زلنسکی خواستار گردهمایی رهبران اروپایی برای تضمین امنیت شد | اروپا

رئیس جمهور اوکراین، ولودیمیر زلنسکی، از رهبران اروپایی در سراسر این قاره درخواست تضمین های امنیتی در حمایت از تلاش خود برای پیوستن به ناتو کرد و روسیه را «ضد اروپایی ترین کشور جهان» توصیف کرد.

زلنسکی خطاب به رهبران شرکت کننده در اولین نشست جامعه سیاسی اروپا، گردهمایی که تقریباً همه ملت های این قاره به جز روسیه و بلاروس را گرد هم آورد، از آنها خواست تا برای منافع شخصی خود از اوکراین حمایت کنند.

او از طریق لینک ویدئویی به رهبران گفت که اکثر کشورها قادر به انجام چنین جنگ شدیدی نیستند، بنابراین درگیری باید در اوکراین به پیروزی برسد. به طوری که تانک های روسی به سمت ورشو یا دوباره در پراگ پیشروی نکنند. تا توپخانه روسیه به سمت کشورهای بالتیک شلیک نکند. به طوری که موشک های روسی به خاک فنلاند یا هیچ کشور دیگری اصابت نکند.

یک مقام ارشد اتحادیه اروپا گفت که رهبران مانند همیشه زمانی که زلنسکی صحبت می کند، با یک حس متمرکز از جاذبه گوش می دهند.

زلنسکی هفته گذشته ساعاتی پس از آنکه روسیه اعلام کرد چهار استان اوکراین را ضمیمه می کند، اعلام کرد اوکراین برای پیوستن به ناتو درخواست داده است.

رهبران 44 کشور، از ایسلند گرفته تا آذربایجان، برای شرکت در این گردهمایی در قلعه پراگ، مکانی وسیع از کاخ ها و کلیساها که زمانی مقر پادشاهان بوهم بود، دعوت شدند. تنها نخست وزیر دانمارک، مت فردریکسن، که انتخابات زودهنگام را در روز سه شنبه برگزار کرد، غایب بود، زیرا باید در جلسه افتتاحیه پارلمان دانمارک شرکت می کرد.

در حالی که کشورها با افزایش شدید قیمت انرژی و بادهای معکوس اقتصادی روبرو هستند، رهبرانی که در زیر آسمان ابری روی فرش قرمز آمدند اعلام کردند که این نشست نشانه وحدت در حمایت از اوکراین در برابر روسیه است.

امانوئل ماکرون، رئیس جمهور فرانسه، که این مفهوم را پیشنهاد کرد، گفت که این “لحظه مهمی برای اروپا” بود که پیام وحدت را ارسال کرد. او امیدوار بود که «آشنایی راهبردی» به همراه داشته باشد و به رهبران اجازه دهد «خوانش یکسانی از وضعیت» را توسعه دهند.

رهبران این مجمع را فرصتی برای پیشرفت در پروژه‌های زیرساخت انرژی و محدود کردن تعداد مهاجرانی که به دنبال رسیدن به اروپا هستند، اعلام کرده‌اند. اما هیچ نتیجه دقیقی انتظار نمی رفت. همچنین بیانیه ای در اجلاس سران وجود نداشت که اهداف مورد توافق گروه های متفاوت از کشورها، از سوسیال دموکراسی های اسکاندیناوی تا رژیم خودکامه آذربایجان را مشخص کند.

نخست وزیر چک، پتر فیالا، با افتتاح این نشست در سالن پر زرق و برق اسپانیایی، تاریخ کشورش را به عنوان یکی از اعضای سابق بلوک شوروی تداعی کرد. یکی از پست‌ترین نقاط تاریخ ما آگوست 1968 بود که مسکو تانک‌هایی را به کشور من فرستاد تا تلاش‌های ما برای آزادی بیشتر، معروف به بهار پراگ را نابود کند. این خلاصه ای از تجربیات ما در مورد سیاست مسکو است.

او قول داد که EPC نوپا قرار نیست “سازمان اروپایی دیگری” باشد، و نه جایگزین “فرمت های موجود همکاری – ما در حال حاضر تعداد زیادی از آنها را داریم”.

این دیدگاه با رویکرد نخست‌وزیر بریتانیا، لیز تراس، همخوانی دارد، که تصمیم وی برای رفتن به پراگ امیدها را برای نزدیک شدن به اتحادیه اروپا پس از سال‌ها بحث‌های تلخ درباره طلاق برگزیت افزایش داد. تراس در نوشتن در تایمز گفت که از «فرصت کار با رهبران سراسر قاره در این مجمع جدید استقبال می‌کند» اما هشدار داد: «این نباید از G7 و ناتو عبور کند و نباید یک فروشگاه گفتگو باشد.»

او بعداً در یک “عکس خانوادگی” در زیر طاق های گوتیک سالن ولادیسلاو، جایی که در ردیف عقب بود، به گروه پیوست. پروتکل حکم می کند که روسای جمهور در جبهه حضور داشته باشند.

الکساندر دی کرو، نخست وزیر بلژیک، گفت: «کل قاره اروپا به جز دو کشور بلاروس و روسیه در اینجا هستند. بنابراین نشان می دهد که این دو کشور چقدر منزوی هستند.»

در حالی که EPC در ابتدا برای متحد کردن دموکراسی‌های اروپا در نظر گرفته شده بود، بسیاری از آنها وقتی برای شرکت‌کنندگانی مانند ترکیه و آذربایجان که هر دو توسط سازمان غیردولتی Freedom House به‌عنوان «غیر رایگان» ارزیابی می‌شوند، این برچسب را به چالش می‌کشند. کشور عضو اتحادیه اروپا مجارستان اخیراً توسط پارلمان اروپا “رژیم ترکیبی خودکامگی انتخاباتی” اعلام شد.

کریشیانیس کاریوش، نخست وزیر لتونی، اعتراف کرد که «نشاط داخلی… دموکراسی در سراسر اروپا متفاوت است» و افزود که نمی‌خواهد این موضوع را سفید کند. او در صحبت با آبان نیوز گفت که همه کشورهای شرکت کننده را می توان به عنوان دولت ملی توصیف کرد، در حالی که روسیه خود را به عنوان یک امپراتوری می بیند.

گفت‌وگو به دلیل درگیری‌ها و درگیری‌های واقعی در سایر بخش‌های اروپا نیز دشوار می‌شود، اما این بدان معنا نیست که همه ما نمی‌توانیم تجاوز روسیه را به‌عنوان یک جنگ آشکار و آنچه که نسل‌کشی به نظر می‌رسد محکوم کنیم.

اتحادیه اروپا اولین نشست را سازماندهی کرده است، اما مقامات سعی کرده اند یک گام به عقب بردارند تا تصور ایجاد اتاقی برای عضویت در اتحادیه اروپا ایجاد نکنند.

یکی از مقامات اتحادیه اروپا پیشنهاد مشارکت کشورهای شوروی سابق آذربایجان و ارمنستان – که سربازان آنها همچنان بر سر مرز خود به جنگ ادامه می دهند – ارزش افزوده این نشست را نشان داد و گفت که این کشورها “گاهی اوقات به عنوان حیاط خلوت مسکو در نظر گرفته می شوند” بنابراین مشارکت آنها “از جنبه ژئوپلیتیکی” است. اهمیت”.

این مقام همچنین گفت که درخواستی از شرکای غیر اتحادیه اروپا برای همسویی با تحریم‌ها علیه روسیه وجود خواهد داشت، اگرچه منابع دیگر احتمال اعمال فشار در نشست سران را کم اهمیت جلوه دادند. نه ترکیه که به دنبال میانجیگری در جنگ روسیه و اوکراین بوده است و نه صربستان که نامزد پیوستن به اتحادیه اروپا با روابط تاریخی با مسکو است، تحریم های اتحادیه اروپا را امضا نکرده اند.