استراوس خاموش کلید در حالی که او به دنبال زدن وتر مناسب برای کریکت انگلیسی است | کریکت

منطرحی است که اول به شما برخورد می کند. نمونه های نرم و شفاف سبزه برای چیزهای تسکین دهنده و توضیحی. آبی سرمه ای پررنگ برای نقاط اکشن. جعبه‌های رنگی با گوشه‌های تمیز و اریب‌دار و فلش‌هایی که شما را به جعبه رنگی بعدی هدایت می‌کنند، مانند تابلوهایی در ترمینال فرودگاه. طراحی جلد شامل صدها خط نقطه چین است که درز روی یک توپ کریکت را تداعی می کند، اما همچنین – اورکا! – خط کشی جاده در یک بزرگراه به آینده.

بله، من نقد عملکرد بالای اندرو اشتراوس را خواندم بنابراین شما مجبور به خواندن آن نبودید. اگرچه مثل همیشه، تفسیر اصل این اسناد به اندازه رمزنگاری تمرین خواندن نیست. به ما گفته شده است که یک NED با کارایی بالا و یک PCC با توصیه یک PAG با همکاری رهبری FCC راه اندازی می شود تا درک مشترک ما از WITTW را بهبود بخشد. (مدیر غیر اجرایی، کمیته کریکت عملکرد، گروه مشاوره عملکرد، کشورهای درجه یک، آنچه برای برنده شدن لازم است. بیایید، بچه ها. کار را انجام دهید.)

من در اینجا پیشنهاد نمی کنم که تحلیلی اساسی از مانیفست اشتراوس ارائه کنم. چیزهای زیادی در آن وجود دارد که فوری و معقول، خوش خیم و روشنگر است. این ورزش کمی به شدت بر داده های تاریخی تکیه می کند، به ویژه زمانی که فرض کلی این است که ورزش به سرعت در حال تغییر است و فراتر از همه شناخت ها. مهمتر از همه، با توجه به عدم اطمینان وحشیانه زمین، به نظر می رسد که به خودی خود بسیار مطمئن است. اما من تلاش می کنم تا در هر صورت در جزئیات ورزش کنم.

در واقع، من با شما همسطح می‌شوم: من واقعاً نمی‌توانم به FCC پرواز بدهم که آنها در مسابقات قهرمانی کانتی از چه توپی استفاده می‌کنند، خواه جام یک روزه را در آوریل، آگوست یا پنج‌شنبه‌ها که ماه در آن است بازی کنند. ماهی ها این احتمالاً من را به یک شهروند کریکت بد (BCC) تبدیل می کند. اما من وارد کریکت نشدم که در مورد برنامه ریزی بحث کنم و شما هم. من کریکت را به خاطر حس اجتماع و تعلقی که به آن می دهد، روال و آیین، نوشیدنی های سرد در لبه مرز، هندسه یک یورک در حال چرخش کامل، شب های تاریک طولانی ویزدن آلماناک را دوست دارم. هر چه بازی، هر فرمتی که باشد، هر چه بیشتر به آن خیره شوید، بیشتر کشف می کنید.

چیزی که متوجه خواهید شد این است که هیچ یک از اینها واقعاً تحت پرچم عملکرد بالا قرار نمی گیرند. آه، شما مخالفت می کنید، اما خاکستر 2005. یا قهرمانی در جام جهانی 2017 یا بن استوکس در هدینگلی. همه شواهد غیرقابل انکار نشان می دهد که جوهر شادی جیرجیرک در عملکرد بالا، در کشف محدودیت های بالقوه انسانی نهفته است. چگونه می‌توانید این لحظات را بدون ارج نهادن به ساختارها و فرآیندهایی که آنها را ایجاد کرده‌اند، گرامی بدارید؟

اما یک راز کوچک کثیف وجود دارد: عملکرد بالا مستلزم عملکرد پایین است. آیا بنای یادبود سال 2005 در صورتی که انگلستان در 18 سال قبل از آن مسلط بود، همچنان طنین انداز است؟ آیا دوره‌های استوکس بدون ناامیدی قبلی همین احساس را دارد؟ برای طرفدارانی که 99.99 درصد از جهان کریکتینگ را تشکیل می‌دهند، عملکرد بالا و عملکرد پایین در یک رقص محکوم به فنا هستند. دلیلی وجود دارد که Eoin Morgan سال های اولیه تغییر توپ سفید انگلیس را بیشتر از افتخارات پس از آن به یاد می آورد. این زمانی بود که دوستی ها شکل گرفت، اشتباهات انجام شد، سرگرمی بود. همچنین – بر حسب یک تصادف خیره کننده – زمانی بود که برنده شدن کمترین اهمیت را داشت.

اساساً، من فکر نمی‌کنم اشتراوس این را بفهمد. به نظر او کریکت انگلیسی یک پروژه است، یک تمرین حل مسئله که باید با اهداف قابل اندازه گیری تعریف شود و با شواهد حل شود، مانند یک مقاله کارشناسی. هدف اعلام شده این است که مردان انگلیس برای همیشه بهترین های جهان باشند. آیا می توانیم لحظه ای به تاریکی خیره کننده این هدف فکر کنیم؟ شاید بازیکنان و اسپانسرها و افرادی که بلیت می فروشند این را بخواهند. من این را نمی خواهم. من می خواهم انگلیس خاطرات پاک نشدنی و تیمی را برای من فراهم کند که با افتخار بهترین ما را به عنوان یک جامعه معرفی کند. من از آنها می خواهم در استادیوم های کامل با بلیط هایی با قیمت مناسب بازی کنند. من می خواهم آنها برنده شوند. اما من به آنها نیازی ندارم که همیشه برنده شوند.

اما پس از آن شما اعتقاد به کارایی بالا، دنیایی پرسود و مهر و موم شده از کتاب های خودیاری و مزخرفات تکنوکراتیک، تردمیل بی پایانی از گروه های ضربت و ساندویچ های انگشتی دارید. فقط به برخی از کارشناسان منصوب شده در پانل نگاه کنید. دیو بریلزفورد، که در دوچرخه سواری بریتانیا یک ماشین برنده کاملاً بی‌نشاط ساخت که مدال‌ها و شکوه را برای کرامت و رفاه شرکت‌کنندگان معامله می‌کرد. سایمون تیمسون، که در ورزش انگلستان بر فرهنگ وسواس زیادی در مورد مدال‌های المپیک نظارت می‌کرد که به طور غیرمستقیم اجازه می‌داد رسوایی‌های متعدد سوءاستفاده از آنها توجهی نشود. آنها از عملکرد بالا چه می دانند که فقط عملکرد بالا می دانند؟

اشتراوس نظرات خود را در گذشته کاملاً روشن کرده است. او در زندگینامه خود در سال 2013 نوشت: «مشکل گسترده‌تر، مشکلی حجمی است. مدیران باید از خود بپرسند: بهترین سیستم برای تولید کریکت‌بازان عالی انگلستان چیست؟ این جایی است که تمام درآمدهای بازی از آنجا به دست می آید، نه آنچه که به نفع اعضای شهرستان است.

اما پس از آن، همانطور که او در طول چندین دور رسانه‌ای اخیر خود بسیار مشتاق بود بر آن تاکید کند، نظرات همان چیزی است که دیگران دارند. چیزی که او در عوض ارائه می‌کند هوشمندی است: بی‌علاقه، تجربی، عاری از ایدئولوژی و قبیله‌گرایی محدود.

اعتراف به این جهان بینی به خودی خود یک ایدئولوژی متمایز است – ایدئولوژی که به طور اجتناب ناپذیری به سمت رشد، کالایی شدن و معامله گرایش پیدا می کند – به معنای خیانت به کل دگم عملکرد بالا است، که فرض می کند اولویت های آن طبق تعریف اولویت های دیگران است. این همان چیزی است که شما می خواهید، حتی اگر نخواهید. در هر صورت، خواه ناخواه انقلاب در راه است (WYLION). پرینت های پاورپوینت در راه است. در ضمن لطفاً در تهیه آب و بیسکویت به خودتان کمک کنید.