمان جنینی خود، برام استوکر در کتاب بازدیدکنندگان در کیلمارناک آرمز در ساحل آبردین شایر نوشت که “از همه چیز و همه چیز خوشحال شده” و امیدوار است که بازگردد. به زودی.

با این حال، طبق تحقیقات جدید، این احساس کاملاً متقابل نبود. استوکر، یک ایرلندی خوش ذوق که معمولاً به خاطر خوشرویی‌اش شناخته می‌شود، در حال آزمایش چیزی بود که به عنوان «روش بازیگری» شناخته می‌شود تا زیر پوست شخصیت جدیدش، یکی از کنت دراکولا، قرار بگیرد. مایک شفرد، مورخ محلی، که هفت سال را صرف تحقیق درباره استوکر کرده است، می‌گوید که پیوندهای نویسنده با تئاتر لندن، الهام‌بخش استوکر است تا سعی کند شخصیت خود را به شیوه‌ای متفاوت زندگی کند.

به گفته همسرش فلورانس، همه – از جمله کارکنان هتل و مردم محلی – از او می‌ترسیدند. او بعداً گفت: «به نظر می‌رسید که او تحت تأثیر روح این موضوع قرار گرفته است». او «ساعت‌ها می‌نشست، مانند خفاش بزرگ، روی صخره‌های ساحل نشسته، یا به تنهایی در تپه‌های شنی سرگردان می‌شد و همه چیز را در نظر می‌گرفت».

اکنون شپرد امیدوار است اکتشافات او باعث شود افراد بیشتری از نفوذ آبردین شایر در آن آگاه شوند دراکولاتوسعه ای که به گفته او هرگز مورد استقبال گسترده قرار نگرفته است. و در اواخر این ماه، اولین جشنواره تاریکی منطقه آغاز می شود، با تمرکز بر این که چگونه این گوشه دورافتاده اسکاتلند به شکل گیری معروف ترین داستان خون آشام های جهان کمک کرد.

شپرد که از ثبت هتل ها، نامه ها، برش های مطبوعاتی، تلگرام و مصاحبه با مردم محلی که پدر و مادر و پدربزرگ و مادربزرگشان دیدارهای استوکر را به یاد دارند تا داستان را سرهم کند، بر این باور است که نویسنده عمداً به خلیج کرودن در شمال آبردین اشاره کرده است که در آن زمان پورت ارول نامیده می شد. دهکده ماهیگیری کوچک با یک ساحل شنی و یک قلعه بادگیر بر فراز صخره به نام قلعه اسلاینز – به عنوان خلوتگاهی که او می‌توانست روی نوشته‌هایش تمرکز کند.

شپرد می‌گوید: «نویسندگی برای او یک شغل نیمه‌وقت بود: کار اصلی او در تئاتر لیسیوم در لندن بود، جایی که با هنرپیشه برجسته زمان خود، هنری ایروینگ کار می‌کرد. «تئاتر در ماه آگوست بسته شد و استوکر تصمیم گرفت جایی دور از لندن پیدا کند که بتواند روی پروژه های نویسندگی خود تمرکز کند. او می‌دانست که می‌خواهد جایی با هوای قوی، در ساحل شرقی: در سال 1892 با قطار به پیترهد رفت و در امتداد ساحل جست‌وجو کرد و دقیقاً همان مکانی را پیدا کرد که دنبالش می‌گشت.

در بسیاری از تابستان‌های پس از آن، استوکر با فلورانس و پسرشان نوئل بازگشت. گاهی اوقات آنها یک کلبه می گرفتند، اما چندین بار در مرکز دهکده Kilmarnock Arms با پوشش بلوط می ماندند. در اوایل سال جاری، این بازدیدها با یک پلاک دیواری که توسط داکر استوکر، برادرزاده برام، رونمایی شد، گرامی داشته شد. استوکر در تابستان 1895 نوشتن مشهورترین رمان خود را در حالی که در دهکده بود آغاز کرد.

شپرد کشف کرده است که رویکرد استوکر برای وارد شدن به شخصیت کنت مدیون شکلی از شیوه بازیگری است که ایروینگ امتحان کرده است. در سال 1906 در کتابی با عنوان خاطرات شخصی هنری ایروینگاستوکر در مورد اهمیتی که ایروینگ – و او – برای «گذراندن یک شخصیت از ذهن خود» قائل بود، نوشت و همچنین گزارش داد که ایروینگ استفاده خود استوکر از روش سکونت در یک شخصیت را تحسین کرده است. شپرد می‌گوید: «این یک شکل اولیه از روش بازیگری بود، و استوکر از آن برای قرار گرفتن زیر پوست دراکولا استفاده کرد.

اکثر مردم خون آشام استوکر را با دو مکان مرتبط می دانند: شهر یورکشایر ویتبی و منطقه مرکزی رومانیایی ترانسیلوانیا. اما اگرچه در کتاب دراکولا اهل ترانسیلوانیا است، استوکر هرگز از آنجا بازدید نکرد. و در حالی که سه فصل از کتاب در ویتبی تنظیم شده است، نویسنده تنها یک یا دو بار به آنجا رفته است.

در همین حال، شپرد می‌گوید، استوکر 12 یا 13 بار از آبردین‌شایر بازدید کرد و هر بار تا یک ماه در آنجا ماند. کتاب با روح منطقه آمیخته شده است. او می‌گوید: «برای استوکر، آبردین شایر به جای ترانسیلوانیا ایستاد. این جشنواره با نمایش فیلم‌هایی که بر اساس داستان در ساختمان‌های مرتبط با سفرهای استوکر اتفاق می‌افتد، به این موضوع توجه می‌کند که چگونه این منطقه الهام‌بخش استوکر بوده است.

ماری آرچر، مدیر جشنواره، می‌گوید: «صدها فیلم درباره داستان دراکولا ساخته شده است، و ما هشت فیلم را انتخاب کرده‌ایم که به‌ویژه به این منطقه مرتبط هستند». یکی از نمایش‌ها – اولین فیلم ناطق دراکولا، ساخته شده در سال 1931 – در تالار دهکده در خلیج کرودن خواهد بود، جایی که استوکر زمانی سخنرانی کرد.

در آبردین شایر، استوکر جامعه ای پیدا کرد که با باورهای بت پرستی و همچنین مسیحی مرتبط بود. «این بخشی از دراکولا داستان، و برای ماهیگیران خلیج کرودن بسیار واقعی بود. شپرد می‌گوید: آنها به سنت‌های باستانی بت پرستی و همچنین مسیحیت پرشور پایبند بودند و هنوز هم هستند.

او معتقد است که استوکر در اسکاتلند افرادی را پیدا کرد که به روشی مشابه با جوامع ترانسیلوانیا که او در حال تحقیق بود، با فرهنگ عامه در ارتباط بودند. آبردین شایر نسبت به دیگر زندگی‌اش در چلسی احساس واقعی‌تری می‌کرد – همه چیز مربوط به معاشرت و مهمانی بود. فلورانس آن را دوست داشت، اما فکر می‌کنم برام را خسته کرده بود – او واقعیت ناهموار و بیابان اسکاتلند را ترجیح می‌داد.

پیوندهای دیگر دراکولا به این منطقه شامل ذکر گویش محلی دوریک است. در فصل ششم، استوکر از یک ماهیگیر پیر می‌خواهد که به مینا بگوید که درباره یک خرافات محلی «فش مازل» نمی‌کند، به این معنی که نگران آن نیست. و قلعه Slains، در 20 دقیقه پیاده روی از دهکده، دارای یک اتاق هشت ضلعی مانند آنچه استوکر در قلعه دراکولا توصیف کرده است – یک اتاق داخلی “بدون هیچ نوع پنجره ای” که توسط یک لامپ روشن می شود. امروز اسلینز یک ویرانه است، اما در زمان استوکر سکونت داشت و شپرد عکسی از اتاق در آن زمان دارد.

برام استوکر در سال 1912 درگذشت، اما مرگ او به ارتباط بیوه‌اش با کرودن بی پایان نداد. چند ماه بعد، او دو دستور غذا را در کتابی که توسط اعضای کلیسای روستا گردآوری شده بود، ارائه کرد. یکی شامل برش‌هایی از گوجه‌فرنگی رسیده بود که با تکه‌های آلو رسیده، با روغن و سرکه پوشانده شده بود. نام آن: سالاد دراکولا.

جشنواره تاریکی 21 تا 30 اکتبر برگزار می شود، ببینید neatshows.co.uk/festivalofdarkness