فسیل قدیمی ترین اجداد ماهی مرکب خون آشام به نام بایدن نامگذاری شده است

دکتر کلاگ گفت: “این دقیقاً همان اندازه است، دقیقاً همان سن، دقیقاً همان محل، دقیقاً همان نسبت و فقط کمی متفاوت حفظ شده است.”

دکتر کلمنتز که در این تحقیق دخالتی نداشت، گفت که مقاله جدید به شدت بر روش های تجزیه و تحلیل بصری تکیه دارد و این سؤالات را می توان با آنالیزهای شیمیایی حل کرد. او با اشاره به اینکه این تکنیک‌ها می‌توانند گران باشند، گفت: «با مجموعه کاملی از تکنیک‌ها، قطعاً سرنخ‌های بیشتری یا پاسخ‌های بسیار بیشتری خواهیم داشت».

زمانی که دکتر والن برای اولین بار فسیل را مورد بررسی قرار داد، به دنبال فراگموکون، پوسته محفظه‌ای که مشخصه اکثر سرپایان فسیلی است که به آنها در کنترل شناوری کمک می‌کند، پرداخت. فراگموکون ناتیلوس، پوسته پیچ خورده است. یک سگ ماهی استخوان ساقه اش است. دکتر Whalen گفت که اتاق های فسیل شده یک فراگموکن توسط ورقه های معدنی تقسیم می شوند که بسیار متمایز هستند و به طور کلی به خوبی حفظ شده اند.

دکتر Whalen گفت که فسیل G. beargulchensis که در موزه تاریخ طبیعی آمریکا نگهداری می شود، این ورقه های متمایز را حفظ می کند. از آنجایی که فسیل و S.bidenی در یک مکان و در یک محیط نگهداری می شدند، هر دو باید خطوط را حفظ می کردند، نویسندگان استدلال می کنند. اما اس بیدنی هیچ اثری از این خطوط نداشت، که نشان می‌دهد این موجود هرگز پوسته محفظه‌ای درونی نداشته است.

دکتر والن همچنین انتظار داشت که شواهدی از یک منبر اولیه، یک وزنه تعادل معدنی برای اطمینان از اینکه سفالوپودهای اولیه می توانند به صورت افقی شنا کنند، ببیند. دکتر والن گفت، اما فسیل S.bidenی هیچ منبر نداشت، و این نشان می‌دهد که “از ابتدا هرگز آنجا نبود.”

در عوض، تجزیه و تحلیل محققان نشان داد که پوسته داخلی S.bideni یک گلادیوس است، یک بقایای پوسته مانند مثلثی که در ماهی مرکب و ماهی مرکب خون آشام یافت می شود. دکتر والن گفت: «این واقعاً چیزی نیست که کسی انتظار داشته باشد در حیوانی به این پیری ببیند. ما می دانستیم که به یک خون آشام اولیه نگاه می کنیم.

دکتر کلاگ این نتیجه را رد کرد و پیشنهاد کرد که پوسته در عوض یک فراگموکن تغییر شکل یافته و محفظه بدن G. beargulchensis، سفالوپود شناخته شده است.