نشت نفت در دریا: چه کسی تاوان بدترین فاجعه زیست محیطی پرو را خواهد داد؟ | لکه های نفتی

مبا گذشت بیش از یک ماه از بدترین فاجعه زیست‌محیطی پرو در خط ساحلی، نشانه‌های کمی از حسابرسی برای Repsol، شرکت انرژی اسپانیایی که مدیریت پالایشگاهی را که در آن بیش از 10000 بشکه نفت خام به اقیانوس آرام پس از تخلیه معمولی یک نفتکش به سمت اقیانوس آرام پرتاب شد، وجود دارد. .

لکه سیاه که توسط باد و جریان به سمت شمال رانده شده، 25 ساحل را قیر انداخته، سه منطقه حفاظت شده دریایی را آلوده کرده و مساحتی به وسعت حدود 106 کیلومتر مربع (40 مایل مربع) – به اندازه پاریس – را پوشش می دهد.

یکی از غنی ترین اکوسیستم های دریایی جهان را تخریب کرده است. به گفته سرویس ملی مناطق طبیعی حفاظت شده پرو (سرنانپ) کشتن ماهی ها و بی مهرگان، باقی ماندن بیش از 1000 پرنده دریایی پوشیده از روغن، چند صد مرده و تلفات پستانداران دریایی مانند سمورهای دریایی در معرض خطر انقراض.

در ساعات اولیه 15 ژانویه، یک پارگی در یک خط لوله زیر آب باعث شد نفت خام از نفتکش Mare Doricum با پرچم ایتالیا که از شناور دریایی متصل به لاپامپیلا، بزرگترین پالایشگاه نفت پرو، درست در شمال شرق، به اقیانوس فوران کند. پایتخت، لیما

فاجعه برای یکی از غنی ترین اکوسیستم های دریایی جهان و حداقل 2000 ماهیگیر ساحلی که به آن وابسته هستند، این سوال را مطرح کرده است که جنایات زیست محیطی چگونه باید در زمان بحران آب و هوا و تلفات فاجعه بار حیات وحش مجازات شوند، زیرا شرکت نفت، کاپیتان نفتکش و دولت پرو همگی یکدیگر را مقصر می دانند.

مانوئل پولگار ویدال، وزیر سابق محیط زیست این کشور و اکنون رهبر جهانی آب و هوا و انرژی در WWF، گفت که بر اساس قانون مسئولیت سخت پرو، Repsol در نهایت مسئول این نشت است. او می‌گوید، اما پرو سابقه ضعیفی در نگهداری کسب‌وکارهای بزرگ برای پاسخگویی به آلودگی دارد. «انتظارات برای گرفتن [decent] غرامت بسیار کم است.»

پرو Repsol را متهم می‌کند که دیر واکنش نشان داده است و یک روز پس از وقوع آن، طرح احتمالی خود را برای نشت آب آغاز کرده است. این موضوع توسط این شرکت تکذیب می شود و در بیانیه ای گفته است که “طرح اضطراری خود را فعال کرده و حقایق را به مقامات مربوطه اعلام کرده است … همان شب حادثه کشتی”.

چهار مقام رپسول، از جمله رئیس این شرکت، خامه فرناندز-کوستا، از خروج از کشور منع شده‌اند، در حالی که یک دادستان ایالتی در حال تحقیق در مورد اینکه آیا شرکت نفت به درستی از سیستم خطوط لوله زیر آب خود نگهداری می‌کرده است یا خیر. گزارش های خبری عکس هایی از لوله های پاره شده پوشیده از زنگ زدگی را نشان می دهد.

در حالی که شرکت نفت در ابتدا گفت سونامی ناشی از فوران آتشفشان در تونگا باعث نشت آب شده است، اما بعداً Mare Doricum را مقصر دانست که ادعا می کند موقعیت خود را در حین تخلیه نفت تغییر داده است، اتهاماتی که شرکت نفتکش آن را رد کرده است.

این کشتی توسط مقامات پرو توقیف شده است و ناخدای ایتالیایی کشتی، جاکومو پیسانی، در جریان تحقیقات قرار گرفته است. پیسانی ادعا می کند که یک سری بی نظمی در روند تخلیه وجود داشته است و مدعی است که موانع مهار این شرکت به اندازه کافی طولانی نیست.

مقصر دانستن این حادثه پیچیده تر شده است زیرا نیروی دریایی پرو برخلاف کشورهای همسایه اکوادور و شیلی، پس از فوران آتشفشانی تونگا هشدار سونامی صادر نکرد.

در حالی که بحث بر سر مسئولیت نشت ادامه دارد، پیامدهای زیست محیطی و اجتماعی به بیرون موج می زند. گزارشگر ویژه سازمان ملل در امور سموم و حقوق بشر، مارکوس اورلانا، که ماه گذشته یک هفته را در پرو گذراند، می گوید که واکنش آهسته شرکت و مقامات “تأثیرات” را بر محیط زیست و افرادی که برای غذا به آن وابسته هستند، تشدید کرد.

اثرات بر جوامع ماهیگیری ساحلی در Aucallama، در حدود 30 مایلی شمال نشت، بسیار زیاد بوده است، زیرا جزر و مد نفت خام چسبناک استخرهای سنگی و صخره‌های صخره‌ای را که در آن خرچنگ، اختاپوس، باس دریایی و خرخر می‌گیرند مسدود می‌کند.

مارسلو مونوز، 60 ساله، که از 12 سالگی با انداختن قلاب و نخ از کنار صخره امرار معاش می کند، می گوید: ماهیگیری ناگهان متوقف شد. رستوران‌های کنار دریا که سرویچه را به مسافران ساحلی تابستانی سرو می‌کنند.

اکنون مونوز و نزدیک به 50 ماهیگیر صنعتگر به کمک های غذایی متکی هستند که در یک “به اشتراک گذاشته می شود.دیگ مشترک”یک سوپ‌پزخانه موقت که در کنار ردیف‌هایی از غذاخوری‌های خالی روی تخته قرار دارد که در شلوغ‌ترین ماه‌های سال همگی متروک هستند.

خوان کارلوس سویرو، مدیر شیلات در گروه حفاظت از اقیانوس پرو، می‌گوید: آنها در میان حدود 2000 نفری هستند که از ماهیگیری زندگی می‌کنند و در طول 50 مایلی خط ساحلی تحت تأثیر قرار گرفته‌اند. او می‌گوید: «کسب و کارهای مرتبط با ماه‌های تابستان مانند رستوران‌ها، چترهای آفتابی و حمل‌ونقل همگی از اواسط ژانویه به طور ناگهانی لغو شده‌اند و ما معتقدیم که باید جبران شود.»

روز جمعه، این شرکت اعلام کرد که در تلاش است به حدود 4100 نفر آسیب دیده از نشت کمک کند و 6599 کوپن هر کدام به ارزش 100 پوند را به خانواده های آسیب دیده تحویل داده است.

اورلانا می گوید اطلاعات کافی برای ارزیابی اثرات اجتماعی نشت نفت وجود ندارد. این شکاف بزرگی است که باید برطرف شود زیرا مردم برای امرار معاش، معیشت و غذا به دریاها وابسته هستند.»

محاسبه اثر بلندمدت روی اکوسیستم حتی دشوارتر است. در حالی که روغن کمتر قابل مشاهده است، تاثیر سمی باقی می ماند.

در La Isla Pescadores، یک ذخیره‌گاه دریایی حفاظت‌شده در 37 مایلی شمال لیما و محل زندگی تقریباً 200000 پرنده دریایی، نگهبانان پارک هر روز بین 10 تا 20 پرنده مرده را از آب بیرون می‌آورند.

جانکارلو اینگا دیاز، دامپزشکی که برای سرنانپ کار می‌کرد، می‌گوید بسیاری از آنها ابتدا به دلیل روغنی که سوراخ‌های بینی‌شان را پوشانده بود، جان خود را از دست دادند. در روزها و هفته های بعد، روغن کیفیت پرها را از بین می برد و دیگر ضد آب نیستند. وقتی این اتفاق می‌افتد، حیوانات از هیپوترمی می‌میرند.»

اینگا دیاز می‌گوید، برخی دیگر گرسنه می‌مانند، زیرا دیگر نمی‌توانند برای ماهی شیرجه بزنند، یا با گذشت زمان ممکن است در اثر مصرف سموم مسموم شوند زیرا از منقار خود برای تمیز کردن پرهای خود استفاده می‌کنند. ما معتقدیم که این الگو [of bird deaths] در بلندمدت ادامه خواهد داشت.»

رپسول تخمین می زند که این پاکسازی 65 میلیون دلار هزینه داشته باشد. این شرکت بیش از 400000 دلار جریمه زیست محیطی پرداخت کرده است اما انتظار می رود بیشتر از این جریمه شود.

پولگار ویدال می‌گوید آژانس ارزیابی و اجرای محیط‌زیست پرو باید Repsol را برای پاکسازی فعلی جریمه کند و همچنین به این شرکت دستور دهد تا حداقل برای پنج سال آینده “نظارت دائمی را اتخاذ کند”. متأسفانه، بازیابی تمام نفت پس از نشت غیرممکن است. حداقل 30 درصد در اقیانوس باقی خواهد ماند.»

پولگار ویدال می‌گوید «فرهنگ معافیت از مجازات» و فقدان مقررات مؤثر در یکی از متنوع‌ترین کشورهای جهان بسیار مضر است و اضافه می‌کند: «ما قوانین را داریم، سازمان‌های نظارتی خوبی داریم – مشکل در اجراست.»

او می گوید که گرایش جهانی به سمت عدالت زیست محیطی در بسیاری از نقاط جهان «به سیستم قضایی پرو نرسیده است» که سابقه ای در اجرای جریمه های زیست محیطی دارد.

اورلانا می‌گوید نهادها، هنجارها و اجرا باید برای مقابله با حوادث زیست‌محیطی تقویت شوند تا «افراد تحت تأثیر، طبیعتی که تحت تأثیر قرار گرفته‌اند، به درستی اصلاح شوند و پیشگیری به واقعیت تبدیل شود».