آبان نیوز انتشار آخرین خبرهای سیاسی اقتصادی اجتماعی ورزشی فناوری در آبان نیوز
به گزارش دپارتمان اخبار بین المللی پایگاه خبری آبان نیوز ،
مرگ پرندگان تندر استرالیا در 40000 سال پیش قبلاً به مهاجمان لانه انسان و بیماری استخوانی فلج کننده متهم شده بود.
با این حال، تحقیقات جدید نشان می‌دهد که انقراض درومورنیتیدها ممکن است به چیزی بسیار پیش پاافتاده‌تر منجر شده باشد: اینکه آنها برای انطباق با محیط در حال تغییر بسیار کند بودند.
استخوان‌های بزرگ پرندگان قدرتمند حفاری شده در رشته‌های شمالی فلیندرز و نزدیک آلیس اسپرینگز، بینش‌های تازه‌ای را در مورد الگوهای تولید مثل آنها به دست آورده است.
مطالعات ریزساختار یافته‌های فسیلی توسط دیرینه‌شناسان مهره‌داران نشان می‌دهد که اندازه و چرخه تولید مثل درومورنیتیدها به تدریج طی هزاران سال تغییر کرده است.
با این حال آنها نتوانستند همگام با دنیای اطراف خود حرکت کنند.
پروفسور Anusuya Chinsamy-Turan از دانشگاه کیپ تاون آفریقای جنوبی گفت: «متاسفانه این حیوانات شگفت‌انگیز… با افزایش گرما و خشک‌تر شدن فضای داخلی استرالیا با چالش‌های فزاینده تغییرات آب و هوایی مواجه شدند.
“زیست‌شناسی و اندازه پرورش آنها نمی‌تواند با چرخه سریعتر پرورش emus امروزی مطابقت داشته باشد تا با این شرایط محیطی سخت‌تر همگام شود.”
پروفسور چینسمی توران گفت تعیین مدت زمانی که طول می کشد تا پرندگان به اندازه بالغ و بلوغ جنسی برسند برای درک موفقیت تکاملی و شکست نهایی آنها برای بقا در کنار انسان ها کلیدی است.
اولین و بزرگترین گونه، درومورنیس استیرتونی، هفت میلیون سال پیش زندگی می کرد، سه متر قد و 600 کیلوگرم وزن داشت.
همچنین تا 15 سال طول کشید تا به طور کامل رشد کند و از نظر جنسی بالغ شود.
کوچکترین و آخرین میهیرونگ بدون پرواز، جورج نیوتن، در اواخر دوره پلیستوسن زندگی می کرد، زمانی که آب و هوا به مراتب خشک تر با تغییرات فصلی بیشتر و خشکسالی های غیرقابل پیش بینی بود.
با توده بدنی 240 کیلوگرمی، هنوز شش برابر بزرگتر از emus بود، اما سریعتر از اولین پرندگان رعد و برق، احتمالاً در عرض یک یا دو سال، به بلوغ رسید و بلافاصله پس از آن شروع به تولید مثل کرد.
با این حال جورج نیوتن برای رشد کامل به چندین سال اضافی نیاز داشت و بنابراین پیشرفت آن در مقایسه با اکثر پرندگان مدرن که در یک سال به اندازه بالغ می‌رسند و می‌توانند در سال دوم زندگی خود تولید مثل کنند، هنوز کند بود.
پروفسور ترور ورثی، یکی از نویسندگان مقاله، پروفسور دانشگاه فلیندرز، گفت که درومورنیتیدها مدت ها قبل از انقراض در کنار میمون ها زندگی می کردند.
او گفت: “آنها با هم از طریق چندین آشفتگی عمده محیطی و اقلیمی ادامه یافتند.”
با این حال، در حالی که Genyornis نسبت به اجداد خود سازگارتر بود و دو میلیون سال زنده ماند … زمانی که شرایط خشک و خشکسالی عادی بود، هنوز رشد کند و در مقایسه با emu کند بود.
ورثی گفت که استراتژی‌های مختلف پرورش زمانی که مسیرهایشان با انسان‌ها در حدود 50000 سال پیش تلاقی می‌کرد و میهیرونگ‌ها در عرض 10000 سال از بین می‌رفتند، به Emu یک مزیت کلیدی داد.
او گفت: «در پایان، میهیرونگ‌ها نژاد تکاملی را از دست دادند و یک دسته کامل از پرندگان از استرالیا و جهان از بین رفتند».
در اوایل سال جاری، محققان تکه‌های پوسته‌ای که در سراسر این قاره با الگوهای سوختگی منحصربه‌فرد پیدا شده بودند، نشان دادند که انسان‌ها به لانه‌های پرندگان رعد و برق حمله کرده و تخم‌های غول‌پیکر آنها را برای غذا می‌دزدند.
کشف فسیلی توسط دانشمندان فلیندرز در شمال شرق آدلاید در سال 2021 همچنین عفونت های استخوانی را شناسایی کرد که ممکن است یافتن غذا و آب را برای Genyornis به طور فزاینده ای دشوار کرده باشد.
این خبر از خبرگزاری های بین المللی معتبر گردآوری شده است و سایت اخبار روز ایران و جهان آبان نیوز صرفا نمایش دهنده است. آبان نیوز در راستای موازین و قوانین جمهوری اسلامی ایران فعالیت میکند لذا چنانچه این خبر را شایسته ویرایش و یا حذف میدانید، در صفحه تماس با ما گزارش کنید.
