جمعیت اسکاتلندی برای ملکه شرکت می کنند اما حمایت از سلطنت کمتر واضح است | استقلال اسکاتلند

این به بزرگترین رویداد عمومی اسکاتلند در دوران مدرن تبدیل شده است. صدها هزار نفر در کنار جاده ها، در مزارع مزرعه و روی پل ها جمع شدند و هیئت تشییع جنازه ملکه 170 مایلی از بالمورال به ادینبورگ راندند.

ازدحام جمعیت در شهر قدیمی ادینبورگ در حالی که ماشین نعش کش او در روز یکشنبه از رویال مایل عبور می کرد، متراکم ترین جمعیتی بود که شهر به خود دیده است. نمایش شفقت، کنجکاوی و، برای برخی، وفاداری می تواند نشان دهد که حمایت از سلطنت طلبی در اسکاتلند عمیق تر از آن چیزی است که بسیاری مظنون هستند.

رعایت کم بیان بود، مهار شده بود. تعداد کمی پرچم اتحادیه یا نمکدان به نمایش گذاشته شده بود. فقط یک مشت گل زیر چرخ های نعش کش انداخته شد. گاهی اوقات صدای تشویق شنیده می شد، اما عمدتاً جمعیت ساکت بودند.

اتحادیه‌گرایان در میان 1.4 میلیون اسکاتلندی که به احزاب ضد استقلال رأی می‌دهند، احتمالاً از آن قدرت می‌گیرند. “من فکر می کنم این نشان می دهد که چقدر احساس برای عضویت در بریتانیا قوی است. این بخشی از دلیل حضور من در اینجا است.

که ممکن است نابجا باشد. سوالی که پیش روی اتحادیه‌گرایان و پادشاه جدید، شاه چارلز سوم است، این است که آیا محبت عمیق به مادرش به حمایت از او و موسسه تبدیل می‌شود؟

نظرسنجی اخیر نشان می دهد که ممکن است اینطور نباشد. در سال 2021، اندیشکده British Futures دریافت که تنها 45٪ از رای دهندگان اسکاتلندی خواهان حفظ پادشاه هستند، در مقابل 60٪ در سطح بریتانیا، در حالی که 36٪ از اسکاتلندی ها گفتند که پایان سلطنت ملکه زمان مناسبی برای ایجاد یک جمهوری است. رقمی که تقریباً توسط یک نظرسنجی Panelbase تکرار شده است.

این امر چارلز و پسرش شاهزاده ویلیام، که اکنون وارث ظاهری است، با چالشی مواجه می‌کند: چگونه می‌توان آن هجوم مرگ ملکه را به حمایت پایدار از موسسه و شخص پادشاه تبدیل کرد.

چارلز، علی‌رغم محبوبیتش در بازی‌های Braemar Highland در این ماه، و علاقه عمیق خود به Balmoral – که نمونه‌ای از آن در کتاب کودکانش، پیرمرد لوچناگار (The Old Man of Lochnagar) است – نتوانست مانند مادرش خود را در روان اسکاتلند وارد کند.

سوال دومی وجود دارد: آیا حمایت از سلطنت لزوماً به حمایت از باقی ماندن اسکاتلند در اتحادیه ترجمه می شود؟ قبل از همه پرسی استقلال در سال 2014، الکس سالموند، وزیر اول وقت، تاکید کرد که اگر اسکاتلند رای مثبت بدهد، ملکه همچنان رئیس دولت باقی خواهد ماند.

نکاتی وجود داشت که او در مورد چشم انداز رای مثبت عصبی بود. چهار روز قبل از روز رفراندوم، او به یکی از تماشاچیان در خارج از کرتی کرک، نزدیک بالمورال گفت: “امیدوارم مردم با دقت در مورد آینده فکر کنند.” در آن روز، ساندی تایمز نظرسنجی را منتشر کرد که در آن به اشتباه 51 درصد از اسکاتلندی ها رای مثبت دادند. حالا اما حمایت از استقلال نزدیک به آن نقطه است.

سالموند که از اقامت آخر هفته خود در Balmoral با همسرش مویرا در طول اقامت تابستانی ملکه در آنجا لذت می برد، ناامید بود که تداوم را نشان دهد. این تا حدی برای جلوگیری از بیگانگی غیرضروری اکثریت اسکاتلندی‌هایی بود که از سلطنت حمایت می‌کنند، در یک زمان حساس.

نیکولا استورجن، جانشین او به عنوان رهبر حزب ملی اسکاتلند و وزیر اول، کمتر سلطنت طلب به نظر می رسد، اما این موقعیت را حفظ کرده است. استورجن که در اوایل سال جاری از دیدار با ملکه واقعاً خوشحال به نظر می رسید، در ژوئن، زمانی که هالیرود جشن پلاتینیوم را جشن گرفت، به MSPها گفت که معتقد است ملکه “زنی خارق العاده” است که سزاوار “قدردانی و احترام عمیق” برای فداکاری خود است.

اما در درون ناسیونالیسم اسکاتلندی و جنبش بله، جریان عمیقی از جمهوری خواهی وجود دارد. تحقیقاتی که در سال 2012 توسط پروفسور جیمز میچل، لین بنی و راب جانز برای انتشارات دانشگاه آکسفورد منتشر شد، نشان داد که 57 درصد از اعضای SNP به شدت یا بسیار قوی معتقد بودند که سلطنت در جامعه مدرن جایی ندارد. این جمهوری خواهی توسط SNP به دلایل عملی و انتخاباتی از اولویت برخوردار است. سیاستمداران SNP حتی به ندرت اشاره می کنند که سلطنت را تایید نمی کنند.

جمهوری خواهی در دولت امروز اسکاتلند حضور دارد: دو وزیر جوان طرفدار استقلال اسکاتلند به نام های پاتریک هاروی و لورنا اسلیتر که از رهبران مشترک این حزب نیز هستند، مناظره هالیرود را برای بزرگداشت جشن پلاتینی ملکه در ژوئن تحریم کردند.

اسلاتر برای کارهای دولتی دور از ادینبورگ ساخته شد. هاروی و دو MSP دیگر سبز قبل از شروع مناظره از اتاق خارج شدند. آنها همچنین روز یکشنبه غایب بودند، زمانی که استورجن و دیگر رهبران حزب برای اعلان پادشاه جدید در مجلس جمع شدند و از دادن سوگند سلطنتی اجتناب کردند. و روز یکشنبه یک تظاهرات کوچک جمهوری خواه توسط کمپین استقلال رادیکال در رویال مایل برگزار شد که یک نفر دستگیر شد.

میچل، از دانشگاه ادینبورگ، روز یکشنبه برای مجله هولیرود نوشت: «رهبری SNP و تاج دور همدیگر رقصیده‌اند، هر یک به این امید که دیگری مشکلی ایجاد نکند. نیکولا استورجن نمی خواهد دعوا را انتخاب کند [is] مایل است وفاداری خود را به تاج نشان دهد. خیلی چیزها به اتفاقات بعدی بستگی دارد. چارلز تاج را به ارث برده است، اما نه محبت عمومی نسبت به مادرش و نه حساسیت سیاسی او.

پروفسور تام دیوین، که به عنوان برجسته ترین مورخ اسکاتلند شناخته می شود، با میچل موافق است. او گفت: “گمان من این است که واکنش بریتانیا به مرگ ملکه دو مرحله خواهد بود.” برای مدتی آرزوهای خوب و همچنین همدردی برای خانواده سلطنتی به طور کلی و چارلز به طور خاص وجود خواهد داشت که مادرش را از دست داده است، به دلیل محبتی که مردم بریتانیا به او داشتند. پس از آن، فکر می‌کنم شانس کمی برای جذب او در همان سطح از محبت وجود خواهد داشت.»