بریتانیا به خانه‌های عایق‌بندی بهتر نیاز دارد تا ما را از شر پوتین و غول‌های سوخت فسیلی رهایی بخشد | هلنا بنت

دبلیودر هر نخست‌وزیری جدید، آزمایش‌ها و مصیبت‌های جدیدی پیش می‌آید. هیچ کس به اندازه لیز تراس و کابینه جدیدش که چاره ای جز اجرای طرحی برای رهایی مردم بریتانیا از چنگال قیمت های اخاذی بنزین که باعث افزایش قبوض انرژی شده است، از این موضوع آگاه نخواهد بود.

بحران هزینه زندگی تقریباً به طور کامل به دلیل جنگ پوتین در اوکراین و مهار بی‌رقیب او در تامین گاز اروپا است. افزایش قبوض انرژی در بریتانیا تحت تاثیر بازارهای بین المللی است. آن طور که به نظر می رسد برخی فکر می کنند، به دلیل ناتوانی ما در تامین گاز بیشتر و افزایش عرضه آن نیست. گسترش حفاری در دریای شمال و شکستن حومه انگلیسی تأثیر ناچیزی بر کمبود جهانی و قیمت گاز خواهد داشت.

ادامه پیگیری سوخت‌های فسیلی برای رسیدن به یک پایان غیرممکن بی‌ثمر است و تنها صنایع نفت و گاز را تحت تأثیر قرار می‌دهد، که همچنان در مقیاس سرمایه‌گذاری مجدد در «امنیت انرژی پاک» اغراق می‌کنند (علی‌رغم آنچه ممکن است تبلیغات خوب آنها در اطراف ایستگاه متروی وست مینستر باشد. دلالت).

تراس احتمالاً جرأت می کند تا تصمیمات عجولانه و ناپایدار در مورد چگونگی حل این آشفتگی بگیرد. لابی بی امان سوخت های فسیلی به او هشدار می دهد که کاهش مصرف گاز ما یک خطای بزرگ است که تنها تأثیر آن را بر اقتصاد در حال تزلزل بدتر خواهد کرد. و بسته‌های پشتیبانی کوتاه‌مدت، اگرچه به شدت مورد نیاز هستند، مشکل اساسی را حل نمی‌کنند. طرحی برای ارائه 130 میلیارد پوند به خانوارها، چسباندن گچ بر زخمی است که در حال رشد است. این یک راه حل پایدار و قابل اعتماد نیست که به اندازه کافی به خطرات ناشناخته آینده بازار بین المللی انرژی پاسخ دهد.

حقیقت این است که خروج گاز تنها راه واقعی برای مصون ماندن از عرضه و قیمت غیرقابل پیش‌بینی آن است. همه نشانه ها حاکی از آن است که هزینه گاز برای سال های آینده بی ثبات خواهد بود و خاموش کردن آتش با افزودن کنده های بیشتر به مشعل چوب کاملاً بی معنی است.

چالش «مدیریت تقاضای انرژی» در مقایسه با کار نسبتاً آسان ساخت نیروی تجدیدپذیر برای مسئولان امر جذاب نیست. این به بهترین وجه نشان می‌دهد که چگونه باد فراساحلی، به لطف حمایت دولت در یک دهه پیش، شاهد کاهش قیمت آن بوده است. 9 برابر ارزانتر از گاز در همین حال، بودجه عایق کاری خانه تا حد زیادی به عنوان بخشی از تبر دیوید کامرون از “چرند سبز” کنار گذاشته شد و نرخ ها از سال 2012 به شدت کاهش یافته است و بریتانیا را با برخی از خشک ترین خانه ها در اروپا تبدیل کرده است. اما دولت دیگر نمی تواند تاثیری را که کاهش اتلاف انرژی بر هزینه ها می گذارد نادیده بگیرد. راه اصلی برای کاهش قبوض، عایق بندی مناسب خانه های مردم است.

البته هزینه اولیه هم داره. مشاور آب و هوای دولت، کمیته تغییرات آب و هوا، برآورد می کند که کل هزینه ارتقاء خانه های بریتانیا 250 میلیارد پوند خواهد بود. اما فوایدی که می توان برداشت کرد بسیار غنی است. طبق یک مطالعه، خانه‌هایی که دارای باند F گواهی عملکرد انرژی (EPC) هستند، احتمالاً 968 پوند بیشتر از خانه‌های باند C دارند و انتقال تنها یک باند، از D به C، سالانه 420 پوند کاهش می‌دهد. صورت حساب های انرژی اما، در مواجهه با یک بحران بی‌سابقه دیگر، بیشتر مردم برای سرمایه‌گذاری اولیه مورد نیاز به کمک نیاز خواهند داشت، حتی اگر در درازمدت هزینه آن را بپردازد.

این دولت کارهای زیادی می تواند انجام دهد تا راه اندازی سریع اقدامات عایق کاری را آغاز کند که به گرم نگه داشتن مردم و کاهش قبوض انرژی کمک می کند. یک نظرسنجی اخیر که به سفارش Green Alliance انجام شد، نشان داد که از هر 10 نفر 9 نفر موافق هستند که دانش بیشتری در مورد عایق کاری برای تشویق مردم به ارتقاء خانه های خود مورد نیاز است. یک کمپین اطلاع رسانی عمومی برای تشویق مردم به اتخاذ تدابیر صرفه جویی در مصرف انرژی مکانی عالی برای شروع خواهد بود، اما علیرغم شایعات مربوط به چنین کمپینی، هفته گذشته هیچ چیزی توسط نخست وزیر اعلام نشد.

خانوارها به یک برنامه عایق بندی سریع با بودجه مناسب نیاز دارند، به ویژه آنهایی که از سوخت فقیر هستند و در پرداخت صورت حساب ها مشکل دارند. در کنار کمک‌های مالی مستقیم برای افزایش تلاش‌های مقاوم‌سازی، اقدامات مالی باید برای تقویت سرمایه‌گذاری در عایق‌سازی، مانند وام‌های اعطایی به صاحبان خانه و تنظیم وام‌های مسکن سبز که امکان آزادسازی سهام برای اقدامات را فراهم می‌کند، ارائه شود.

سپتامبر امسال بین موج های گرمای رکوردشکن اخیر و زمستان پیش رو قرار گرفته است. علاوه بر کمک به مردم برای گرم ماندن در ماه‌های سردتر، عایق‌کاری با خنک‌تر نگه‌داشتن ساختمان‌ها، از دمای گرم پخت نیز مهلت می‌دهد.

اکنون یک اجماع بی‌سابقه در مورد نیاز به کاهش قبض‌های انرژی در درازمدت وجود دارد، و این موضوع در ائتلاف تازه‌تشکیل شده «زمستان گرم» که توسط گروهی از سازمان‌های پیشرو، از جمله Save the Children، Oxfam و Greenpeace اداره می‌شود، گنجانده شده است.

صنعت سوخت فسیلی انگلی است. در طول این بحران، 170 میلیارد پوند سود بادآورده به دست آورده است، در حالی که بقیه اقتصاد در آستانه یک رکود قریب الوقوع دریچه ها را کاهش می دهد. تهدید سه گانه قبوض کمتر، امنیت انرژی بهتر، و انتشار گازهای گلخانه ای کمتر ناشی از ارتقاء خانه های مردم، خطری برای صنعت است. زمانی که خانه های عایق بندی شده به انرژی کمتری برای گرم ماندن نیاز دارند، پس نابودی نفت و گاز آغاز می شود.