شریک من صاحب خانه است – اگر خانه دیگری بخریم چه حق تمبر می پردازیم؟ | ویژگی

س من خانه ام را در ژوئن 2019 خریدم، قبل از اینکه شریکم را ملاقات کنم. وقتی با او ملاقات کردم، او به دنبال خرید خانه بود و این کار را حدود 12 ماه بعد در اواخر ژانویه 2021 انجام داد. او حدود شش ماه در این ملک زندگی کرد تا اینکه در اوایل آگوست 2021 با من نقل مکان کرد. او شروع به اجاره خانه خود کرد. ماه بعد و از شرکت وام مسکن خود اجازه اجاره گرفت.

در این مرحله، او آدرس خود را تغییر داد، تمام دارایی ها و اثاثیه خود را با من نقل مکان کرد و از اکتبر 2021، ماهانه به رهن و قبوض خانه کمک می کرد. او برای رای دادن در این آدرس ثبت نام شده است، بیمه ماشینش در این آدرس ثبت شده است و در یک پزشک عمومی محلی ثبت نام شده است. اگرچه نام او هرگز در اسناد و رهن نبوده است، ما با خانه طوری رفتار کرده‌ایم که انگار خانه اصلی هر دوی ما بوده است. خانه ای که او اجاره می دهد هیچ یک از وسایل و اموال شخصی او را در بر نمی گیرد و او قصد دارد به اجاره این خانه طولانی مدت ادامه دهد.

اکنون در حال فروش خانه و خرید خانه با هم هستیم. شریک زندگی من همچنان مالک خانه اش است که اجاره کرده است، اما قصد ندارد دوباره در آنجا زندگی کند. آیا وقتی خانه را با هم می‌خریم باید نرخ بالاتری از حق تمبر را بپردازیم یا این وضعیت به عنوان جایگزینی یک مسکن اصلی با دیگری است؟
HM

آ با نگاهی به نمونه‌ای در کتابچه راهنمای مالیات بر زمین (SDLT) بر درآمد HM Revenue و گمرک، به نظر می‌رسد که باید نرخ بالاتری از SDLT را برای خانه‌ای که با هم می‌خرید بپردازید. اگر تصور کنید که شما خانم B و شریک زندگی شما آقای P است، متوجه خواهید شد که این مثال دقیقاً وضعیت شما را توصیف می کند: “آقای P و خانم B که با یکدیگر ازدواج نکرده اند، هر کدام دارای یک ملک مسکونی هستند، بدون اینکه هیچ یک از آنها نداشته باشند. هرگونه منفعت در اموال دیگری آنها هر دو در ملکی زندگی می کنند که متعلق به خانم B است. ملک متعلق به آقای P اجاره داده می شود. خانم B در حال فروش ملک خود است و آنها به طور مشترک یک ملک جدید خریداری می کنند که محل اقامت اصلی جدید آنها خواهد بود. آقای P ملک اجاره‌ای خود را حفظ خواهد کرد.»

این راهنما ادامه می‌دهد که وضعیت شما واجد شرایط جایگزینی یک اقامتگاه اصلی با دیگری نیست، بنابراین “تراکنش یک معامله با نرخ بالاتر است”.

اگر متاهل یا در شراکت مدنی باشید، داستان کاملاً متفاوت خواهد بود. نرخ‌های بالاتر برای خرید مشترک یک اقامتگاه اصلی جدید اعمال نمی‌شود، جایی که یک زوج متاهل هر دو دارای ملک هستند، اما با هم در یکی از املاک به عنوان اقامتگاه اصلی خود زندگی کرده‌اند. هر دو طرف – بر خلاف خانم B و آقای P – به عنوان جایگزین محل سکونت اصلی محسوب می شوند اما فقط به این دلیل که متاهل هستند.