مجری «طنز تراژیک» و «وحشت» را خشونت علیه رشدی توصیف می کند | سلمان رشدی

لحظاتی قبل از اینکه سلمان رشدی روز جمعه در یک مراسم عمومی در غرب نیویورک به قتل برسد، او برای تبدیل شدن به یک فرستاده سرگردان برای نویسندگان در معرض خطر مرگ ثبت نام کرده بود و موافقت کرده بود که به سراسر ایالات متحده سفر کند تا شهرها را تشویق کند تا پناهندگی و محافظت از هنرمندان را فراهم کنند. نیاز داشتن.

طنز تلخ – اینکه در عرض چند دقیقه پس از این تعهد، رشدی خودش 10 ضربه چاقو روی صحنه خورد – توسط مجری مراسم فاش شد که او نیز در این حمله مجروح شد.

رالف هنری ریس – یکی از بنیانگذاران پروژه ای در پیتزبورگ که به نویسندگان تبعیدی معروف به شهر پناهندگی پناه می دهد – در اولین مصاحبه مطبوعاتی خود پس از خشونت های روز جمعه، به آبان نیوز گفت که اندکی قبل از روی صحنه رفتن او و رمان نویس درباره گسترش برنامه گفتگو کردند. در سراسر آمریکا

ریس گفت: از سلمان پرسیدم آیا حاضر است برای ترویج ایده شهرهای پناهندگی و رشد آنها در ایالات متحده سفر کند. “او ثبت نام کرد.”

ریس گفت که رشدی، 75 ساله، زمانی که به محل برگزاری، موسسه Chautauqua رسیدند، در روحیه جوشان بود. آثار قبلی نویسنده سال‌ها تهدیدهای مرگ را به خود جلب کرده است. اما، ریس گفت: “او در اتاق سبز بسیار شاداب بود، همانطور که هست.”

آنها مشتاقانه منتظر ادامه بحث در مورد اهمیت ارائه پناهندگی به نویسندگان در معرض خطر بودند که این رویداد شروع شد و در ساعت 10:45 صبح روی صحنه نشستند. ریس گفت: دقایقی بعد روی صحنه بیرون می رویم. او می‌خواست در مورد استقبال از نویسندگان در تبعید در جوامع صحبت کند و این که چقدر برای همه مثبت است.»

سپس مردی روی صحنه پرید و به سمت آنها شتافت. ریس گفت: «این یک کنایه غم انگیز از بسیاری جهات بود. “وحشت آن، همه لایه بندی واقعیت ها.”

او ادامه داد: «این رشدی بود که قبلاً این را زندگی کرده بود، که سال‌ها با شجاعت صحبت می‌کرد، می‌خواست از تجربیات خود و ارزش حفاظت از نویسندگان صحبت کند، و اکنون ما این تحقق فوق‌العاده را درست روی صحنه داریم. این بسیار طنین انداز بود که چرا ما باید دقیقاً از این ارزش ها دفاع کنیم.”

ریس از صحبت در مورد آنچه که در جریان سوء قصد به جان رشدی دیده یا شنیده است خودداری کرد و گفت که ممکن است در مراحل قانونی آینده شهادت دهد. اما او حس سورئال را در زمان آشکار شدن خشونت توصیف کرد.

ریس گفت: «در ابتدا فکر می‌کردم این کسی است که بدترین شوخی دنیا را انجام می‌دهد، شوخی در مورد آنچه در گذشته اتفاق افتاده است، نه یک چیز واقعی. با نگاهی به گذشته، فکر می‌کنم با توجه به داستان زندگی سلمان هرگز نباید به این فکر می‌کردم. سپس، بدیهی است که بسیار واقعی شد.»

ریس، در جریان چاقو زدن رشدی، از ناحیه صورت آسیب دید که نیاز به درمان در بیمارستان داشت. او گفت که بیماری‌های او «به اندازه کافی معنادار است، اما نه چیزی شبیه به آن‌هایی که سلمان از آن رنج می‌برد».

ریس به مدت 48 ساعت هیچ ایده ای نداشت که رمان نویس زنده می شود یا می میرد. در آخر هفته مشخص شد که رشدی ده ضربه چاقو از ناحیه گردن، چشم، شکم و ران خود اصابت کرده است.

ریس صبح یکشنبه با بیانیه‌ای از پسر رشدی، ظفر رشدی از خواب بیدار شد که می‌گفت اگرچه نویسنده هنوز در بیمارستانی در ایری، پنسیلوانیا در وضعیت وخیمی است، اما او را از دستگاه تنفس مصنوعی خارج کرده‌اند و می‌تواند چند کلمه بگوید.

ظفر رشدی گفت: «حس شوخ طبعی معمولی و سرکش او دست نخورده باقی مانده است.

ریس با خواندن این کلمات از ته دل خندید و گفت: «خوشحال است که سلمان در حال بهبودی است. “طنز سرکش” کاملا او است. اگر می‌توانید تصور کنید که سال‌ها با چنین تهدیدی بالای سرتان زندگی کنید، اگر مانند او شوخ طبعی سرکشی نداشتید، نمی‌دانم چگونه می‌توانستید کنار بیایید و تا این حد به آزادی فکر کمک کنید.»

رشدی از سال 1989، زمانی که مرحوم آیت‌الله روح‌الله خمینی در پی انتشار رمان آیات شیطانی، آن را توهین‌آمیز می‌دانند، فتوای مرگ او را صادر کرد. در نتیجه، رمان‌نویس هندی‌تبار و بریتانیایی-آمریکایی بیشتر دهه بعد را مخفی گذراند.

در سال 1997، در حالی که رشدی تحت حمایت عمیق دولت بریتانیا بود، به دعوت نویسنده انگلیسی کریستوفر هیچنز، که در آن زمان در دانشکده بود، در دانشگاه پیتسبورگ سخنرانی کرد. ریس شرکت کرد و صحبت های رشدی را در مورد ارزش حیاتی ارائه کمک به نویسندگان در معرض خطر شنید.

این الهام بخش ریس برای راه اندازی شهر پناهندگی شد.

این گروه در حال حاضر از پنج نویسنده تبعیدی در این برنامه پشتیبانی می کند و چندین خانه متروکه در پیتسبورگ را به پناهگاه تبدیل کرده است.

ریس امیدوار است که شوک و وحشت جمعه به عنوان یک زنگ بیدارباش – و فراخوانی برای اقدام – برای مردم آمریکا و فراتر از آن عمل کند. او امیدوار است که در کوتاه مدت امنیت بیشتری برای رشدی «حداقل تا زمانی که بفهمند اینجا چه خبر است و تا زمانی که بتواند خواسته‌های خود را بیان کند» فراهم شود.

در بلندمدت او امیدوار است که نویسندگان در سراسر جهان به خلقت خود با روحیه رشدی ادامه دهند.

ریس اضافه کرد: “روحیه نترس و حقیقت برای خود – نترسید، اگر چیزی باید از آنچه که اخیراً تجربه کرده ایم، دوباره انرژی بگیرید و به چالش کشیده شوید که خود را ناامید نکنید.”

برای خودش، ریس قصد دارد ادامه دهد و تلاش‌های خود را برای فراهم کردن خانه‌هایی برای نویسندگانی که در معرض تهدید قرار دارند، مضاعف کند. او از یکی از مدافعان نقل قول می کند که شعارش این است که شادی یک عمل مقاومت است.

ریس گفت: “در پایان روز، این باید الهام بخش همه ما باشد.”