“این خیلی معنی دارد”: خانواده سلطنتی ادای احترام به ملکه را در گلاسکو و منچستر مشاهده می کنند | سلطنت

هنگامی که پرنسس آن از گلاسکو بازدید کرد و شاهزاده ادوارد برای تماشای ادای احترام به گل و کتاب های تسلیت به منچستر سفر کرد، جمعیت با تشویق های قدردانی به راه افتادند.

در منچستر آفتابی، ادوارد و همسرش، سوفی، ارل و کنتس وسکس، انبوه مردمی را که در میدان سنت آن جمع شده بودند، مجذوب خود کردند، و بسیاری تازه متوجه شدند که این دیدار در حال انجام است.

ادوارد گل گذاشت و از داوطلبانی که به اجرای بدون مشکل کمک کردند تشکر کرد. آنها هر دو با جمعیت چت کردند و به طور قابل توجهی وقت خود را صرف کردند.

جویس مارشال، 80 ساله، منشی بازنشسته از Saddleworth، یکی از افرادی بود که به ویژه توسط سوفی مورد تشویق قرار گرفت. من گفتم از اینکه به دیدن ما آمدی متشکرم و او دست مرا گرفت و به چشمانم نگاه کرد… این خیلی معنی دارد. من به بریتانیایی بودنم بسیار افتخار می کنم.»

برای خانواده سلطنتی بودن در شهر مهم بود. من احساس می کردم که کمی نادیده گرفته شده ایم، یعنی منچستر. این واقعیت که آنها اینجا هستند یک غافلگیری کامل است، اما فوق العاده است.”

این احساسات توسط مارگارت جونز، دستیار آموزشی بازنشسته از آستلی تکرار شد. آنها کاملاً فوق العاده بودند. لحظه ای را با همه گذراندند. خیلی قدردان بودند. شاهزاده ادوارد گفت: «همه ما یک نفر را از دست داده‌ایم»، گفتن این حرف فوق‌العاده است وقتی به همه چیزهایی که او می‌گذرد فکر می‌کنید. برای او اینجا بودن شگفت انگیز است. این مادرش است، به خاطر خدا، و او با ما وقت می گذراند؟ این یعنی خیلی.”

جونز گفت که شنیده است هواپیمای حامل تابوت ملکه به لندن زیگزاگی زده است تا مطمئن شود بر فراز منچستر رفته است. “من فکر کردم که او ممکن است بر فراز خانه من پرواز کرده باشد، فقط برای یک لحظه فکر کردم که او ممکن است از بالا به من نگاه کند.”

خانواده وسکس ابتدا از کتابخانه مرکزی منچستر بازدید کردند و در آنجا کتاب تسلیت مدنی را مشاهده کردند. سپس ظهر برای دیدن ادای احترام به گل‌ها به میدان سنت آن رسید. هنگام خروج، جمعیت به گرمی و خودجوش کف زدند.

آخرین بندر، کلیسای جامع منچستر بود، جایی که این زوج برای ملکه فقید شمع روشن کردند.

در همان زمان، پرنسس آن از اتاق های شهر گلاسکو بازدید کرد تا کتاب تسلیت را که پس از مرگ مادرش در آنجا افتتاح شد، و ادای احترامات گل در میدان جورج مشاهده کند.

صبح روشنی در مرکز شهر بود، جایی که جمعیت کمی برای استقبال از او آمده بودند. بسیاری در مورد این دیدار در بولتن های خبری صبحگاهی شنیدند و دیگران در حالی که از آنجا عبور می کردند به میان جمعیت کشیده شدند.

موریا سن، از کلایدبانک، گفت زمانی که پادشاه در سال 1974 از خانه سربازان کهنه سربازان در شهر ارسکین در غرب گلاسکو بازدید کرد تا از یک پلاک رونمایی کند، ملکه را ملاقات کرده است. من در میان جمعیت بودم و ناگهان دیدم که به سمت من می رود. او پرسید که من از کجا آمده ام و ما فقط چت کردیم. او همیشه در زندگی من بود، از زمانی که راهنمای دختران بود.»

اشرام کاسیبانته، دانشجوی سال سوم مهندسی نرم افزار در دانشگاه گلاسکو، به عنوان نماینده موسسه خیریه Chest Heart and Stroke Scotland آمده بود و در آنجا داوطلب می شود. ملکه حامی ما است، بنابراین ما می‌خواستیم ادای احترام کنیم. من در اوگاندا، یک کشور مشترک المنافع بزرگ شدم، بنابراین از دوران کودکی ملکه را می شناختم و آن را تحسین می کردم.

بسیاری از جمعیت به این موضوع اشاره کردند که شاهزاده رویال و خانواده اش چقدر خسته هستند. مورین دافی از دامبارتون می‌گوید: «من خیلی احساس همدردی می‌کنم که آن‌ها همه این مراسم‌ها را دارند که باید در آن شرکت کنند، از یک چیز به بعد».

هنگامی که شاهزاده خانم رویال قدم می‌زد و با خیرخواهان صحبت می‌کرد، تشویق‌ها و تشویق‌های ناقصی شنیده می‌شد. یکی از آنها مری کمبل از کامبرنولد بود. «خیلی احساسی بود. به او گفتم: “دوست دارم دستت را بفشارم” اما تو نمی توانی. سری تکان داد و لبخند زد. خیلی خسته به نظر می رسید او از زمانی که این اتفاق افتاده است هرگز متوقف نشده است. ما نمی توانیم فراموش کنیم که این خانواده ای است که مادرش را از دست داده است.»

مردم گفتند که از دیدن قدردانی اعضای خانواده سلطنتی متاثر شدند.

پاتریشیا کراس از Lytham گفت: “مهم است که آنها به مکان هایی مانند منچستر بیایند.” اما او همچنین فکر می‌کرد که باید وقایع را در چشم‌اندازی قرار داد که ملکه 96 ساله بود. آیا مردم می خواهند او تا 200 سال عمر کند؟»

او افزود: “لطفا فکر نکنید که من ملکه را دوست ندارم – او فوق العاده بود – اما مرگ او باید در چارچوب قرار داده شود. دختر کوچک نه ساله ای که در لیورپول مورد اصابت گلوله قرار گرفت. این یک تراژدی است.»