قمار تراس به این معنی است که کارگر در صورت پیروزی در انتخابات، وارث آشفتگی اقتصادی است | لری الیوت

Labour تمایل دارد با وضعیت نامناسب اقتصاد به قدرت برسد. این مورد برای کلمنت آتلی در سال 1945 و برای هارولد ویلسون در هر دو سال 1964 و 1974 بود. از نخست وزیران حزب پس از جنگ، تنها تونی بلر با وضعیت اقتصادی مناسب به داونینگ استریت آمد.

بلر آخرین رهبر حزب کارگر بود که در یک انتخابات پیروز شد، 17 سال و چهار شکست، بنابراین صحبت در کنفرانس این حزب در لیورپول این هفته این خواهد بود که هیچ چیز را نمی توان بدیهی انگاشت و هنوز کار برای انجام دادن وجود دارد.

به اندازه کافی منصفانه در گذشته مواردی وجود داشته است – به ویژه در سال 1992 – که حزب کارگر شکست را از آرواره های پیروزی ربود، به این معنی که درجه ای از احتیاط لازم است. با این حال، با وجود بی میلی به شمارش جوجه ها، اکنون شانس واقعی برای تکرار تاریخ وجود دارد. انتخابات باید شکست بخورد، اما حزب کارگر در صورت پیروزی، وارث یک آشفتگی اقتصادی خواهد بود.

از زمان برگزاری این حزب در برایتون در سال گذشته، به سختی شرایط می توانست بهتر از این پیش برود. بهبود پس از کووید در اقتصاد از بین رفت. رسوایی بوریس جانسون را مجبور به استعفا کرد. در تابستان تورم به بالاترین سطح خود در 40 سال گذشته رسیده است. استانداردهای زندگی از بین رفته است. دومین رکود در کمتر از سه سال در راه است. Liz Truss و Kwasi Kwarteng شاهد شکسته شدن مینی بودجه ثروتمند خود توسط بازارهای مالی بوده اند.

کارگران اکنون از نظر شایستگی اقتصادی از محافظه کاران پیشی گرفته اند، شاید با توجه به پس زمینه ای از رکود تورمی، افزایش نرخ بهره و ضعف پوند، جای تعجب نباشد. بازارها در حال حاضر استرلینگ را به عنوان یک شرط یک طرفه می بینند، درست مانند زمانی که بریتانیا مجبور شد 30 سال پیش، در چهارشنبه سیاه، مکانیسم نرخ ارز اروپا را ترک کند.

جمعه برای تراس یک لحظه چهارشنبه سیاه نبود، زیرا دولت سعی نمی کند از یک سطح ثابت برای پوند مانند سال 1992 دفاع کند. اما حق بیمه بالاتری که سرمایه گذاران برای تامین مالی استقراض دولت بریتانیا درخواست می کنند نشان می دهد که بازارها چقدر عصبی هستند. تبدیل شده اند. پس از از دست دادن، شهرت شایستگی به راحتی بازیابی نمی شود.

بازگشت تراس به شکل سنتی‌تر محافظه‌کاری – کاهش مالیات، مقررات‌زدایی، محدودیت‌های اقدامات اتحادیه‌ها، قوانین سخت‌تر رفاهی- شکاف سیاسی با حزب کارگر را تشدید می‌کند. لغو نرخ 45 درصدی مالیات بر درآمد، برداشتن سقف پاداش بانکداران و مخالفت با مالیات بادآورده سخت‌گیرانه‌تر بر تولیدکنندگان انرژی، همگی هدیه‌هایی برای سر کیر استارمر و صدراعظم در سایه، ریچل ریوز است.

جانسون در انتخابات گذشته ائتلافی شکننده را تشکیل داد که از محافظه‌کاران سنتی در جنوب انگلیس و رای‌دهندگان سابق حزب کارگر در صندلی‌های دیوار قرمز در شمال انگلیس و میدلندز تشکیل شده بود. دیوار قرمز نیمه آن ائتلاف اکنون بسیار آسیب پذیر به نظر می رسد. همانطور که اندیشکده بنیاد رزولوشن اشاره کرده است کاهش مالیات کوارتنگ برای خانوارهای لندن و جنوب شرق سه برابر بیشتر از خانوارهای ولز، یورکشایر و شمال شرق ارزش داشت. افراد زیادی وجود ندارند که بیش از 150000 پوند در سال در Blyth درآمد داشته باشند.

شواهد از گروه های متمرکز این است که اگرچه رأی دهندگان ممکن است نسبت به سال 2019 بسیار کمتر به محافظه کاران تمایل داشته باشند، اما هنوز توسط حزب کارگر قانع نشده اند.

تا حدودی، این قابل درک است، زیرا ماه‌ها تمام توجه به درام‌های درون حزب محافظه‌کار بوده است. با این حال، حزب کارگر به روشی آرام، شرایط سیاسی را در اقتصاد ایجاد کرده است. این کشور با افزایش سهم بیمه ملی مخالفت کرد که توسط کوارتنگ معکوس شد. این سازمان خواستار مالیات بادآورده‌ای شد که ریشی سوناک در ابتدا با آن مخالف بود، اما بعداً اعلام کرد، و سریع‌تر از دولت نیاز به سقف قیمت انرژی را دید. این ایده که حزب کارگر صرفا منتظر انفجار دولت بوده است، درست نیست.

ریوز در سخنرانی خود در کنفرانس روز دوشنبه تفکر حزب کارگر در مورد اقتصاد را تشریح خواهد کرد. او به این ایده حمله می‌کند که ثروت از ثروتمند به فقیر می‌رسد، و استدلال می‌کند – به درستی – که رشد بهتر از پایین به بالا و از وسط به بیرون حاصل می‌شود. او این ایده بازار آزاد را رد خواهد کرد که اقتصاد زمانی که دولت از سر راه خارج شود به بهترین شکل ارائه می شود. او یک چارچوب نهادی قوی شامل بانک انگلستان، خزانه داری و دفتر مسئولیت بودجه را مطرح خواهد کرد. در نهایت، او بر نیاز به بودجه عمومی قوی برای سرمایه گذاری در مهارت ها، مراقبت از کودکان و سبز شدن اقتصاد تاکید خواهد کرد.

همه اینها ممکن است تا حدودی رام به نظر بیایند، به ویژه زمانی که در برابر تلاش دولت برای خارج کردن اقتصاد از چرخه رکود خود با کاهش مالیات قرار می گیرند که در نهایت قرار است از طریق رشد بالاتر هزینه های خود را بپردازند. مطمئناً تفاوتی بین رویکرد محتاطانه و گام به گامی که ریوز دنبال می‌کند و قمار بی‌سابقه کوارتنگ وجود دارد.

اما این مسیری است که حزب کارگر به آن متعهد است و اکنون قرار نیست جهتش را تغییر دهد. اگر استارمر همچنان در انتخابات بعدی شکست بخورد، اتهامات فراوانی وجود خواهد داشت.

با این حال، به طور فزاینده ای به نظر می رسد که توری ها به سمت شکست پیش می روند. رای دهندگان تلاش های تراس برای سلب مسئولیت از شکست های اقتصادی 12 سال گذشته را خواهند دید. هر گونه افزایش رشد ناشی از محدود کردن قبوض انرژی و کاهش مالیات با بهره بالاتر بانک انگلستان جبران خواهد شد. هیچ چشم انداز واقعی برای تأثیرگذاری اصلاحات طرف عرضه دولت قبل از انتخابات بعدی وجود ندارد.

وضعیت اقتصاد هنوز در تعیین نتیجه انتخابات بسیار مهم است، بنابراین وظیفه حزب کارگر این است که نشان دهد می‌تواند آن را مسئولانه‌تر از محافظه‌کاران، پایدارتر از محافظه‌کاران و منصفانه‌تر از محافظه‌کاران اداره کند. واقعا نباید آنقدر سخت باشد.