نفت روسیه چقدر اهمیت دارد و قیمت ها چقدر می تواند بالا برود؟ | روغن

پس از آنکه آنتونی بلینکن، وزیر امور خارجه آمریکا فاش کرد که این ایده در کاخ سفید مورد توجه قرار گرفته و موضوع «بحث بسیار فعال» با متحدان بوده است، تحریم نفت و گاز روسیه از سوی غرب دیگر غیرقابل تصور است.

این واکنش چشمگیر بود، به طوری که نفت خام برنت به سطوحی رسید که از سال 2008 مشاهده نشده بود، در حالی که گاز به بالاترین حد خود رسید، زیرا معامله گران فکر می کردند که آیا می توان آن را نیز در مخلوط انداخت.

با توجه به اتکای شدید کشورش به نفت و گاز روسیه، مخالفت اولاف شولز، صدراعظم جدید آلمان، تعجب آور نبود. او گفت: “تامین انرژی اروپا برای تولید گرما، تحرک، تامین برق و صنعت در حال حاضر به هیچ وجه نمی تواند تضمین شود.”

در همین حال، پول مصرف کنندگان بودجه جنگ در اوکراین را تامین می کند. به گفته سازمان غیردولتی حمل و نقل محیط زیست مستقر در بروکسل، خرید نفت اتحادیه اروپا به تنهایی 285 میلیون دلار در روز به جیب روسیه وارد می کند. بنابراین، یک ممنوعیت چقدر واقعی است و قیمت ها چقدر می تواند بالا برود؟

نفت و گاز روسیه چقدر اهمیت دارد؟

بیش از 40 درصد گاز اروپا از روسیه تامین می شود، کشوری که قبلاً در ماه های سردتر زمستان مورد توجه قرار گرفته است. با فرا رسیدن روزهای گرمتر و کاهش نیاز فوری به گاز، باید به خاطر داشت که تصویر برای نفت خام و سایر فرآورده های نفتی چندان متفاوت نیست. حدود 5 میلیون بشکه در روز از روسیه، دومین صادرکننده بزرگ جهان پس از عربستان سعودی، خارج می شود.

حدود نیمی از آن به اتحادیه اروپا می رسد که 27 درصد از واردات و حدود 15 درصد از کل مصرف خود را به روسیه متکی است. بریتانیا وابستگی کمتری دارد و 4.7 میلیون تن نفت روسیه را در سال 2021 وارد کرده است، چیزی کمتر از 100000 بشکه در روز که کمتر از 10 درصد مصرف بوده است.

اما، مانند گاز، بریتانیا نمی‌تواند از تأثیر قیمت‌های جهانی کالاها در بازار بگریزد، زیرا این قیمت‌ها به هزینه‌های بسیار بالاتر برای مردم عادی تبدیل می‌شود.

آیا می توان آن را جایگزین کرد؟

حل معمای گاز به اندازه کافی دشوار است و شامل ترکیبی از افزایش تولید از جاهای دیگر، کاهش تقاضا، خرید بیشتر گاز طبیعی مایع (LNG) و فشار بیشتر بر انرژی های تجدیدپذیر و هسته ای است.

ریختن روغن در معامله فقط به سردرد می افزاید. اوله هانسن، از بانک ساکسو، گفت: «اختلال در چنین مقیاس عظیمی نمی‌تواند توسط سایر تولیدکنندگان، حداقل برای آینده قابل پیش‌بینی، برطرف شود».

یکی از گزینه‌های مورد بحث، لغو تحریم‌های آمریکا علیه ایران و ونزوئلا است. سوفی اودوباسچانو، کارشناس نفت خام جهانی در ICIS گفت: «ایران می‌تواند حدود 1.3 میلیون بشکه در روز نفت اضافی به بازار اضافه کند». اما او هشدار داد که کمک ونزوئلا به حل مشکلات دائمی تولید متکی است.

ذخایر خود آمریکا تا حدودی امیدوار کننده است. ایالات متحده در دسامبر سال گذشته 3.45 میلیون بشکه در روز صادر کرد و می تواند این میزان را افزایش دهد. هیچ کدام از اینها نمی توانست به سرعت اتفاق بیفتد. هانسن گفت: «افزایش تولید از این تولیدکنندگان برای ایران ماه‌ها، برای آمریکا سه ماهه و برای ونزوئلا سال‌ها طول می‌کشد».

راه دیگر متقاعد کردن اوپک، کارتل کشورهای تولیدکننده نفت مانند عربستان سعودی، برای باز کردن شیرها است. با این حال، تنها هفته گذشته، با تهاجم کامل به اوکراین، اوپک به رشد ناچیز 400000 بشکه در روز دست یافت.

قیمت نفت چقدر می تواند بالا برود؟

بستگی به واقعیت ژئوپلیتیک دارد. بالاترین قیمت تاریخ 147.50 دلار است که در ژوئیه 2008 تعیین شد و برخی از تحلیلگران فکر می کنند که می تواند بالاتر رود.

جیوانی استانوو، تحلیلگر کالای UBS، گفت که یک جنگ طولانی مدت می تواند قیمت را بالاتر از این رکورد، به 150 دلار یا بیشتر برساند. تحلیلگران بانک آمریکا می گویند که اگر بیشتر صادرات نفت روسیه قطع شود، کسری 5 میلیون بشکه ای در روز می تواند قیمت ها را تا 200 دلار افزایش دهد.

تاثیر آن چه خواهد بود؟

افزایش شدید هزینه همه چیز، از بنزین در پمپ ها گرفته تا هر کالایی که از طریق جاده حمل می شود، به تورم بسیار بالا و بحران هزینه های زندگی می افزاید.

ضرب المثلی وجود دارد که می گوید بهترین درمان برای گرانی، گرانی است، اشاره ای به مفهوم تخریب تقاضا. اگر نفت آنقدر گران شود که مردم توان خرید آن را نداشته باشند، خرید را متوقف می کنند و قیمت دوباره پایین می آید. با این حال، این به احتمال زیاد به معنای اقداماتی مانند تعطیلی صنایع، ایجاد رکود قابل توجه در فعالیت های اقتصادی و به احتمال زیاد، رکود است.

انرژی های تجدید پذیر و عایق ها چطور؟

بحران اوکراین بر اهمیت روی آوردن به منابع انرژی پایدار تاکید کرده است، نه فقط برای رسیدگی به بحران آب و هوا.

جیم واتسون، استاد سیاست انرژی و مدیر مؤسسه UCL برای منابع پایدار، گفت: “ما به یک برنامه جدید برای ارتقا و عایق بندی خانه های خود پس از یک دهه انفعال و سیاست های بد طراحی شده نیاز فوری داریم. در [UK] دولت همچنین باید پای خود را روی شتاب‌دهنده انرژی‌های تجدیدپذیر نگه دارد – و به گسترش سرمایه‌گذاری در منابع ارزان‌قیمت برق مانند خورشیدی و بادی ادامه دهد.

در حالی که این رویکرد وابستگی به روسیه را کاهش می‌دهد، چند سال طول می‌کشد تا به نتیجه برسد – احتمالاً حتی بیشتر از یافتن منابع جدید گاز و نفت. پاسخهای ساده ای نیستند.