دیدگاه گاردین در مورد تراس، کوارتنگ و نابرابری: خارج از تماس، خارج از زمان | سرمقاله

Lتلاش ایز تراس برای تنظیم مجدد حزب محافظه کار با کنار گذاشتن دستور کار رژیم قبلی به دلیل بی کفایتی سیاسی او و عدم وجود یک مأموریت مردمی با شکست مواجه شده است. مایکل گوو، وزیر سابق کابینه محافظه‌کاران، ماهرانه از این موضوع برای نجات بخشی از مانیفست سال 2019 استفاده کرده است، که در صدد ارتقای مناطق فقیرتر بود. آقای گوو پس از آن که سوئلا براورمن، وزیر کشور، او را به عنوان یکی از سرکردگان “کودتا” معرفی کرد که خانم تروس را مجبور به کنار گذاشتن برنامه های کاهش نرخ مالیات 45 درصدی برای ثروتمندان کرد، یک پر در کلاه خود خواهد گذاشت.

هیچ نخست وزیری این امتیاز را ندارد که بگوید در صورتی که در انتخابات عمومی پیروز نشده باشد، چه معنایی دارد. محافظه‌کاران با وعده‌های انجام برگزیت، بازسازی NHS و مقابله با نابرابری منطقه‌ای به اکثریت خود دست یافتند. این وعده ها در ایجاد ائتلاف جدیدی از حامیان سنتی محافظه کار و رای دهندگان سابق کارگر موفق بود. با این حال، آشفتگی بر سر پروتکل ایرلند شمالی گواه این است که برگزیت هنوز به پایان نرسیده است. NHS در بحران است. و آگهی های ترحیم در حال آماده سازی برای دستور کار تراز کردن است. خانم تراس این ناکامی‌ها را برای نشان دادن نیاز به یک شکست تمیز ترسیم کرد. آقای گوو مخالفت با این پروژه را با دعوت به “منابع اضافی” برای ارتقای سطح کشور، علیرغم فشارهای بودجه ای دولت، احیا کرده است.

مشکل برای رهبری این است که جایی که آقای گوو رهبری کرده است، دیگران از ترس اینکه توسط افکار عمومی عقب بمانند دنبال می کنند. روز سه‌شنبه، خانم تراس از تعهد بوریس جانسون، سلف خود، مبنی بر افزایش مزایا مطابق با تورم و نه درآمد، خودداری کرد. آقای گوو حق دارد که می گوید باید به قول وفا کرد. استدلال خانم تروس این است که در شرایط بحران هزینه های زندگی، بازنشستگان باید از افزایش نرخ تورم برخوردار شوند، زیرا نمی توانند درآمد خود را افزایش دهند، در حالی که آنهایی که مزایا دارند می توانند برای مقابله با افزایش قیمت ها “کار کنند”. اما مردم از دولت می خواهند که مبالغ هنگفتی را برای کمک به فقرا خرج کند. مخالفت با روحیه کشور، شورش آشکار در کابینه را به دنبال دارد. هیچ دولتی نتوانست از چنین شورشی جان سالم به در ببرد.

ناتوانی خانم تروس در درک آنچه در کشور از نظر نابرابری در حال رخ دادن است، در مرکز ناتوانی سیاسی او قرار دارد. این همان چیزی است که کاهش سود واقعی و افزایش سطح را به هم مرتبط می کند. بریتانیا از نظر جغرافیایی نابرابرتر از هر کشور بزرگ ثروتمند دیگری است. خارج از لندن و جنوب شرقی (و اطراف ادینبورگ) کشوری قرار دارد که در آن دستمزدها، سواد و امید به زندگی کمتر است و بیکاری و نرخ بیماری بالاتر است. طرح دولت قبلی برای ارتقای سطح بریتانیا که در اوایل سال جاری منتشر شد، از نظر پول نقد و قدرت واگذاری بسیار کمتر بود. اما راه‌حل‌های پیشنهادی هر چقدر هم که ناکافی باشند، تلاش می‌کرد تا به مسائل مکان، اجتماع و نابرابری فکر کند. تا آنجا با زمانه همخوانی داشت که جانشین آن آشکارا نیست.

آقای گوو، یکی از برهم زنندگان طبیعی سیاست، دشمن خطرناکی برای خانم تراس است. آبان نیوز بارها و بارها با سیاست او مخالفت کرده است – بیش از همه در رابطه با نقش محرک او در برگزیت. اما او کار درستی را برای بریتانیا انجام می‌دهد و به خانم تراس یادآوری می‌کند که وقتی رای‌دهندگان از افزایش قبوض انرژی و هزینه‌های وام مسکن می‌ترسند، اگر می‌خواهد به شدت تغییر مسیر دهد، ممکن است مجبور شود به کشور برود. در سال 2019، بریتانیا به چیزی که ارائه می‌کند رأی نداد.