“من مرد مناسبی هستم”: گرت ساوتگیت مصمم به رهبری انگلیس در قطر است | انگلستان

تیاو تحقیق در سن سیرو در جریان بود و گرت ساوتگیت می دانست که سؤالات مستقیم خواهند بود. این یکی از آن شب‌های بد انگلیس بود که تیم ثابت به نظر می‌رسید، قادر به ساختن با توپ نبود، ارتباط‌های نادرست.

شکست 1-0 ایتالیا در لیگ ملت‌ها در روز جمعه شایسته بود، تا حد زیادی اجتناب‌ناپذیر، و به دنبال یک چهارگانه مبهم یا عدم عملکرد در رقابت‌های ژوئن، که دو شکست و دو تساوی به ارمغان آورد – شواهد قابل توجهی برای پیگرد قانونی.

همانطور که پس از معکوس 4-0 در تساوی قبلی مقابل مجارستان در مولینوکس، هواداران انگلیس حاضر با صدای بلند ساوتگیت را هو کردند. زمانی که از هاردکور دور از خانه می آمد، احساس ناراحتی بیشتری می کرد.

حمله انگلیس به دیوار آجری در بدترین زمان اتفاق افتاده است، با برگزاری جام جهانی در قطر در اواخر نوامبر، و چشم انداز رفتن به آنجا با مربی ای که اعتماد کشور را از دست داده و باعث خصومت شده است، واقعی است.

دقیقاً با همین شرایط در اختیار ساوت گیت قرار گرفت. سر بابی رابسون را قبل از ایتالیا 90 به یاد دارید؟ ساوت گیت انجام می دهد. رابسون لمپن شده بود.

ساوتگیت گفت: «فکر می‌کنم در حال حاضر اینجاست و باید آن را بپذیرم. و سپس به پای جلویی رسید. “فکر می کنم من شخص مناسبی هستم که تیم را به مسابقات ببرم. بدون شک اینطور پایدارتر است.»

این جایی است که دو ماه مانده به فینال، با سرمربی مجبور به دفاع از موقعیت خود هستیم. او مرد مناسبی برای این کار است – حتی تنها کسی که در این مرحله آخر برای آن کار می کند – زیرا ایجاد تغییر در حال حاضر بسیار خطرناک است.

نه اینکه کسی در اتحادیه فوتبال به فکر جدایی باشد. ساوتگیت پس از رسیدن به نیمه نهایی و فینال به ترتیب در آخرین جام جهانی و یورو 2020 اعتبار خود را در بانک حفظ می کند و او شایسته این کار است.

او گفت: “در نهایت در مورد مسابقات و نحوه عملکرد ما در تورنمنت ها قضاوت خواهم شد.” و او در مورد لیگ ملت ها صحبت نکرد که در آن انگلیس دوره بعدی را در گروه B، درجه دوم، ایتالیا آغاز خواهد کرد. در نتیجه سقوط خود را تایید کردند.

آخرین بازی گروهی کمپین – و آخرین بازی قبل از قطر – دوشنبه شب در ومبلی مقابل آلمان برگزار می‌شود و پتانسیل پرباری را دارد.

اگر همه چیز خوب پیش نرود، تصور اینکه یک جمعیت خشمگین به یک جمعیت عصبانی تبدیل می‌شوند و در ساوت‌گیت بیشتر بیرون می‌آیند، کار بزرگی نیست. و همچنین به سرعت، به خصوص اگر امتیاز اولیه وجود داشته باشد. در مولینوکس، گل افتتاحیه مجارستان در دقیقه 16 به ثمر رسید. در اواسط نیمه اول، اضطراب در سکوها ملموس بود.

یکی از بزرگترین نگرانی ها در میلان، تحلیل ساوت گیت از نمایشگر بود. در طول دوره شش ساله‌اش، او همواره همه چیز را پس از بازی، حتی در احساسات لحظه‌ای، به خوبی می‌خواند، و کاستی‌های تیمش و همچنین جایی که آنها موفق شده‌اند را برجسته می‌کند.

تعادل در این موقعیت نامشخص بود زیرا ساوتگیت گفت که آمار از نظر مالکیت توپ و شوت های روی دروازه خوب به نظر می رسد. بازیکنان او به مناطق خوبی رسیده بودند. این فقط پاس کلیدی یا اقدام نهایی بود که آنها را ناامید کرده بود.

او گفت: “فکر نمی‌کنم عملکرد دور از دسترس باشد و می‌دانم که فقط به این دلیل که ما پشت سر شکست‌ها هستیم، مورد تمسخر قرار خواهد گرفت.”

آنها در هلند به آن روزنامه نگاری جدول امتیازی می گویند. اما مطمئناً در این مورد چنین نبود زیرا انگلیس فقط جزئیات کوچک را از دست نداد. آنها به تنهایی قادر به بازی در میان و اطراف یک ترکیب ایتالیایی که فاقد بازیکنان مهمی از جمله فدریکو کیزا و چیرو ایموبیله بود، نبودند.

وقتی انگلیس در حال آهنگ است، توپ را از بالا می‌برد و سریع حمله می‌کند. اما زمانی که از آنها خواسته می شود تا بازی را تا یک سوم در برابر حریفانی که به خوبی تمرین کرده اند که تعداد زیادی از مردان را پشت توپ نگه می دارند، پیش ببرند، داستان متفاوت و خسته کننده تری به نظر می رسد. که ما را به موضوع یک هافبک تنظیم‌کننده سرعت می‌رساند – یا عدم وجود یک هافبک.

ساوتگیت به طور مفصل در مورد سیستم ها صحبت کرد و توضیح داد که چرا بازی سه در عقب ترجیح او باقی می ماند، حتی اگر (در یک دنیای ایده آل) او ممکن است چهار را ترجیح دهد. او به این اشاره کرد که او تنها دو مدافع چپ خالص داشت – لوک شاو و بن چیلول – گفت که دومی بیشتر یک مدافع کناری بود و اگر می‌خواست چهار نفره بازی کند، این خطر وجود دارد که ما یک دفاع راست بازی کنیم. [presumably Kieran Trippier] در سمت چپ و سپس ما به دلیل تعادل اشتباه مورد انتقاد قرار می گیریم.

ساوتگیت گفت “مدافعانی که خوب بازی می کنند در سطح باشگاهی به صورت سه تیم عقب بازی می کنند” و او خاطرنشان کرد که ریس جیمز عمدتا به عنوان یک مدافع راست در چلسی بازی می کرد. “آی تی [a back three] بهترین فرصت را در چند ماه آینده به ما می دهد… [we have] عمق در موقعیت هایی که در صورت آسیب دیدگی، سیستم را تغییر نمی دهیم و سپس از صفر شروع می کنیم.

اما مشکل این ترکیب در مقابل ایتالیا نبود، بلکه عدم کنترل در پشت خط میانی، بازیکنی برای پیشبرد توپ بود – کسی مثل جورجینیو در رنگ های حریف.

ساوتگیت گفته است که او چنین بازیکنی را ندارد، به این معنی که او دکلان رایس یا هیچ یک از انتخاب های معمولی خود را اینطور نمی بیند. این به نوبه خود از تمایل او برای ادامه دادن با هری مگوایر در سه خط دفاعی صحبت می کند که او را یک پاسور قابل اعتماد تحت فشار می داند.

ساوتگیت سعی کرد فیل فودن را وادار کند تا از سمت راست بازی را به هم متصل کند، اما پس از آن هیچ تهدیدی از سوی مرد منچسترسیتی در یک سوم پایانی وجود نداشت. مدیر، ظاهراً نمی تواند دست خود را روی یک جزء حیاتی بگذارد و به راحتی می توان گفت که باید تا الان آن را پیدا می کرد.

دفاع از نمایش مقابل ایتالیا به نظر می رسد که مستقیماً از کتاب بازی تاکتیک های انحراف آمده است. او می داند که چقدر مهم است که گرما را از بازیکنانش دور نگه دارد، به خصوص وقتی که آنها در تلاش هستند. تا اطمینان حاصل شود که پیراهن انگلیس “سبک تر برای پوشیدن” است، همانطور که او می گوید. اگر او مجبور است بار ناامیدی هواداران را تحمل کند، پس همینطور باشد.

ساوتگیت گفت: “من دیده ام که هر مربی دیگر انگلیس آن را داشته است.” من می دانم که بازی چگونه است و خیلی سریع می چرخد. من باید به روش خودم با آن کنار بیایم و بزرگترین کار این است که مطمئن شوم تیم در مسیر خود باقی می ماند و کارهایی که فکر می کنیم درست هستند را انجام می دهیم.

این وظیفه من است که فشار را از روی بازیکنان کم کنم. اگر واکنش نسبت به من باشد، کاملاً خوب است، زیرا من 52 ساله هستم و تقریباً همه چیز را پشت سر گذاشته‌ام.»