“از گریه کردن بر سر زندگی قبلی خود خسته شده ایم، باید از نو شروع کنیم” – داستان یک خانواده از ایرپین

یورونیوز اولین بار در سال 2019 و در جریان انتخابات ریاست جمهوری اوکراین با این زوج اوکراینی اهل ایرپین ملاقات کرد. در آن زمان، آناستازیا و رومن آکولنکو به سختی می توانستند تصور کنند که چند سال بعد مجبور بودند با دو دخترشان در زیر زمین پنهان شوند و سپس از خانه فرار کنند تا جان خود را بگیرند، بدون اینکه بدانند آیا آنها برمی گردند یا نه.

“خیلی ترسناک بود. شوهرم در بالکن بود و هواپیماهای جنگی درست بالای سرش رفتند. او فکر کرد موشک ها به سمت ما پرتاب شده اند و فریاد زد “روی زمین” همه افتادیم و سپس همه در حمام پنهان شدیم، جایی که لباس پوشیدیم و به سرداب زیرزمینی رفتیم. از آن زمان، بچه ها اصلاً نمی خواستند به طبقه بالا برگردند. آناستازیا به یاد می آورد یک شب را در سرداب گذراندیم و صبح به جاده زدیم.

در روزهای اولیه تهاجم روسیه به اوکراین، این حومه کیف ضربه سختی خورد. خانواده ابتدا به روستا در منطقه دیگری رفتند. بعداً آناستازیا و دخترانشان به لهستان رفتند. او به یاد می آورد که جدایی از شریک زندگی اش سخت ترین چیز برای او بود – “تو باید همیشه قوی باشی”.

همه افراد به جز سه نفر از ساختمان خود چند هفته بعد توسط داوطلبان در یک ماموریت مخاطره آمیز تخلیه شدند. شنیدن اخبار مربوط به خانه آنها سخت بود. یک روز، اندکی قبل از آزادی ایرپین، آناستازیا و رومن فیلمی از تخریب دو آپارتمان زیر آپارتمان خود پس از اصابت موشک به ساختمان دیدند. خانواده از بدترین حالت می ترسیدند. آناستازیا به یاد می آورد: «آن روزها خیلی گریه می کردم.

در نهایت متوجه شدند که آتش پس از سوختن بالکن آنها متوقف شده است. آپارتمان، اثاثیه و تجهیزات آن به دلیل نزدیکی دمای بسیار بالا در زیر، خاکستر سوزاننده و زنگ زدگی آسیب دیده است.

آناستازیا به یاد می آورد: «دما آنقدر بالا بود که اینجا در طبقه پنجم، سازه فلزی که قفسه ها و تلویزیون را روی دیوار نگه می داشت، دسکتاپ رایانه، لباس های مصنوعی … همه ذوب شده اند.»

من نمی توانم آن را خوشبختی بنامم، اما خوب بود که در بازگشت متوجه شدیم که برخی از چیزهای مهم برای قلب ما از آنچه در اینجا اتفاق افتاد جان سالم به در بردند. چند فنجان کوچولو… اوه… خیلی راحت شدم که حلقه ازدواجم را پس گرفتم و فهمیدم که می‌توان آن را جلا داد و دوباره پوشید.»

در ابتدا مقامات ابتدا تصمیم به تخریب ساختمان گرفتند، اما اخیراً این تصمیم برای حفظ آن و تعمیرات اساسی طبقات آسیب دیده زیر آپارتمان آکولنکو تغییر کرد. آناستازیا از این تصمیم خوشحال است. او می گوید: «من واقعاً اینجا را دوست دارم. اما در بودجه شهرک پولی برای این نوسازی در نظر گرفته نشده و تاریخ شروع کار عمده نیز مشخص نشده است.

دختران آناستازیا و رومن ندیده‌اند چه بر سر خانه‌شان آمده است. این خانواده در پایان تابستان دوباره به هم پیوستند و اکنون آنها به طور موقت در آپارتمان دیگری در ایرپین زندگی می کنند. امروز، آکولنکو بسیار لبخند می زند، و امیدوار باقی می ماند، و در هر لحظه بی وقفه تلاش می کند تا مکان قدیمی خود را به زندگی بازگرداند.

آناستازیا می‌گوید: «ما از قبل برنامه‌هایی داریم، چه کارهای متفاوتی انجام خواهیم داد. ما اشتباهات گذشته خود را اصلاح خواهیم کرد – آنچه در مورد مکان سوکت‌های ما ناخوشایند بود. مهمترین چیز این است که جنگ تمام شود. و سپس همه چیز بهتر خواهد شد.”

رومن می گوید: «ما کارها را در بهار یا زمانی که جنگ تمام شود، شروع می کنیم. “در بهار که جنگ تمام می شود، همسرش پاسخ می دهد: “بله، در بهار چه زمانی جنگ تمام خواهد شد، آنها موافقت می کنند و لبخند می زنند.

سقف بالای آپارتمان نیز آسیب جدی دیده است. با کمک سیاستمداران محلی، موسسات خیریه و داوطلبان، به طور موقت با یک بوم محافظ سبک پوشانده شد تا در طول فصل سرد و مرطوب از آپارتمان های زیر محافظت شود. جمع آوری پول حتی برای این اقدام موقت واقعاً سخت بود – اکثر ساکنان این ساختمان بازنشسته هستند و حتی 30 یورو برای آنها پول زیادی است.

مبلمان آشپزخانه در حال از هم پاشیدن است: لایه بالایی به بقیه چسبیده نیست.

“من می‌توانم این را نقاشی کنم، اما مطمئن نیستم که رومن بتواند این کار را انجام دهد.” می پرسم: “با رنگ آب گریز؟”

“آره!” چشمان آبی آناستازیا شروع به هیجان زده شدن کرده است.

“نه!” رومن به آرامی حرف ما را قطع می کند. ما همه چیز را زیبا و جدید خواهیم داشت. خاکستر به عمق سطوح نفوذ می کند، ما نمی توانیم از شر آن خلاص شویم. آناستازیا دوباره لبخند می زند: “باشه، ما همه چیز جدید خواهیم داشت، یک آشپزخانه ارزان دیگر!” آناستازیا می‌گوید: «از گریه کردن برای زندگی قبلی‌مان خیلی خسته شده‌ام، باید تازه شروع کنیم.»

زمستان گذشته زندگی این خانواده را برای همیشه تغییر داد. یکی دیگر از آنها جلوتر است. خانواده آکولنکو امیدوار است که پیروزی اوکراین را به ارمغان بیاورد، امنیت کامل و فرصتی برای ورق زدن ورق بزند.