“آنها برای کشتن من آمده بودند”: اصلاح طلب مالیاتی که توسط طالبان شکار شد و توسط بریتانیا که به او خدمت می کرد رها شد | افغانستان

عبدالله سید اغلب به لحظه ای فکر می کند که طالبان در خانه اش را شکستند، داخل خانه را ترکیدند و به همسرش شلیک کردند. مردان مسلح آنجا را ترک کردند، اما به زودی تلاش خود را برای کشتن او به دلیل کارش برای دولت بریتانیا دو چندان کردند.

همسر سید در جریان هرج و مرج پس از عملیات حفره، حمل و نقل هوایی اضطراری بریتانیا از کابل که در 13 اوت سال گذشته آغاز شد، به قتل رسید.

این چهارشنبه سالگردی است که کمتر شناخته شده است – سالگرد درخواست سید برای طرح اسکان مجدد وزارت کشور که باید شروعی تازه در بریتانیا به او می داد. او در حال حاضر در صحرای شرقی ایران مخفی شده است و آخرین تماس او با مقامات بریتانیایی که سال ها در خدمت او بود در اواسط ماه مه بود. سید (نام واقعی او نیست) مظنون است که پرونده او را گم کرده اند – دوباره.

مانند بسیاری دیگر، این مرد 45 ساله خوشحال بود که به نظر می رسید افغانستان در مسیر درستی قرار دارد. او در خط مقدم برنامه ای بود که توسط وزارت انکشاف بین المللی برای اصلاح سیستم مالیاتی افغانستان تمویل شده بود که در شواهدی که به پارلمان بریتانیا داده شد، مورد تحسین قرار گرفت.

«من بسیار سرشناس بودم و در رسانه ها حضور داشتم. سید گفت: همه می دانستند من چه کار کردم. زمانی که طالبان قدرت را به دست گرفتند و هواپیماهای ترابری RAF شروع به تخلیه اتباع افغان کردند- که اولین فرود در بریز نورتون بلافاصله بعد از نیمه شب 14 اوت سال گذشته بود، این شهرت بالا – دانش گسترده از ارتباط او با انگلیسی ها – زندگی او را به خطر انداخت.

سید که واجد شرایط سیاست جابه‌جایی و کمک‌های بریتانیا در افغانستان (آراپ) بود، درخواست خود را در 17 اوت تسلیم کرد و منتظر بود، و با نگرانی همه‌جانبه‌های روزانه خارج از فرودگاه کابل را زیر نظر داشت، زیرا 100 پرواز RAF 15000 نفر را به محل امن بردند.

زمانی که پیتینگ در 28 اوت به پایان رسید، سید پذیرفت که باید از کابل فرار کند. او به سمت جنوب به قندهار رفت و به سمت شهر اسپین بولدک رفت و از آنجا در زیر پوشش تاریکی از مرز به پاکستان رفت.

او راه خود را به اسلام آباد رساند، در مهمانخانه ای ثبت نام کرد و دراز کشید. در اواسط سپتامبر – بدون هیچ نشانه ای از کمک دولت بریتانیا – برادر شوهرش همسرش را در خانه شان در کابل ملاقات کرد.

در هفته‌های پس از پیتینگ، طالبان با جدیت در حال جمع‌آوری اطلاعات در مورد کسانی بودند که به انگلیسی‌ها کمک کرده بودند. خانه سید از جمله خانه هایی بود که احتمالاً دیده می شد. او گفت: «شاید کسی گزارش داد که برادرش آنجاست و فکر می‌کردند من هستم.

در ساعات اولیه هفدهم سپتامبر، همسرش از خواب بیدار شد. گروهی از افراد مسلح طالبان به داخل آن یورش بردند. اما هدف آنها 500 کیلومتر دورتر بود. آنها من را می خواستند: آنها فریاد می زدند، “تو پسر بریتانیایی”. آمده بودند مرا بکشند.»

همسر وی از فاصله نزدیک مورد اصابت گلوله قرار گرفت و به بیمارستان علی آباد مجاور منتقل شد و در آنجا جراحان برای نجات جان این جوان 29 ساله عمل کردند. سید گفت: «اما خونریزی داخلی قطع نمی شد. در طول روز، پزشکان برای زنده نگه داشتن او تلاش می کردند.

“سپس، در طول غروب، نیروهای طالبان به بیمارستان آمدند و گفتند: “او اجازه ندارد در اینجا درمان شود – او را ببرید.” فقط او را از بیمارستان بیرون کردند.»

او را نزد خواهر سید که یک داکتر بود بردند و سید از هر تحولی در جریان بود، زیرا می دانست که اگر به کابل برگردد کشته خواهد شد. به‌روزرسانی‌های منظم تأیید کرد که وضعیت همسرش همچنان رو به وخامت است. سید گفت: «خونریزی بی وقفه بود. در 20 سپتامبر، او درگذشت.

عدالت، حتی انتقام، غیرممکن بود. سید کشف کرد که در میان کسانی که در مرگ همسرش دخیل بودند، یکی از مقامات ارشد سرویس های اطلاعاتی طالبان نیز وجود داشت.

بدون اینکه هنوز از وزارت کشور بریتانیا خبری نداشته باشد، به شهر پیشاور پاکستان سفر کرد و در یک شرکت داروسازی کار کرد.

در آغاز سال 2022 اخبار تلخ تری منتشر شد. او گفت: «در 1 ژانویه، کارمند پرونده من به من گفت که نتوانستند درخواست من را پیدا کنند. پنج روز بعد سید دوباره به آراپ مراجعه کرد. او گفت: “آنها به من گفتند همه چیز دریافت شده است، همه چیز خوب پیش می رود.”

چندین ماه گذشت و سید سرش را پایین انداخته بود و منتظر تحولات جدید وزارت کشور بود.

آنها هرگز نیامدند. در عوض، او در پیشاور توسط یکی از اعضای شبکه حقانی، یک سازمان طرفدار طالبان که توسط ایالات متحده به عنوان یک گروه تروریستی در لیست سیاه قرار گرفته و توسط سازمان اطلاعات مخوف پاکستان حمایت می شود، شناسایی شد. او گفت: “ما شما را می شناسیم، می دانیم که شما یک مقام بسیار عالی در دولت گذشته افغانستان هستید و مخفی هستید”. شبکه حقانی نفوذ بسیار بالایی در پاکستان دارد، آنها بسیار خطرناک هستند.

سید از ترس این که در شهر مرزی ترور شود، با عجله لباس مبدلی از جمله «ریش بسیار بلند» به خود گرفت. او از جنوب به کویته در ایالت بلوچستان پاکستان و به شهر زاهدان ایران در شرق صحرای دشت لوت گریخت. “این مردم بلوچ هستند، نه شبکه حقانی وجود دارد، نه نفوذ طالبان.”

با این حال سید می ترسد هیچ جایی در منطقه وجود نداشته باشد که برای همیشه امن بماند. آخرین تماس او با وزارت کشور در 17 مه بود. “من فکر می کنم آنها دوباره برنامه را گم کرده اند. من اکنون برنامه ای ندارم، فقط می خواهم برای همیشه آسیا را ترک کنم، نه فقط افغانستان، و دیگر برنگردم.

برای اظهار نظر با وزارت کشور تماس گرفته شده است.