آبان نیوز انتشار آخرین خبرهای سیاسی اقتصادی اجتماعی ورزشی فناوری در آبان نیوز
به گزارش دپارتمان اخبار بین المللی پایگاه خبری آبان نیوز ،
بر اساس اسناد سرویس مخفی از حالت طبقه بندی نشده، ریچارد نیکسون و همسرش پت، در سال 1959 هنگام اقامت در اقامتگاه سفیر ایالات متحده در مسکو در معرض تشعشعات بالقوه مضر قرار گرفتند.
نیکسون که در آن زمان معاون رئیس جمهور بود، از این تهدید مطلع نشد و وزارت امور خارجه تنها در سال 1976 مطلع شد، زمانی که یکی از اعضای سرویس مخفی خود، جیمز گلدن، فاش کرد که تجهیزات شناسایی سطوح قابل توجهی از تشعشعات را اندازه گیری کرده اند. داخل و اطراف محل خواب نیکسون ها در اقامتگاه، خانه اسپاسو.
گلدن گفت که بعداً توسط وزارت امور خارجه به او گفته شد که او در معرض “دوزهای هنگفت” پرتوهای یونیزان تولید شده توسط یک باتری اتمی بوده است که توسط جاسوسان شوروی برای برق رسانی به دستگاه های حفاظ پنهان شده در ساختمان استفاده می شود. با این حال، گلدن در مورد آن توضیح شک داشت و تایید نشد.
این حادثه پس از افشاگری های گلدن در سال 1976 گزارش شد، اما این اولین بار است که اسناد زیربنایی به صورت آنلاین و پس از درخواستی از آرشیو امنیت ملی در دانشگاه جورج واشنگتن به کتابخانه ریاست جمهوری نیکسون ارائه می شود. یکی از تحلیلگران ارشد آرشیو، ویلیام بور، که این درخواست را مطرح کرد، گفت: “این قسمت غیرعادی و تقریبا ناشناخته جنگ سرد سزاوار توجه بیشتر است تا بتوان اسرار پیرامون آن را حل کرد.”
این اسناد به عنوان بخشی از مجموعه ای در مورد استفاده شوروی از تشعشعات انواع مختلف علیه اهداف ایالات متحده، از جمله قرار گرفتن سفارت ایالات متحده در مسکو در معرض تشعشعات مایکروویو برای چندین سال منتشر شده است. این سوابق با توجه به رمز و راز فعلی پیرامون سندرم هاوانا، مجموعه‌ای از علائم عمدتاً عصبی که در سال‌های اخیر توسط بسیاری از دیپلمات‌ها و جاسوسان ایالات متحده متحمل شده‌اند، ارتباط تازه‌ای دارند.
تابش یونیزان به عنوان داشتن انرژی کافی برای آسیب رساندن به سلول ها و تغییر DNA تعریف می شود. دزیمترها در خانه اسپاسو در طول بازدید نیکسون 15 رونتگن در ساعت اندازه گیری کردند. این مقدار کمتر از دوز کشنده است، اما استاندارد مجاز برای قرار گرفتن در معرض شغلی در ایالات متحده در آن زمان تنها 5 رونتگن در سال بود.
پس از اینکه مأموران سرویس مخفی حقه‌های کثیف شوروی را در شعاع گوش دستگاه‌های شنود در محل اقامت محکوم کردند، تشعشع متوقف شد.
ما روی تخت‌ها روبه‌روی هم نشستیم و با صدای بلند شروع به سرزنش روس‌ها کردیم و به آنها فحش می‌دادیم که چرا چنین حقه‌ای را انجام داده‌اند و با صدای بلند تعجب می‌کردیم که چرا ما را احمق می‌گیرند و از هم می‌پرسند که آیا فکر می‌کنند این کار را می‌کنند. گلدن شهادت داد.
قبل از بازدید از مسکو، یکی دیگر از اعضای سرویس مخفی خود، جان شروود، از نیکسون پرسید که آیا می‌خواهد دستگاه‌های تشخیص تشعشع در این سفر گرفته شود یا خیر. شروود خاطرنشان کرد که مقامات شوروی که از ایالات متحده بازدید می کردند، درخواست شمارنده های گایگر کرده بودند. معاون رئیس‌جمهور شمارنده‌های گایگر را رد کرد، اما برای دزیمترهای محتاطانه‌تر بله، – اگرچه او گفت که خودش یکی را نمی‌پوشد و نمی‌خواست معلوم شود که موضوع مورد بحث قرار گرفته است.
در شب اول بازدید، در 23 ژوئیه 1959، قرائت های دزیمتر به سرعت بالا رفت و باعث شد که یکی از مقامات ارشد نظامی در اطرافیان، دریاسالار هیمن ریکوور، کارشناس نیروی دریایی هسته ای، مشکوک شود که یک حادثه هسته ای رخ داده است. ریکاور و سفیر ایالات متحده، لولین تامپسون، توافق کردند که به نیکسون نگویند.
گلدن نسبت به تجزیه و تحلیل بخش پزشکی وزارت امور خارجه مبنی بر اینکه تشعشعات از باتری های اتمی که برای برق رسانی به دستگاه های شنود داخل اسپاسو هاوس استفاده می شوند، می باشد، تردید داشت. وی خاطرنشان کرد که تشعشعات در زمانی که او در ساختمان بود متوقف شده بود، بنابراین هیچکس نمی توانست وارد شود و باتری ها را خارج کند. او نتیجه گرفت که کارشناسان وزارت امور خارجه با او صریح نبودند.
این خبر از خبرگزاری های بین المللی معتبر گردآوری شده است و سایت اخبار روز ایران و جهان آبان نیوز صرفا نمایش دهنده است. آبان نیوز در راستای موازین و قوانین جمهوری اسلامی ایران فعالیت میکند لذا چنانچه این خبر را شایسته ویرایش و یا حذف میدانید، در صفحه تماس با ما گزارش کنید.
