“او رئیس ما بود”: صبر و رفاقت در صف دیدن تابوت ملکه | ملکه الیزابت دوم

هنگامی که ملکه الیزابت دوم در اوایل دهه 1970 از مالزی دیدن کرد، کایه فونگ، که در آن زمان هشت سال سن داشت، در میان جمعیت بود که دست تکان می‌داد. نزدیک به 15 سال بعد، او یک ستوان بود که در رژه حاکم شرکت می کرد.

فونگ 60 ساله در حالی که چشمانش را با دستمال سرمه ای خشک می کند، گفت: “امیدوارم امروز بروم و آخرین سلام خود را به او بدهم.”

این جانباز بازنشسته یکی از هزاران نفری بود که صبح پنجشنبه در صف ایستاده بود. او به صفی پیوست که از کاخ وست مینستر تا پل برج می رفت و مشتاق بود از کنار تابوت ملکه عبور کند.

تابوت تا مراسم تشییع جنازه ایالتی در روز دوشنبه 24 ساعت شبانه روز در تالار وست مینستر مشاهده خواهد شد. صف با ردیاب دولتی خود با نزدیک شدن به ظهر ادامه یافت.

در حالی که محافظان امنیتی به رهگذران در مورد انتظار 10 ساعته هشدار می دادند، مردمی که از سراسر کشور هجوم آورده بودند، با صندلی های چرخدار، عصا و کیف هایی که روی شانه هایشان آویزان شده بود، آماده آمدند. صندلی‌های تاشو که به خوبی مجهز هستند.

بسیاری اوقات را با دوستی با همسایگان، خواندن کتاب یا ایستادن در سکوت سپری کردند. فون در حالی که تنها ایستاده بود توضیح داد که هر دکمه کت و شلوار دریایی او به یاد یک پادشاه بریتانیایی است. به زودی یکی برای الیزابت دوم اضافه خواهد شد.

او گفت: «او رئیس ما بود. “این یک لحظه بسیار غم انگیز است.”

استر آلین 76 ساله که ساعت 6:30 صبح میدلسکس را ترک کرده بود، گفت: انتظار “خوب” و حتی “طبیعی” بود. با توجه به ساعت‌ها ایستادن در راه، او گفت که این فرصتی برای لذت بردن از مناظر به او می‌دهد، یک استراحت خوش‌آمد از روزهایی که با عجله در اطراف سپری می‌کند.

آلین که در زیر تیت مدرن ایستاده است، گفت: «من فکر می‌کنم که کشور در دوران سختی قرار دارد، به‌ویژه از نظر اقتصاد، بنابراین ما به ثباتی از سوی شاه چارلز و دولت نیاز داریم و همه باید با هم کنار بیایند.

او به یاد می آورد که در دوران جوانی به همراه مادر و برادرش به مراسم تاج گذاری ملکه از رادیو گوش می داد. اما این روز کریسمس ملکه و پیام های کووید بود که بیشترین امید را در او ایجاد کرده بود.

او گفت: «این یک چیز متحد کننده است، به خصوص پس از برگزیت، خوب است که چیزی برای بازتاب و گرد هم آوردن دوباره کشور داشته باشیم.

پیش از این، دانشجویان دانشگاه دانیل هاهو، 19 ساله، و جاکوب برت، 20 ساله، مشاهده خواب ملکه در ایالت را فرصتی برای ادای احترام به شخصیتی باثبات توصیف کردند که کشور را در دهه‌ها آشفتگی دیده بود.

هاهو که اهل رومانی است، گفت: “به عنوان یک مهاجر، خانواده سلطنتی بسیار مورد توجه هستند، آنها در خارج از کشور بسیار خاص هستند.”

برت که از گرینویچ آمده بود با آبمیوه، میله های غلات و شارژر تلفن تهیه شده بود، افزود: «از آنجایی که همه چیز در حال تغییر است، او تنها چیز پایدار در جامعه بریتانیا بود، و اکنون رفته است، احساس ناپایداری بیشتری می کند.

برای دیگرانی مانند گوردیپ ویرک، 68 ساله، موضوع ادامه دادن بود، هم در خط و هم از نظر تاریخی.

او که در پنجاب، هند به دنیا آمد، در طول 62 سال زندگی خود در بریتانیا یک سلطنت طلب اختصاصی بوده است. او ساعت 3 صبح برای عروسی پرنس ویلیام و کیت بیرون ایستاده بود و سالها قبل در مراسم تشییع جنازه ملکه مادر و دایانا، پرنسس ولز شرکت کرد.

ویرک که صبح پنجشنبه با همسرش از کاونتری سفر کرده بود، گفت: “او یک پادشاه فداکار و بزرگ بر ملت و کشورهای مشترک المنافع بوده است و هرگز در سناریوهای سیاسی یا سایر سناریوهای جهان مداخله نکرده است.” “او خودش را تا آخرین لحظه تحمل کرد.”

مارگارت پارتریج 75 ساله برای اولین بار در پنج سال گذشته برای ادای احترام به لندن آمده بود. او گفت: “من فقط این درخواست را دارم که آنجا باشم.” “من احساس افتخار می کنم که بخشی از آن باشم.”