شماره 46 به Le Manoir: ریموند بلان خدمات اتوبوس محلی به رستوران را تامین می کند | حمل و نقل

با کاهش طولانی مدت اتوبوس های روستایی و بحران مالی که مسیرهای بیشتری را در معرض خطر قرار داده است، یک سرویس شگفت انگیز در منوی حمل و نقل انگلیسی ظاهر شده است: اتوبوس شماره 46 به Le Manoir aux Quat’Saisons.

رستوران و هتل مشهور ریموند بلان در قلب حومه شهر آکسفوردشایر ممکن است منطقه اتوبوس کلاسیک به نظر نرسد. شام هفت غذای مؤسسه ستاره‌دار میشلین با شراب‌های همسان از 350 پوند برای هر سر شروع می‌شود و اگر می‌خواهید نوشیدنی‌های خوب را بنوشید، به بیش از 1000 پوند می‌رسد.

با این حال، آخرین اتوبوسی که در ساعت 1 صبح به شهر بازمی‌گردد، می‌تواند باعث صرفه‌جویی 1000 پوندی دیگر برای یک شب اقامت شود – یا حداقل از مشاجره بر سر اینکه چه کسی راننده تعیین‌شده است، پس از شستن خرچنگ کورنیش و بره فصل جدید با آخرین بار جلوگیری کند. لیوان پریمیر کرو.

در حالی که هتل توصیه می کند که برخی از مشتریان واقعاً سوار شوند، به خصوص اگر اول با قطار می آیند، سرویس اتوبوس در درجه اول برای کارکنان است. بخش مهمان‌نوازی، مانند بسیاری دیگر از زمان برگزیت و کووید، برای پر کردن جای خالی تلاش کرده است، و این خدمات به مشاغل روستایی اجازه می‌دهد تا از مجموعه‌ای از کارگران شهر استفاده کنند.

مسیر 46 که در اوایل تابستان راه اندازی شد، تقریباً در بخش های مساوی توسط سرآشپز مشهور، شورای شهرستان و کرایه مسافران تأمین می شود. کرایه ها یک طرفه 3.5 پوند است، با تخفیف ها هزینه را به 2 پوند برای کارکنانی که به طور منظم سفر می کنند، کاهش می دهد، و اتوبوس هفت روزه ساعتی را می توان به صورت آنلاین ردیابی کرد، زیرا از آکسفورد از طریق روستاهای همسایه به سمت Le Manoir در گریت میلتون حرکت می کند. 10 مایل دورتر.

این مشارکت نه تنها منجر به تغییر نام تجاری و گسترش یک مسیر بدون نخ به هتل لوکس شد، بلکه به شرکت اتوبوسرانی آکسفورد متعلق به Go-Ahead اجازه داد تا در دو اتوبوس جدید کم آلاینده برای این مسیر سرمایه گذاری کند.

یک دهه کاهش، دسترسی ناچیز منطقه به شهر را به یک سرویس روزانه کاهش داده بود. با یارانه بلان و کمک شورا، اتوبوس ها اکنون ساعتی تردد می کنند. این مسیر که در منطقه کمتر ثروتمند Cowley در آکسفورد و روستاهای Horspath و Wheatley که در دهه گذشته اتوبوس‌های خود را از دست دادند، تا حدودی جایگزین مسیر سابق Stagecoach می‌شود که غیرقابل دوام تلقی می‌شد.

این قرارداد باید خدمات را برای حداقل سه سال تضمین کند – و به سایر ساکنان روستایی اجازه دهد به مشاغل در آکسفورد دسترسی داشته باشند و همچنین افراد را به سمت دیگر برای کار در هتل بیاورد. بر اساس گزارش ها، تعداد مسافران تا کنون قوی بوده و از انتظارات شرکت اتوبوسرانی فراتر رفته است.

فراتر از موضوع کسب و کار برای جذب کارکنان، و افزودن خوش آمد به ارتباطات جوامع، ورودی بلان توسط نیاز مبرم دیگری هدایت شده است. Le Manoir در نظر دارد محوطه خود را به طور قابل توجهی گسترش دهد و باید به همسایگان روستایی خود اطمینان دهد که این طرح ها ترافیک بیشتری را به همراه نخواهد داشت.

یک آبگرم و همچنین یک آکادمی آموزشی برنامه ریزی شده است. حمل‌ونقل پایدار به آن کمک می‌کند بخش 106 را در برنامه‌ریزی‌های برنامه‌ریزی انجام دهد – که جزئیات اقداماتی را که یک توسعه‌دهنده باید برای کاهش تأثیر آن بر جامعه انجام دهد، انجام دهد.

در سال‌های ناامیدکننده اتوبوس‌ها، هر کوچکی کمک می‌کند. بر اساس گزارش کمپین برای حمل و نقل بهتر، بیش از یک چهارم خدمات اتوبوسرانی در انگلیس در دهه گذشته ناپدید شده و نرخ فرسایش در طول همه‌گیری افزایش یافته است. از سال 2011 تا 2019، کل مسافت پیموده شده خدمات اتوبوس 10٪ کاهش یافته است، سپس در دو سال بعد 18٪ کاهش یافته است.

این سقوط در ابتدا ناشی از سقوط بودجه مقامات محلی از سوی شوراهای دارای کمبود نقدینگی بود که خدماتی را که از نظر اجتماعی ضروری می‌دانستند، پشتیبانی کرده بودند. شورای شهرستان آکسفوردشایر نمونه بارز آن بود: در سال 2011، کمی بیش از 4 میلیون پوند برای حمایت از اتوبوس ها هزینه کرد. تا سال 2019، بودجه صفر بود.

پل توهی، مدیر اجرایی کمپین برای حمل و نقل بهتر، گفت: «اتوبوس‌های محلی بیش از یک دهه با کاهش بودجه مواجه بوده‌اند که بسیاری از نقاط، به‌ویژه مناطق روستایی را بدون خدمات قابل استفاده رها کرده است.»

خدمات تجاری از آن زمان بیشترین خطر را داشته اند. پس از شروع همه‌گیری، بودجه اضطراری دولت بسیاری از مسیرها را زنده نگه داشت، اما اپراتورها مسیرهای دیگری را خارج کردند. پس از تمدید بودجه تا سپتامبر، ممکن است زمانی که کمک های مالی دولت منقضی شود، ناپدید شوند.

همه‌گیری در زمان بی‌رحمانه‌ای برای بخشی رخ داد که در نهایت دولت را متقاعد کرده بود که یک استراتژی ملی مناسب و سرمایه‌گذاری 3 میلیارد پوندی توسط بوریس جانسون، عاشق اتوبوس خودخوانده را اعلام کند. متأسفانه، با از بین رفتن درآمدها، اکثریت قریب به اتفاق به عنوان بودجه اضطراری تعیین شد و سپس مناطق مجبور شدند در برابر برنامه های بهبود یکدیگر برای به دست آوردن باقیمانده پیشنهاد بدهند.

آکسفوردشایر یکی از مناطق نسبتا خوش شانس بود که 12.7 میلیون پوند اختصاص داد. با این حال، مدت‌هاست که شراکت‌های تخیلی با Go-Ahead و شرکت‌های تجاری برقرار بوده است: بازوی آکسفورد آن همچنین یک سرویس اتوبوس پاسخگو به تقاضا، PickMeUp را راه‌اندازی کرد که در نهایت پول نقد تمام شد. شرکت اتوبوس آکسفورد گفت که 46 به Le Manoir “نشان می دهد که وقتی سهامداران کلیدی با هم کار می کنند چه چیزی می توان به دست آورد”.

در جاهای دیگر، این تصویر تاریک‌تری بود – نمونه‌ای از داستان اوایل سال جاری درباره یک بازنشستگی، آلن ویلیامز، که با پیشنهاد 3000 پوندی برای تامین هزینه مسیر X53 به خانه‌اش بریدپورت، که قرار بود توسط FirstGroup حذف شود، وارد عمل شد. با این حال، این پیرمرد 78 ساله پس از اینکه سخاوتمندی او تبلیغات زیادی را به خود جلب کرد، توانست سرویس یکشنبه را نجات دهد.

کمپین تبلیغاتی Tuohy اضافه کرد: “ریموند بلان آشکارا مزایای تجاری یک سرویس اتوبوس خوب را می بیند، اما نباید به افراد نیاز باشد که خدمات عمومی را تامین کنند. دولت باید برای حمایت از اتوبوس‌های محلی بیشتر تلاش کند تا همه جوامع و کسب‌وکارها بدون توجه به جایی که هستند، از آن بهره ببرند.»