جسی مارش، جیمز هریوت و همه شکاکان بزرگ و کوچک در لیدز | لیدز یونایتد

منجیمز هریوت، جراح دامپزشک تازه‌کار، در اولین رمان از پرفروش‌ترین رمان‌هایش، اگر فقط می‌توانستند صحبت کنند، تازه از دانشگاه گلاسکو به یورکشایر می‌رسد. در آنجا، تازه‌کار با صورت آب پنیر و بسیار خیس پشت گوش، زندگی جدید خود را به عنوان دستیار در مطب متعلق به رئیس جدیدش، زیگفرید فارنون، آغاز می‌کند.

هریوت پس از چند هفته انجام کار خود تحت نظارت کارفرمای بسیار عجیب و غریب اما بداخلاق خود، سرانجام مسئولیت کار در دهکده داروبی و اطراف آن را به عهده می گیرد. مردم محلی – که بسیاری از آنها دیدگاه های عمیقی درباره نحوه رفتار با حیوانات خانگی و دام های خود دارند – با بدگمانی و بی اعتمادی عمیق از روش ها و حضور او استقبال می کنند.

هریوت نوشت: «من به دیلز رسیده بودم، احساس کردم در زمان بدی بودم. کشاورزان پس از یک نسل غفلت، آمدن پیامبری، دامپزشک جدید فوق‌العاده، آقای فرنون را دیده بودند. او مانند یک دنباله دار ظاهر شد و ایده های جدیدی را در پی خود دنبال کرد. او توانا، پرانرژی و جذاب بود و از او مانند دوشیزه و عاشق پذیرایی کردند. و حالا، در اوج ماه عسل، مجبور شدم راهم را در مسابقه پیش ببرم، و فقط تحت تعقیب نبودم.»

در حالی که هرکسی که قانون فوق‌العاده هریوت را خوانده باشد می‌داند که او به تدریج مورد تایید و احترام مشتریان خود قرار گرفته است، با شنیدن این که جسی مارش وظیفه تقریبا غیرممکنی برای پر کردن چکمه‌های مارسلو بیلسا بر عهده جسی مارش گذاشته شده بود، دشوار بود که به زحمات اولیه او فکر نکنیم. در بخش دیگری از یورکشایر همه کسانی که به سنی رسیده اند که Live Aid را دیده باشند، اجرای نمادین کوئین را به خاطر می آورند، اما تعداد قابل توجهی از آنها می توانند نام چمن فقیر را که بعد از آنها در صورتحساب در ومبلی دنبال می کردند، به خاطر بیاورند.

خبر خوب برای مارش این است که دیوید بووی نیز بی‌هدف نبود، اما، مانند هریوت قبل از او، آمریکایی‌ها باید با دیدن ورود بدون همراه خود در هر روز مسابقه در مرتع جاده الند، به ظاهر ناامیدی پنهانی مردم محلی یورکشایر عادت کند. به خانه زنگ می زنند هریوت نوشت: «معمولاً آنها امیدوارانه از کنار من نگاه می کردند. و حتی برخی رفتند و به داخل ماشین نگاه کردند تا ببینند آیا مردی که واقعاً می‌خواستند در آنجا پنهان شده است یا خیر.

این که بگوییم طرفداران لیدز یونایتد که به طور قابل درک در زمان انتصاب او محتاط بودند، مورد احترام بیلسا قرار می گرفت، به زبان ساده می توان گفت. بر خلاف اسلاف خود، در پی اخراجش، او از زمین تمرین تورپ آرچ باشگاه با موجی از عشق که با چیزی که به نظر می رسید غم و اندوه واقعی بود، موج سواری کرد. و در حالی که بسیاری از هواداران لیدز پذیرفتند که نتایج به اندازه کافی خوب نبودند و چیزی باید تغییر می کرد، تعداد بیشتری از آنها با اندوهی بسیار کمتر از حذف دیکتاتور خیرخواهشان برای سقوط از لیگ برتر عزادار بودند.

بنابراین، جسی. بدون فشار؛ بیایید ببینیم که شما آن را دنبال می کنید. پس از شکست دلگرم‌کننده و به دور از شرم‌آور روز شنبه مقابل لستر، خبر خوب برای هواداران بدبین لیدز این است که با وجود تمام ضعف‌های عجیب او – توانایی صحبت کردن روان انگلیسی و عدم تمایل به نشستن روی سطل‌های واژگون – فوتبال سرمربی جدیدشان. فلسفه و فلسفه سلف بسیار محبوب او چندان متفاوت به نظر نمی رسد.

مارش در قسمتی از برنامه گفت: «ما همیشه در مورد همبستگی، ذهنیت، احساس شما در یک تیم خوب صحبت می کنیم. هر کسی – این سالزبورگ است، نگاهی به پشت صحنه اولین حمله RB Salzburg به مرحله گروهی لیگ قهرمانان اروپا، پس از 11 شکست متوالی در راهیابی، با سرمربی آمریکایی. “من فکر می کنم این حتی مهم تر از نتایج است. چند مربی در اروپا این را می گویند؟ فقط دیوانه ترین! دیوانه ترین مورد، اما برای من مهم است.»

فقط دیوانه ترین؟ نه کاملا. این ویژگی ها نیز به وضوح مهم بودند دیوانههمانطور که تمرکز بر شدت، اخلاق پروتستانی، با هم بودن، شجاعت و شفقت مورد حمایت مارش در سراسر آنچه که به یک سری تبلیغات گسترده برای Red Bull تبدیل شد. او گفت: «شخصیت تیم همیشه مهمترین چیز است. دیگران – ذاتاً خودخواه بودند و از زمان خود در RB Salzburg به عنوان سکوی پرشی برای سوق دادن آنها به چیزهای بزرگتر استفاده می کردند.

در قسمت افتتاحیه هر کسیمارش که به تازگی منصوب شده است اذعان می کند که به شدت از انتظارات کم هواداران سالزبورگ از او آگاه است، با توجه به فقدان شجره نامه مدیریتی عالی و بی اعتمادی ذاتی که اکثر اروپایی ها به نظر می رسد به مربیان آمریکایی دارند. او گفت: «ما به انگلیسی ضرب‌المثلی داریم، در آمریکا «چیپ روی شانه». این بدان معناست که باید خودم را به همه کسانی که به من شک دارند ثابت کنم. باید ثابت کنم خوبم این همیشه در ذهن من است.»

این تصوری است که زمانی که مارش با قبول پست لیدز موافقت کرد، بار دیگر در ذهن او نقش آفرینی کرده است، حتی اگر سابقه مربیگری و عملکرد بازیکنانش مقابل لستر نشان دهد که او احتمالاً پرس بالا و شدت اکتان بالا را تکرار خواهد کرد. بیلسا همیشه خواستار شد. شواهد اولیه نشان می دهد که او همچنین سخت کار خواهد کرد تا دروازه های دفاعی را ببندد که به اندازه گل های خون ریزی در بازی های آخر رژیم آرژانتین نشت نکردند. مارش در مراسم رونمایی خود گفت: «لازم نیست من مارسلو بیلسا باشم. من گفته ام که حرفه مارسلو را دنبال کرده ام و او را از نزدیک تماشا کرده ام و به کارهایی که انجام داده احترام می گذارم و از او درس گرفته ام. من متفاوت هستم، من شخص خودم هستم و راه های خودم را دارم.» آنها کلماتی هستند که مورد استقبال هواداران بدبین و عزادار لیدز با بدبینی سرد قرار گرفته اند، اما به مرور زمان و با اجراهای بیشتری مانند نمایش شنبه، ممکن است در نهایت آنها را آب کنند.