“تلخ، ملایم، خنده دار”: ستارگان ایرلندی برای تجلیل از شاعر نادیده گرفته پاتریک کاوانا متحد می شوند | شعر

پاتریک کاوانا یکی از مورد احترام ترین شاعران ایرلند است – نابغه ای از یک روستایی که منطقه محلی را جهانی کرد. با این حال شهرت او واقعاً هرگز به سواحل دیگر نرسید.

در حالی که ویلیام باتلر ییتس و سیموس هینی برنده جوایز نوبل شدند و توسط روسای جمهور ایالات متحده نقل قول شدند، تحسین کاوانا عمدتاً محدود به وطن او بود.

از زمان مرگ او در سال 1967، دانش‌آموزان ایرلندی متون او را مطالعه کرده‌اند و صنعت کلبه‌ای از مقالات، کتاب‌ها، مستندها و مراسم بزرگداشت وجود دارد. لوح ها، مجسمه ها و تمبر وجود دارد. اما، فراتر از ایرلند، کاوانا پاورقی از ادبیات قرن بیستم است.

این هفته زمانی که بونو، هوزیر، لیام نیسون و دیگر افراد مشهور جان تازه‌ای به میراث او می‌بخشند، تلاشی برای اصلاح آن صورت خواهد گرفت. آلبوم دوگانه جدید، تقریبا همه چیز، ترکیبی از ضبط بازسازی شده از کاوانا در حال خواندن اشعار خود و ضبط های اصلی ستارگان راک، بازیگران، نویسندگان و دیگر چهره های برجسته ایرلندی است که انتخاب های خود را می خوانند.

جیمز موریسی، رئیس Claddagh Records، یک لیبل مستقر در دوبلین که آلبوم را ساخته است، گفت: “ایرلندی ها کاوانا را می شناسند اما او در خارج از کشور چندان شناخته شده نیست.” “برای تصور مجدد کاوانا، از افراد شناخته شده دعوت کردیم تا شعر مورد علاقه خود را بخوانند.”

امید این است که شنوندگان مهارت کاوانا را در به زبان آوردن، همانطور که هنی ستایشگر او آن را توصیف کرده است، کشف کنند. کاوانا زندگی خود را به عنوان یک کشاورز فقیر در شهرستان موناگان آغاز کرد و از طبیعت و دنیای ظاهراً پیش پا افتاده اطراف خود استفاده کرد تا معنای انسان بودن را بیان کند.

ترکیب آلبوم شامل خوانندگان و نوازندگانی مانند ایملدا می، شارون کور، کریستی مور، لیزا هانیگان، بازیگرانی مانند آیدان گیلن، جسی باکلی و آیسلینگ بی، نویسنده لیزا مک گی، جوکی ریچل بلک مور، و رئیس جمهور ایرلند است. مایکل دی هیگینز.

نیسون مرثیه کاوانا، Memory of My Father را انتخاب کرد و گفت که این مرثیه او را به یاد او می اندازد. “هر بار که می شنوم [it] من به مرده ام فکر می کنم [father]”

بلک مور، اولین جوکی زن که برنده گرند نشنال شد، پگاسوس را در مورد مردی خواند که سعی دارد یک اسب را بفروشد – در واقع روح او. او گفت: «شعر نقطه قوت من در مدرسه نبود، اما مطمئناً بعد از این پروژه قدردانی جدیدی از آن دارم.

هیگینز، که خود شاعر بود، خاک خاکستری سنگی را خواند، زوزه ای اعتراضی به فقر و خرد که رمانتیسم را در مورد روستاهای ایرلند تشدید می کند.

بونو در جاده راگلان، قصیده کاوانا برای رابطه عاشقانه با زن جوان‌تری را انتخاب کرد که قلب او را شکست. لوک کلی از گروه فولک دوبلینی ها آن را به یکی از محبوب ترین تصنیف های ایرلند تبدیل کرد. با این حال، رهبر گروه U2 شعر را خواند.

موریسی، که مشارکت افراد مشهور را سازماندهی کرد، امیدوار است شنوندگان حتی بیشتر توسط خود کاوانا مسحور شوند. گارچ براون، بنیانگذار فقید Claddagh Records، در سال 1963 به کاوانا 100 پوند (پوند ایرلندی) پرداخت تا برخی از نثر و 19 شعر او را بخواند و بخواند، از جمله گزیده ای از حماسه گرسنگی بزرگ او. این تنها ضبط شده از شاعری است که آثار خود را می خواند.

برخی از ویراستاران و ناشران بریتانیایی در دهه 1960 کاوانا را در لندن مورد ستایش قرار دادند، اما شاعر خاطرنشان کرد که او «هرگز مورد توجه منتقدان انگلیسی قرار نگرفته است». سیموس هینی در سال 2004، علیرغم «اثر دگرگون‌کننده» کاوانا بر فرهنگ و شعر، نوشت: این مشاهدات دهه‌ها بعد همچنان صادق بود.

ایو پتن، استاد زبان انگلیسی در کالج ترینیتی دوبلین، گفت که کاوانا شاعر مردم عادی بود. ییتس و هینی و جویس نیز همه نویسندگان بین المللی هستند. به نظر می رسد کاوانا همیشه در افق محلی باقی مانده است. اما در خود ایرلند، او را می شناسند، نقل قول می کنند و دوست دارند.»

پتن گفت که کاوانا از دولت جدید ایرلند سرخورده شده بود و اسطوره شناسی و رمانتیسم دوران ییتس را رد می کرد. او به جویس که او را تحسین می کرد نزدیکتر است. هر دو برای مقابله با ایرلندی که نتوانسته بود به وعده های استقلال عمل کند، آماده بودند.

او گفت که کاوانا برای استانی بیش از شهری ارزش قائل بود و از غنایی به تندخویی تغییر کرد. “اگر او گاهی اوقات تلخ بود، می‌توانست ملایم و خنده‌دار نیز باشد.”