“نیازی به عقب نشینی نیست”: چگونه ورزشکاران نخبه از بارداری برمی گردند | سرنا ویلیامز

اسارنا ویلیامز هرگز کلمه “بازنشستگی” را دوست نداشته است. او می گوید که دور شدن او از تنیس، که در مقاله ای در شماره سپتامبر ووگ اعلام شد، یک “تکامل” است. در دوران گذار، او تمرکز خود را از تنیس به “موارد دیگری” که برای او مهم هستند تغییر خواهد داد. یکی آرزوی او برای داشتن یک فرزند دیگر است.

ویلیامز و همسرش در سال گذشته در تلاش برای بچه‌دار شدن بوده‌اند، حرکتی که ظاهراً توسط دختر چهار ساله‌شان تشویق شده است، که امیدوار است خواهر بزرگ‌تر شود. اما همانطور که ویلیامز به مجله گفت: “قطعاً نمی خواهم دوباره به عنوان یک ورزشکار باردار شوم. من باید دو پا در تنیس باشم یا دو فوت بیرون.”

ویلیامز دو ماهه باردار بود که اوپن استرالیا را در سال 2017 برد. او دخترش الکسیس المپیا اوهانیان جونیور را در 1 سپتامبر همان سال به دنیا آورد. با این حال، این یک بارداری ساده نبود. ویلیامز پس از ایجاد لخته خون در ریه خود در حین زایمان، سزارین شد و پس از زایمان دچار افسردگی پس از زایمان شد.

شکی وجود ندارد که بارداری می تواند برای ورزشکاران نخبه ضرر داشته باشد. پروفسور کاری بو در دانشکده علوم ورزشی نروژی در اسلو می گوید افزایش وزن و تغییر در شکل بدن بر تعادل و وضعیت بدن تأثیر می گذارد، که نیاز به تنظیم دارد و باید از تمرین با حداکثر شدت اجتناب شود. هر گونه تمرینی که خطر ضربه زدن به دست انداز را به همراه داشته باشد، چه از طریق ضربه یا سقوط، نیز به شدت منع می شود.

اما در حالی که تمرینات تمایل به کاهش دارند، ورزشکاران در طول بارداری به ورزش ادامه می دهند. اینکه ورزشکاران زن نخبه چقدر زود پس از زایمان بازگردند بستگی به این دارد که چقدر خوب پیش می رود. فراتر از هرگونه ضعف عضلانی ناشی از اختلال در تمرین، دو ماهیچه ای که از وسط معده می گذرند اغلب در بارداری از هم جدا می شوند زیرا رحم در حال گسترش آنها را از هم جدا می کند.

همزمان، رباط‌ها و سایر بافت‌های همبند شل می‌شوند تا بیرون آمدن کودک آسان‌تر شود. عضلات کف لگن می توانند کشیده و ضعیف شوند و منجر به بی اختیاری ادرار و مدفوع شوند. همه می توانند بر بهبودی تأثیر بگذارند.

مشکلات بیشتر ممکن است پس از تولد رخ دهد. هنگامی که یک زن در حال شیردهی است، سطح استروژن او کاهش می یابد. این امر توانایی بدن برای جذب کلسیم را کاهش می دهد که به نوبه خود باعث کاهش تراکم استخوان می شود. خطر این است که یک ورزشکار نخبه خیلی زود به تمرینات یا مسابقات با شدت بالا بازگردد و استخوانی را بشکند. این موضوعی است که ما باید به آن توجه کنیم، به خصوص برای ورزشکاران استقامتی. آنها باید با تغذیه و ورزش تعادل داشته باشند.

اگرچه همه تغییرات منفی نیستند. در بارداری، قلب تغییر شکل می‌دهد و می‌تواند خون بیشتری را در بدن پمپاژ کند، اما این تغییرات طولانی مدت نیستند و در عرض چند ماه پس از زایمان به حالت عادی باز می‌گردند.

با وجود چالش ها، هیچ کمبودی برای زنانی که به تنیس نخبه بازگشته اند وجود ندارد. مارگارت کورت اولین فرزند خود را در سال 1972 به دنیا آورد و در سال 1973 در اوپن استرالیا، آزاد فرانسه و اوپن آمریکا قهرمان شد. اوون گولاگونگ کاولی و کیم کلایسترز نیز عناوین مادری را به دست آوردند. بو می گوید: “اگر همه چیز به آرامی پیش برود و هیچ عارضه ای وجود نداشته باشد، امکان بازگشت به فرم و بهبود عملکرد گذشته وجود دارد، به هیچ وجه نیازی به عقب نشینی نیست.”

Candice Lingam-Willgoss، مدرس ارشد ورزش و تناسب اندام در دانشگاه آزاد، می گوید یکی از بزرگترین مشکلات ورزشکاران نخبه در دوران مادری از دست دادن زمان بهبودی است. شب‌های بی‌خوابی می‌تواند تمرین با شدت کامل را سخت‌تر کند، اما زمانی که قبلاً برای ریکاوری مهم در نظر گرفته شده بود، به راحتی با مراقبت از کودک سپری می‌شود.

چشمگیرترین حقیقت در مقاله ویلیامز این است که اگر او مرد بود، در این موقعیت نبود. او می نویسد: «در حالی که همسرم در حال انجام کارهای فیزیکی برای گسترش خانواده ما بود، من آنجا بازی می کردم و برنده می شدم. باروری زنان از سن 35 سالگی کاهش می یابد و شانس باردار شدن در 40 سالگی حدود 40 تا 50 درصد در یک سال است. در ماه ژوئن، زمانی که رافائل نادال 36 ساله اعلام کرد که همسرش باردار است، خاطرنشان کرد: “فکر نمی‌کنم این تغییری در زندگی حرفه‌ای من ایجاد کند.”

لینگام-ویلگوس می‌گوید: «بسیاری از مادران ورزشکار نخبه هنوز با هنجارهای فرهنگی که زنان را مراقب آن می‌دانند، دست و پنجه نرم می‌کنند. مادر بودن بسیار فداکار است و ورزشکار نخبه بودن بسیار خودخواهانه است و شما در این تنش دائمی هستید که سعی می کنید هر دو کار را به خوبی انجام دهید.

یکی از سخت‌ترین چالش‌ها برای ویلیامز – و برای هر ورزشکار نخبه – از دست دادن هویت اساسی است که با ترک ورزش به وجود می‌آید. اما در اینجا ویلیامز مزیت دارد. خداحافظی با آن خود ورزشی بسیار بسیار دشوار است. لینگام-ویلگوس می‌گوید: «این همه چیزهایی است که او برایش کار کرده است.» “اما او قبلاً هویت دیگری پیدا کرده است و به این فکر می کند که دوباره مادر شود و این می تواند برخی از تأثیرات روانی را کاهش دهد. او قبلاً آن تمرکز جدید را به دست آورده است.”