آنچه نتایج انتخابات ایتالیا در مورد این کشور و آینده آن به ما می گوید

به نظر می رسد ائتلاف جناح راست به رهبری حزب راست افراطی «برادران ایتالیا» در انتخابات عمومی زودهنگام ایتالیا پیروز خواهد شد و به طور گسترده انتظار می رود جورجیا ملونی، رهبر این کشور، دولت جدید را تشکیل دهد و اولین نخست وزیر زن این کشور شود.

اما این کشور که از دو سال محدودیت های همه گیر کووید-19 بیرون آمده و با تورم فزاینده و بحران هزینه های زندگی که با جنگ در اوکراین تشدید شده است، دست و پنجه نرم می کند، به این نتیجه رسیده است؟ و این چه چیزی در مورد آینده ایتالیا به ما می گوید؟

ما این سوالات و سوالات دیگر را از سه کارشناس در زمینه سیاست ایتالیا پرسیدیم.

برادران ایتالیا و جورجیا ملونی چگونه در صدر سیاست ایتالیا قرار گرفتند؟

بر اساس نظرسنجی‌های خروجی و پیش‌بینی‌های اولیه، ائتلاف راست به رهبری برادران ملونی ایتالیا و با همراهی لیگ متئو سالوینی و فورزا ایتالیا به رهبری سیلویو برلوسکونی 43.79 درصد آرا را به دست آورد.

چپ میانه با 26.13 درصد آرا پشت سر گذاشته شد و پس از آن جنبش پنج ستاره با 15.42 درصد قرار گرفت.

به گفته دیوید وامپا، مدرس ارشد سیاست و روابط بین‌الملل در دانشگاه استون در بیرمنگام، بریتانیا، اگرچه ائتلاف جناح راست با اکثریت قاطع در مقایسه با آرای جمع‌آوری‌شده توسط احزاب دیگر پیروز شده است، اما در مجموع اعداد به‌دست‌آمده اندک است.

وامپا گفت: «بلوک جناح راست کمابیش همان آرای سال 2018 را به دست آورد. او گفت: «بنابراین درست است که آنها پیروز شدند و این یک پیروزی قاطع بود، اما این عمدتاً به دلیل تقسیمات چپ، چپ میانه و حزب دموکراتیک و جنبش پنج ستاره بود.

او افزود، اما ظهور برادران ایتالیا یک استثنا است.

همچنین درست است که رشد چشمگیر برادران ایتالیا وجود داشته است، و این احتمالاً به این دلیل است که برادران ایتالیا تنها بخش مخالف بود، در پنج سال گذشته در اپوزیسیون بوده است در حالی که همه احزاب دیگر وامپا گفت که حداقل یک بار در پنج سال گذشته در دولت بوده است.

بنابراین من فکر می‌کنم که برادران ایتالیا با نقش خود در مخالفت پاداش دریافت کردند.»

چرا چپ ایتالیا در ارائه یک جبهه متحد شکست خورد؟

به گزارش وامپا، بزرگترین اشتباه چپ این بود که در انتخابات 25 سپتامبر، یک جبهه متحد ارائه نکردند.

وامپا گفت: «به نظر من این اشتباه بزرگی بود که انریکو لتا، رهبر حزب دموکرات (PD) مرتکب شد. او سعی کرد به دستور کار دراگی پایبند باشد و به همین دلیل از تشکیل ائتلاف با جنبش پنج ستاره که فروپاشی دولت دراگی را تعیین کرد، خودداری کرد.

انتخابات زودهنگام با عقب نشینی جنبش پنج ستاره از دولت دراگی آغاز شد که منجر به استعفای نخست وزیر مستعفی (دو بار) شد.

از سوی دیگر، ائتلاف جناح راست احزابی را که بخشی از ائتلاف دراگی بودند و همچنین برادران ایتالیا را که هرگز از رهبری تکنوکرات حمایت نکرده بودند، متحد کرده است.

وامپا گفت: «حزب دموکرات می خواست ثبات خود را نشان دهد، بنابراین آنها از ایجاد یک ائتلاف رقابتی خودداری کردند. “همچنین رقابتی از مرکز وجود داشت، از لیستی که توسط Calenda و Renzi، رهبر سابق حزب دموکرات ایجاد شده بود. بنابراین PD از رقابت در سمت چپ رنج می برد. […] وامپا گفت و از مرکز.

وامپا افزود: “تجزیه و تکه تکه شدن زیاد بود، حزب دمکراتیک نتوانست به عنوان متحد کننده چپ یا چپ میانه عمل کند. و آنها بهای این تصمیم را می پردازند.” “اگر آنها با هم نامزد می شدند، امروز احتمالاً نتایج بسیار متفاوت می شد. اگر رای جنبش پنج ستاره را به رای حزب دموکراتیک و ائتلاف چپ میانه اضافه کنید، فکر می کنم آنها احتمالاً جلوتر بودند.

وامپا در پایان گفت: «البته، نمی‌توان فقط آراء را به آن اضافه کرد، پویایی‌ها متفاوت بود، اما قطعاً ائتلاف چپ میانه در انتخابات رقابتی‌تر بود.»

ماریانا گریفینی، مدرس دپارتمان مطالعات اروپایی و بین المللی در کینگز کالج لندن، گفت: «چپ میانه باید تصویر و استراتژی بازاریابی خود را تغییر دهد.

آنها یک کارزار انتخاباتی به راه انداختند، اما بسیاری احساس کردند که لتا قادر به ارائه یک خط استدلال قوی نیست و نمی تواند با مردم صحبت کند.

لتا اعلام کرد که از رهبری حزب دموکرات کناره گیری می کند.

سقوط لیگ و تلاش برای بازگشت برلوسکونی

وامپا با اشاره به کاهش چشمگیر محبوبیتش گفت: «لیگ یکی از بازنده های بزرگ انتخابات است.

“من فکر می کنم سالوینی بهای انتخاب های مختلفی را که در سه سال گذشته انجام داد پرداخت. اول، زمانی که او با جوزپه کونته در سال 2019 دولت را ترک کرد. و این در نهایت یک اشتباه بزرگ بود زیرا باعث نشد انتخابات زودهنگامی که او امیدوار بود نتیجه این بحران باشد.

سپس تصمیم گرفت به دولت به رهبری دراگی بپیوندد. و البته این امر حزب درون ائتلاف را که توسط یک شخصیت تکنوکرات رهبری می شد محدود کرد و این برای حزبی که یک نوع چهره پوپولیستی دارد چندان خوب نیست.

وامپا گفت، در نهایت، ملونی از تمام اشتباهاتی که سالوینی مرتکب شد، سود برد، و رأی دهندگان از اتحادیه به برادران ایتالیا رفتند.

وامپا گفت که این داستان دیگری برای برلوسکونی است، نخست وزیر سابق که “همیشه در سیاست ایتالیا حضور ثابتی دارد.”

گریفینی گفت: «برلوسکونی در واقع بهتر از حد انتظار عمل کرد. ما می دانیم که او همیشه سعی می کند دوباره در سیاست ایتالیا ظاهر شود، او قبلاً رستاخیزهای زیادی داشته است.

سهم آرای Forza Italia به تدریج کاهش یافته است و این انتخابات نشان دهنده کاهش حمایت از Forza Italia است، اما [Berlusconi] وامپا توضیح داد که هنوز هم موفق می شود یک نوع نقش خطای محوری را در سیاست ایتالیا ایفا کند.

او در قرار دادن خود و حزبش در طیف سیاسی بسیار خوب است. بنابراین اکنون ممکن است حزب او در تعیین ترکیب دولت بعدی نقشی کلیدی داشته باشد.

از آنجایی که برلوسکونی سرسختانه در سیاست ایتالیا حضور دارد، از سالوینی نیز انتظار می رود که علیرغم شکست حزبش در انتخابات عمومی، استعفای خود را به عنوان رهبر حزب پیشنهاد نکرده است.

آیا پیروزی برادران ایتالیا نشان دهنده تغییر جهت کشور به راست است؟

وامپا پاسخ داد: قطعاً. او افزود: “برادران ایتالیا به سنت فاشیستی در ایتالیا تعلق دارد. من آن را به عنوان یک حزب فاشیست یا یک حزب نئوفاشیست تعریف نمی کنم، اما می گویم که هنوز با سنت پسا فاشیستی مرتبط است.”

گریفینی موافق است که یک تغییر به سمت راست صورت گرفته است، اگرچه او معتقد است که این تغییر افراطی نخواهد بود.

“این حتی اولین دولت ائتلافی به اصطلاح راست میانه در ایتالیا نیست، زیرا ما قبلاً سه دولت ائتلافی راست میانه به ریاست سیلویو برلوسکونی داشته ایم. اما این در حال حاضر چه چیزی در مورد ایتالیا به ما می گوید؟ آیا تغییری رخ داده است. تغییر بیشتر به سمت راست؟ و در این صورت، بله، پاسخ من بله، قطعاً خواهد بود.”

“من فکر نمی کنم این یک دولت راست افراطی باشد، فکر نمی کنم نئوفاشیست باشد، زیرا ملونی باید در چارچوب محدودیت های دیکته شده توسط اتحادیه اروپا، دیکته شده توسط اتحاد فراآتلانتیکی که او واقعاً ارزشمند است، و همچنین دیکته شده توسط اتحادیه اروپا عمل کند. گریفینی در مورد سالوینی و برلوسکونی گفت: شرکای ائتلافی که ممکن است اختلاف نظر داشته باشند، شاید واقعاً در مورد محتوا نباشند، اما ممکن است از رکود در صندوق‌های رای که با آن مواجه شده‌اند تلخ باشند.

چرا ایتالیا کمترین میزان مشارکت رای دهندگان از سال 2018 را داشته است؟

وامپا در مورد مشارکت 64 درصدی رأی دهندگان در روز یکشنبه گفت: «شرکت رای دهندگان بسیار ناامیدکننده است.

“تا اواخر دهه 1980 در ایتالیا، 90 درصد از واجدین شرایط به پای صندوق های رای می رفتند. در 30 سال گذشته، ما شاهد کاهش پیوسته مشارکت رای دهندگان بوده ایم و این بار نسبت به انتخابات قبلی افت زیادی داشته ایم.” وامپا گفت.

به گفته وامپا، مشارکت پایین نشانه مشکلات بسیاری است که سیاست ایتالیا را مختل می کند، از جمله این واقعیت که “در ده سال گذشته، ما دولتی که بیانگر نتایج انتخابات باشد، نداشته ایم”.

وامپا گفت: «همیشه پس از هر انتخابات ائتلاف ها و مذاکرات زیادی وجود داشت که به نتایج روشنی منجر نمی شد. همه این دولت‌های ائتلافی و دولت‌های تکنوکرات احتمالاً باعث شده رای‌دهندگان ایتالیایی احساس کنند که از انتخابات محروم شده‌اند.

زمان‌بندی ممکن است در مشارکت کم مشارکت نیز نقش داشته باشد.

وامپا گفت: “انتخابات امسال در سپتامبر برگزار شد، اولین بار در تاریخ اخیر ایتالیا که شما در سپتامبر انتخابات دارید.”

“این بدان معنی است که مبارزات انتخاباتی در تابستان برگزار می شود، زمانی که مردم به تعطیلات می رفتند و واقعاً به سیاست اهمیت نمی دادند. بنابراین توجه زیادی به تحولات سیاسی وجود نداشت. بنابراین همه اینها ممکن است این کاهش شدید را تعیین کند. مشارکت.”

او افزود: “اما بیایید به یاد داشته باشیم که این بخشی از یک روند 30 ساله است. بنابراین این چیزی نیست که ناگهان اتفاق بیفتد.”

حتی اگر مایل باشیم – و نباید – فقدان حق رای بسیاری از ایتالیایی‌های بدون تابعیت و عدم امکان رای دادن از خارج از محل اقامت رسمی خود را کنار بگذاریم که مانع از بسیاری از افراد (به ویژه از جنوب این کشور) می‌شود. سیلویا بیننتی، محقق جغرافیای انسانی در دانشگاه کالج لندن (UCL)، توضیح داد که روند رو به رشد ممتنع از انتخابات نگران‌کننده است اما به‌ویژه تعجب‌آور نیست.

در جامعه‌ای که سیاست به صراحت در بیشتر جنبه‌های زندگی روزمره نفوذ می‌کند – از لباس‌هایی که می‌خریم، فیلم‌هایی که تماشا می‌کنیم یا حساب‌های رسانه‌های اجتماعی که دنبال می‌کنیم – و در کشوری مانند ایتالیا که نمی‌توانید از صحبت در مورد سیاست خودداری کنید، حتی وقتی مصرف می‌کنید. اسپرسو صبحگاهی در «بار» محلی شما، باید از خود بپرسیم که چرا سیاست به ظاهر فراگیر در رسیدن به چیزی که آشکارترین خانه آن بوده است: مرکز رأی گیری.

«اگر از یک سو، فراگیر بودن سیاست در فرهنگ روزمره پاپ می‌تواند به دسترسی بیشتر به بحث‌ها و فرآیندهای سیاسی اشاره کند، از سوی دیگر، غیر عادی بودن مسائل سیاسی و عدم نزاکت نمایندگان سیاسی امروز ممکن است به این معنا باشد. رای‌دهی که در سطح غیررسمی سیاسی شده است، اما از مشارکت سیاسی در سطح رسمی، به‌ویژه از طریق رای‌گیری، ناکام است.»

ملونی اولین زنی است که در ایتالیا نخست وزیر می شود – به چه معناست؟

انتظار می رود ملونی اولین زنی در تاریخ ایتالیا باشد که پست نخست وزیری را بر عهده می گیرد.

وامپا گفت: “از برخی جهات، این یک دستاورد است، چیزی که مدت ها در تاریخ ایتالیا و سیاست ایتالیا به پایان رسیده بود.” «در عین حال، زن بودن به این معنا نیست که سیاست‌ها [Meloni] از زنان دیگر حمایت خواهد کرد.”

گریفینی گفت: «میزان اینکه او واقعاً نماینده زنان به عنوان یک کل خواهد بود، مشکوک است. او تصویری از خود به عنوان “زن، مادر، مسیحی” ارائه کرده است – اما در مورد زنانی که با مادر بودن همراه نیستند، زنانی که با این دیدگاه از یک خانواده سنتی همسو نیستند، چطور؟

اگرچه ملونی متعهد شده است که حق سقط جنین در ایتالیا را به چالش نکشد، باید دید که یک بار در رهبری این کشور چه خواهد کرد.

این نتیجه چه معنایی برای جنگ در اوکراین دارد؟

گریفینی گفت: «با برادران ایتالیا، اجماع کاملاً متفق القول بر سر این واقعیت وجود دارد که آنها از اوکراین حمایت می کنند، در مقابل اتحادیه یا برلوسکونی که در مواضع خود در حال تزلزل بودند.

وی افزود: «بنابراین من فکر می‌کنم که در این زمینه، موضع فعلی در قبال جنگ در اوکراین حفظ خواهد شد، بنابراین تداوم وجود خواهد داشت.»

من فکر نمی‌کنم که سالوینی در وضعیت ناامیدی خود پس از نتایج انتخابات بتواند در برابر تداوم سیاست در قبال اوکراین مقاومت کند.»

درک اینکه سالوینی و برلوسکونی که زمانی طرفداران ولادیمیر پوتین بودند، اکنون واقعاً چه احساسی نسبت به جنگ در اوکراین دارند، دشوار است.

“[Berlusconi] گریفینی گفت پر از تناقض است.

به گفته Vampa، موضع در مورد اوکراین به پویایی داخلی دولت بعدی بستگی دارد.

ممکن است سالوینی و برلوسکونی بر ملونی فشار بیاورند تا موضعی بسیار خنثی‌تر در درگیری داشته باشد که ممکن است در مورد ظهور اتحاد با مجارستان باشد. […] بنابراین ممکن است ظهور اتحادهای فراملی را مشاهده کنید که پویایی جنگ را تغییر خواهد داد. وامپا گفت، اما هنوز مشخص نیست.