رئیس بازنشستگی هشدار داد که نمی توانید راه خود را برای خروج از فروپاشی محیطی انتخاب کنید | بازنشستگی

یک مدیر بازنشستگی استرالیایی می گوید، صندوق های بازنشستگی باید از قدرت جهانی خود به عنوان سرمایه گذاران بزرگ برای پیشبرد «اقتصاد پاک جدید» استفاده کنند تا از فروپاشی محیطی که می تواند ارزش پرتفوی آنها را تا 40 درصد کاهش دهد، اجتناب کنند.

دیوید نیل، مدیر اجرایی IFM Investors، که 200 میلیارد دلار برای پس‌اندازهای بازنشستگی مدیریت می‌کند، می‌گوید صندوق‌های بازنشستگی نمی‌توانند صرفاً با سرمایه‌گذاری نکردن در شرکت‌های تولیدکننده کربن از اثرات گرمایش جهانی جلوگیری کنند.

نیل روز سه‌شنبه در یک کنفرانس موسسه حکومت‌داری گفت: «شما نمی‌توانید راه خود را برای خروج از خطرات سیستمی مانند تغییرات آب و هوایی انتخاب کنید.

«آنها بر کل اقتصاد ما تأثیر خواهند گذاشت و دارند. و این تأثیرات چنان ترکیب می‌شود که بازده بازار آتی بدتر می‌شود و در نتیجه بسیاری از اعضای بازنشستگی که ما برای آنها سرمایه‌گذاری می‌کنیم، درآمد بازنشستگی بسیار کمتری خواهند داشت.»

او گفت که انتقال بی نظم به تولید گازهای گلخانه ای خالص تا سال 2035 به طور محافظه کارانه تخمین زده می شود که اگر به طور منظم انجام نشود، 14 درصد یا 7 تریلیون دلار از دارایی های بازنشستگی کاهش می یابد.

او گفت: «بسیاری از حقوق بازنشستگی پرداخت نشده است. این یعنی تعداد زیادی از کارگران که بازنشستگی خود را به تاخیر می اندازند و بسیاری از کارگران با بازنشستگی کمتر آبرومند.

“این همچنین به منزله شکست تعهدات امانتداری ما در قبال سرمایه گذاران است.”

او گفت: “در صورت عدم موفقیت در انتقال به صفر خالص، ضرر و زیان حتی بیشتر خواهد شد” تا 40٪.

او گفت که صندوق های بازنشستگی باید پول را به زیرساخت های مورد نیاز برای اداره یک اقتصاد پاک سرازیر کنند و همچنین کمک کنند تا اروپا وابستگی اش به گاز روسیه را از بین ببرد.

اولویت دوم، اما «اجرای سخت‌تر» این است که گازهای گلخانه‌ای بزرگ موجود را برای «کاهش انتشار گازهای گلخانه‌ای» تحت فشار قرار دهیم.

او گفت: «در مورد زیرساخت ها، طبق تعریف، این خدمات ضروری هستند.

ما نمی توانیم به سادگی آنها را امروز خاموش کنیم.

«اگر برق یک کسب و کار گرمایش منطقه ای تمام شود، میلیون ها نفر به طور بالقوه یخ می زنند. بسیار مهم است که فوریت وظیفه انتقال را بشناسیم، اما به همان اندازه باید در مورد چگونگی دستیابی به آن برنامه ریزی و سازماندهی کنیم.»

او از صندوق‌هایی انتقاد کرد که شرکت‌های سنگین آلاینده را کنار گذاشته‌اند و گفت که «کاهش انتشار آلاینده‌های پرتفوی‌های فردی با فروش دارایی‌های سنگین، تأثیر سیستمی نخواهد داشت» و می‌تواند کسب‌وکارها را از پول مورد نیاز برای پاکسازی فعالیت‌هایشان محروم کند.

او گفت: “البته اکنون یک نقطه وجود دارد که اگر یک کسب و کار تمایلی به مشارکت نداشته باشد، فروش کار مناسبی برای انجام است – اگر نمی توانید بر تغییر تأثیر بگذارید، مدیریت ریسک پرتفوی خود تنها موردی است که باقی مانده است.”

“اما این باید آخرین راه حل باشد.”

او گفت که صندوق‌های بازنشستگی همچنین باید از وزن جمعی «سرسام‌آور» خود برای همکاری با یکدیگر برای مقابله با خطرات سیستمی مانند گرمایش جهانی استفاده کنند.

او گفت: «از آنجایی که وظیفه ما بزرگ‌تر و فوری‌تر می‌شود، من فکر می‌کنم که باید به شدت روی این ابتکارات فشار بیاوریم تا آنها را تا حد امکان مؤثر کنیم.»