بنگلادش در حال ایجاد مسیری برای فوتبالیست های زن در جنوب آسیا است | فوتبال

آپس از اینکه در سال 1971 راه های جداگانه ای را طی کردند، سخت است که بگوییم بنگلادش یا پاکستان کانون های فوتبال هستند – اگرچه عشقی به بازی بیشتر از آن چیزی است که خیلی ها تصور می کنند – اما به نظر می رسد اولی در راه است اگر ماه سپتامبر اتفاق بیفتد. . این زمانی بود که تیم زنان از نپال با جام قهرمانی جنوب آسیا به خانه بازگشت تا با استقبال هواداران هیجان‌زده در فرودگاه، کیک فراوان و اتوبوس روباز برای سفر به مقر فدراسیون در مرکز شهر داکا، مسیری که هزاران نفر در آن قرار داشتند. از طرفداران کاپیتان سابینا خاتون که او نیز با 8 گل به عنوان بهترین گلزن به پایان رسید، گفت: “روشی که همه مردم بنگلادش برای ما دعا کردند باورنکردنی بود.” بنابراین این جام متعلق به کل ملت و مردم بنگلادش است. نمی دانستم این همه طرفدار فوتبال زنان وجود دارد.»

از آنجایی که ببرهای بنگال در کاتماندو مسلط بودند، این تمجیدها شایسته بود. هند هر پنج تورنمنت قبلی را برده بود اما در مرحله گروهی 3-0 شکست خورد. در مجموع 23 گل در 5 بازی در راه رسیدن به عنوان قهرمانی با تنها یک گل خورده، در پیروزی 3-1 مقابل میزبان در فینال در 19 سپتامبر به ثمر رسید. از شش قهرمانی و همه آنها را از دست داد.

تنها شکست در راه خانه بود. برخی از بازیکنان چمدان و پول در فرودگاه دزدیده بودند (فدراسیون به آنها غرامت پرداخت کرد)، ریتو پورنا چاکما پس از کوبیدن سر خود به تابلوی تبلیغاتی در مسیر رژه نیاز به بخیه داشت و زمانی که ستارگان به مرکز مرکزی فدراسیون رسیدند که باعث آزار رسانه های اجتماعی شد. برای یک کنفرانس مطبوعاتی، آنها مجبور شدند 45 دقیقه پشت سر مقامات مرد نشسته بایستند.

موانعی در مسیر شغلی زنان وجود داشته است. خاتون گفت: «این برد به انتظار 12 تا 13 ساله ما پایان داد. این یک سفر طولانی از زادگاهش ساتخیرا، درست در سمت شرقی مرز با هند بوده است. او پس از استقبال هزاران نفر از مردم پس از بازگشت به خانه افزود: “در ابتدا وقتی دختران برای بازی فوتبال در زمین ساتخیرا PTI رفتند، با انتقادات زیادی مواجه شدند، اما ما با برنده شدن در مسابقات قهرمانی فوتبال زنان SAFF برای کشور همه آنها را فتح کردیم.”

گرسنگی برای بیشتر وجود دارد. بدیهی است که گام بعدی سرمایه گذاری بیشتر در بازی داخلی است، چیزی که بنا بر گزارش ها در بالاترین سطوح مورد بحث قرار گرفته است (و شیخ حسینه نخست وزیر از مجمع عمومی سازمان ملل برای وعده پاداش های نقدی برای بازیکنان وقت گذاشت) همه در یک تلاش. تبدیل شدن از سگ های برتر در جنوب آسیا به چالش برانگیز در صحنه قاره ای. کازی صلاح الدین، رئیس BFF گفت: “ما باید اکنون به آینده نگاه کنیم.” ما باید با تیم های بزرگتری مانند ژاپن، کره، تایلند بازی کنیم. ممکن است با اختلاف زیاد شکست بخوریم اما باید یاد بگیریم. اگر نتوانیم این کار را انجام دهیم، این پیروزی بی معنا خواهد بود.» جام ملت‌های آسیا بعدی در سال 2026 است. کار سخت نتیجه داد. اما هدف ما بسیار بزرگتر است و تیم خود را بر اساس آن می سازیم.»

نگاه های حسودانه ای از پاکستان می آید. در طول سال‌ها پول برای فدراسیون در دسترس بوده است، اما اندکی به مکان‌هایی که در نظر گرفته شده است رسیده است و در مجموع، نمونه‌های بی‌کفایتی، سوء مدیریت، فساد و درگیری‌های سیاسی بیشتر از بازی‌های واقعی بوده است. این مردان از ژوئن 2019 بازی نکرده اند و در پنج سال قبل از آن فقط 13 بازی داشته اند. برای زنان، این اولین حضور آنها در جنوب آسیا از سال 2014 بود. پاکستان یکی از ناکارآمدترین کشورهای فوتبال جهان است و تعداد کمی از آنها تعجب کردند که فیفا در آوریل 2021 با محرومیتی که تنها 14 ماه بعد لغو شد، وارد عمل شد.

پیراهن سبز در سخت‌تر از دو گلدان قرار گرفته بود، با شکست مقابل بنگلادش و هند، اما مالدیو را 7-0 شکست داد، اولین پیروزی در هشت سال گذشته. علیرغم آن قطعه کوچک تاریخ، زنان به دلایل دیگری تیتر خبرها شدند. یکی از خبرنگاران در نشست خبری پس از بازی از مدیر تیم و سایر مسئولان این تیم پرسید: «همانطور که می‌دانید ما متعلق به جمهوری اسلامی پاکستان هستیم که یک کشور اسلامی است، می‌خواهم بپرسم چرا این دختران شلوارک می‌پوشند نه ساق‌دار».

خشم را در خانه برانگیخت. انوشی اشرف مجری و بازیگر تلویزیون وارد عمل شد تا خبرنگار در اینستاگرام را به 362000 فالوور خود منفجر کند و به او بگوید که به گزارش ورزش پایبند باشد. «دختران انتخاب می کنند [what to wear]و همه ما به اندازه دیگران در معرض دین قرار گرفته ایم و آگاهانه انتخاب کرده ایم. اما به‌عنوان یک مرد، نگرانی در مورد «نیککر» آن‌ها بسیار ترسناک است.»

نه تنها وحشتناک، بلکه با همه فسادها و اتفاقات فوتبال پاکستان، برخی از آنها تعجب کردند که چرا روزنامه نگاران قبلاً از کسانی که این بازی را اجرا می کنند سؤال نکرده بودند. آیا روزنامه نگاران جمهوری اسلامی پاکستان تا به حال به خود زحمت داده اند که بپرسند چه زمانی پول دزدیده می شود؟ چه موقع از موقعیت ها سوء استفاده می شود؟ نورنا شمس بازیکن اسکواش پرسید وقتی فساد تمام شد. «چرا همه اینها به لباس زنان خلاصه می شود؟ ای کاش در مورد هر کار اشتباهی که در کشور ما انجام می شود، با صدای بلند صحبت کنند.»

با این حال، حمایت از زنان دلگرم‌کننده بوده است، و اگر فدراسیون بتواند دست به کار شود و حمایت، امکانات و بازی‌های قدیمی خوب را فراهم کند، پاکستان می‌تواند مسیری را که بنگلادش ساخته است، دنبال کند. به جای صحبت در مورد پاهای برهنه منجر به رژه اتوبوس های روباز، کیک و پاداش می شود.