«عصر تاریک»: شهردار لرد بریزبن به کوئینزلند فشار می آورد تا از صرفه جویی در روز استفاده کند | کوئینزلند

در خلیج هروی، پل ناخواسته 60 دقیقه پس از شروع بازی فینال بزرگ یکشنبه شب NRL را تغییر داد. بازی ای که او تماشا می کرد یک نیمه مانده بود اما نتیجه از قبل قطعی شده بود.

پل یکی از کسانی بود که پس از بی میلی کوئینزلند برای پیوستن به بخش بزرگی از کشور در پیچیدگی ساعت ها یک ساعت به جلو برای معرفی سالانه صرفه جویی در نور روز رنج می برد.

اما بحث همیشگی تغییری پیدا کرد و آدریان شرینر، شهردار بریزبن، خواستار محاکمه ای برای صرفه جویی در روز شد و موضوعی را که در فوریه در سی امین سالگرد رفراندوم شکست خورده در ایالت برای ایجاد این تغییر مطرح کرد، دوباره بررسی کرد.

این یک مسئله تفرقه‌انگیز است که تا حد زیادی ساکنان کوئینزلند را در امتداد خطوط جغرافیایی تقسیم می‌کند. به طور کلی، جوامع روستایی و منطقه‌ای از وضعیت موجود حمایت می‌کنند که به آن‌ها برای کارهای اولیه صبح نور می‌دهد و کار در گرمای بعد از ظهر را به حداقل می‌رساند. اما بسیاری در جنوب شرقی از غروب های اضافی با نور خورشید لذت می برند و همسو شدن با همکارانی که در نیو ساوت ولز، ویکتوریا و تاسمانی کار می کنند، آسان تر است.

در کنار شوخی‌های پیرامون گاوهای سردرگم و سگ‌های گرسنه، موافقان و مخالفان یک تغییر، ادعاهای علمی برای بازگشت به استدلال‌های خود دارند و به تأثیر آن بر ریتم‌های شبانه‌روزی، نرخ سرطان پوست و حتی عوارض جاده‌ای برای حیات وحش بومی اشاره می‌کنند.

اما روز یکشنبه، شرینر مجموعه‌ای از شخصیت‌های تجاری و فرهنگی بریزبن را جمع‌آوری کرد تا یک طرح اقتصادی برای تغییر ایجاد کند.

شهردار ادعا کرد که نداشتن صرفه جویی در روز باعث از دست رفتن بهره وری ۴ میلیارد دلاری کوئینزلندی ها در هر سال می شود، و افزود که این امر «بهره ای برای کسب و کارهای محلی خواهد داشت».

بدون صرفه جویی در روز، اولین نور در کوئینزلند می تواند در اوایل ساعت 4:15 صبح در طول ماه های تابستان رخ دهد.

شرینر گفت: “کسی که در حال حاضر در ساعت 4:45 صبح پول خرج می کند، افراد زیادی نیستند.”

«اگر این فرصت را به عصر تغییر دهید، مزایای زیادی از سبک زندگی و اقتصادی خواهید داشت. ما اجازه می دهیم ساعات خوب روز هدر برود.»

ساکنان کوئینزلند پس از آزمایشی سه ساله در سال 1992، علیه معرفی دائمی صرفه جویی در نور روز رای دادند – 54.5 درصد به صرفه جویی در روز و 45.5 درصد به نفع خود رأی دادند.

اما شرینر گفت که اکثر افراد زیر 48 سال و هرکسی که در 30 سال گذشته به ایالت نقل مکان کرده است، نظری در مورد تنظیم منطقه زمانی نداشته است.

این بحثی نیست که بتواند دوستان زیادی را در شمال یا غرب ایالت برای او به ارمغان بیاورد، جایی که با تغییر فصل در مناطق استوایی، تغییرات کمتری در ساعات نور روز وجود دارد. اما برای افرادی مانند برندون وولف از لوگانلیا، این کار بیهوده است.

وولف از راه دور برای یک شرکت مستقر در ملبورن کار می کند که به شرکت کنندگان NDIS کمک می کند تا به دنبال محل اقامت تخصصی معلولان باشند.

او گفت که گرایش به کار از خانه و این واقعیت که بسیاری از آنها برای یا با مشاغل در ایالت های جنوبی کار می کنند، پیگیری جلسات را به طور غیر ضروری دشوار می کند.

او گفت: «کوئینزلند باید از دوران تاریک بیرون بیاید.

«آن بحث‌های قدیمی درباره گاوها نمی‌دانند که زمان شیردوشی چیست، نگرش‌های دهه‌های ۷۰ یا ۸۰ هستند. ما اکنون در قرن بیست و یکم هستیم، زمان آن رسیده است که به جلو حرکت کنیم.