حفاری: قمار متیو گای برای از بین بردن حلقه راه آهن حومه ویکتوریا | سیاست ویکتوریا

سه ماه از انتخابات ایالتی 2018 گذشته بود که دانیل اندروز، نخست‌وزیر ویکتوریا، با یک ویدیوی تبلیغاتی شیک همراه با موسیقی متنی که شایسته فیلم کریستوفر نولان بود، وارد فیس‌بوک شد.

یک صداپیشگی که خط آهن زیرزمینی پیشنهادی 90 کیلومتری را بین چلتنهام در جنوب شرقی و وریبی در جنوب غربی از طریق ایستگاه مورد انتظار در فرودگاه ملبورن توصیف می‌کند، گفت: «بزرگ‌ترین پروژه حمل‌ونقل عمومی در تاریخ به ویکتوریا می‌آید.

این ویدئو توضیح می‌دهد که حلقه راه‌آهن حومه‌ای، اتومبیل‌ها را از جاده خارج می‌کند و مسافران را از سفر به شهر نجات می‌دهد و سپس قطارها را تعویض می‌کند و به حومه سفر می‌کند.

جزئیات در مورد جدول زمانی، بودجه و مزایای اقتصادی کمیاب بود. اندروز به خبرنگاران می گفت که تکمیل این پروژه چندین دهه طول می کشد و میلیاردها دلار هزینه خواهد داشت.

بسیاری از کارشناسان بدبین بودند. اما رای دهندگان مجذوب شدند. دولت در انتخابات با یک نوسان بالاتر از حد متوسط ​​به سمت حزب کارگر در 11 انتخاب کننده که قرار است از این حلقه سود ببرند، پیروز شد.

چهار سال بعد و سه ماه مانده به یک انتخابات دیگر، ائتلاف پیشنهاد می کند که این پروژه متوقف شود.

متیو گای، رهبر اپوزیسیون، می‌گوید «هر درصدی» که دولت برای اجرای یکی از پروژه‌ها – از چلتنهام تا باکس هیل – اختصاص می‌دهد، مجدداً در سیستم بهداشتی آسیب دیده از کووید در ایالت تحت یک دولت ائتلافی سرمایه‌گذاری خواهد شد.

او قراردادهای اولیه 2.2 میلیارد دلاری را که قبلاً امضا شده بود، پاره نمی کند و حدود 9.6 میلیارد دلار برای سرمایه گذاری مجدد باقی می گذارد.

گای انتخابات را به عنوان یک “انتخاب روشن” بین مراقبت های بهداشتی بهتر یا خط راه آهن جدید در 13 سال آینده توصیف می کند.

با توجه به اینکه اپوزیسیون باید کرسی‌های حومه شرقی و بیش از ده‌ها کرسی دیگر را به دست آورد تا بتواند به تنهایی حکومت کند، از نظر سیاسی یک اقدام خطرناک است.

کارگران به سرعت از این موضوع بهره برداری کردند. وزیر مسئول حلقه راه آهن حومه شهر، جاسینتا آلن، بی درنگ بیانیه ای مطبوعاتی با عنوان: «متیو گای از حومه شهر دور می شود» منتشر کرد.

رده های کارگری همچنین به سرعت می گویند که 12 میلیارد دلار سرمایه گذاری برای سیستم بهداشتی در بودجه امسال وجود دارد، بیش از 158 میلیارد دلاری که از زمان تصدی این بخش در سال 2014 در این بخش هزینه شده است.

با توجه به اینکه یکی از نقاط قوت حزب است و اتحادیه پرستاران ویکتوریایی قدرتمند را در کنار خود دارد، آنها مطمئن هستند که می توانند در انتخابات در زمینه سلامت پیروز شوند.

آنها همچنین معتقدند که گای با ایجاد دوگانگی کاذب بین بودجه سلامت و زیرساخت، خود را به گوشه ای رسانده است.

یکی از نمایندگان حزب کارگر می گوید: «ما هر دو را انجام خواهیم داد.

هفته گذشته اندروز انتخابات را انتخابی بین دولتی که کارها را انجام می دهد و اپوزیسیونی که «قطع می کند» توصیف کرد. اما کنار گذاشتن طرح توسط گای می تواند نتیجه دهد.

گای خود را به عنوان رهبر کل ویکتوریا معرفی می‌کند، که در مناطق منطقه‌ای که خود را بدیهی می‌دانند به خوبی بازی می‌کند – به‌ویژه در طول همه‌گیری، زمانی که بسیاری از مناطق بدون حتی یک مورد کووید هنوز در قرنطینه قرار داشتند.

گای به ۷ نیوز گفت: «دولت ها باید برای کل ایالت حکومت کنند و ساختن یک تونل به طول چند کیلومتر در حومه جنوب شرقی اولویت برای ویکتوریایی ها نیست.

به عنوان رهبر اپوزیسیون قبل از انتخابات 2014، اندروز قول داده بود که پیوند شرقی غربی – یک تونل زیرزمینی برای اتصال آزادراه شرقی ملبورن به CityLink – را از بین ببرد. این نظرسنجی توسط تونی ابوت، نخست وزیر وقت، «رفراندم در پیوند شرق غرب» نام گرفت.

اندروز برنده شد و قرارداد لغو شد و میلیاردها هزینه برای مالیات دهندگان داشت.

همه‌گیری همچنین نحوه کار و سفر مردم ویکتوریا را تغییر داده است. بدهی دولت افزایش یافته است. و کمبود مهارت و افزایش هزینه برای مواد، پروژه‌های زیربنایی را بسیار گران‌تر می‌کند.

در NSW، دولت ائتلافی در حال آماده شدن برای به تاخیر انداختن چندین پروژه چند میلیارد دلاری است. ماریون تریل، مدیر برنامه حمل و نقل و شهرها در مؤسسه گراتان، از جمله کارشناسانی است که از ویکتوریا می خواهد که از این روش پیروی کند.

او حلقه راه آهن حومه ای را نه تنها بزرگترین، بلکه یکی از “پروژه های کم بررسی شده در تاریخ اخیر استرالیا” توصیف می کند.

تنها پس از انتخابات 2018 بود که مشخص شد زیرساخت ویکتوریا این پروژه را توصیه نکرد و قبل از اعلام دولت با او مشورت نشد.

کابینه، رئیس اداره حمل و نقل و کارشناسان در این زمینه هم نبودند. در عوض، طبق گزارش عصر، این پروژه به صورت مخفیانه طراحی شد و توسط توسعه ویکتوریا و یک تیم کوچک در PwC، با دانش تعداد انگشت شماری از وزرا، روی آن کار شد.

مایکل باکستون، استاد بازنشسته محیط‌زیست و برنامه‌ریزی در RMIT می‌گوید: «محرمانه بودن همه چیز، برای چنین پروژه عظیمی تکان‌دهنده است.

هنوز مشخص نیست که کل پروژه چقدر هزینه دارد. باکستون 200 میلیارد دلار تخمین زده است.

یکی از کاربران فیس بوک در مورد پست اندروز در سال 2018 اظهار داشت: «منظورم این است که این یک ایده عالی است و ما قطعاً به اتصالات برای خطوط قطار در خارج از شهر نیاز داریم، اما این یک رویا به نظر می رسد.

اگر ائتلاف موفق شود در ماه نوامبر ناراحتی ایجاد کند، به خوبی می تواند چنین باشد.