تعجب مالکان عربستانی نیوکاسل با انقلاب معقول سنت جیمز پارک | باشگاه فوتبال نیوکاسل یونایتد

منعملاً غیرممکن است که بتوان به مدت طولانی به سخنان یک سیاستمدار بریتانیایی با هر گرایشی گوش داد، قبل از اینکه عبارت «افزایش تراز» بار دیگر پخش شود. تنها مشکل این است که تقریباً همه نظرات متفاوتی در مورد معنای این لایت موتیف به ظاهر تحسین برانگیز دارند، چه رسد به اینکه متضمن آن باشد. تنها اجماع بسیار ناراحت‌کننده این است که هیچ راه حل سریعی قادر به اصلاح نابرابری‌های اقتصادی منطقه‌ای بریتانیا نیست.

این توضیح می‌دهد که چرا در سال 2020، بیش از 80 نماینده انگلیسی از همه رشته‌ها طوماری را امضا کردند که در آن لیگ برتر برای شفافیت در مورد مسدود کردن آن زمان از تصاحب پیشنهادی نیوکاسل یونایتد توسط صندوق سرمایه‌گذاری عمومی عربستان سعودی، لابی کردند.

این تعداد تقریباً کل 29 نفر از نمایندگان مجلس را شامل می شد که حوزه های انتخابیه شمال شرق را نمایندگی می کردند. بسیاری از افراد نسبت به کارنامه فجیع حقوق بشر عربستان سعودی تردیدهای جدی داشتند، اما آنها همچنین می دانستند که PIF متعهد شده است صدها میلیون پوند در پروژه های بازسازی در سراسر منطقه “چپ”، در بخش هایی، سرمایه گذاری کند.

جای تعجب نیست که دولت به طور ضمنی یک تصاحب بسیار بحث برانگیز را که در نهایت در اکتبر گذشته تکمیل شد، تشویق کرد. یا اینکه چندین نفر از همتایان نیوکاسل در لیگ برتر در برابر یک شکل فوتبالی از ارتقاء سطح مقاومت نشان دادند که در نهایت نوید برگزاری مجدد شب های لیگ قهرمانان را در سنت جیمز پارک می دهد.

تنها تیم‌های زیادی می‌توانند جواز حضور در اروپا را کسب کنند، بنابراین اگر آرسنال، چلسی، لیورپول، منچسترسیتی، منچستریونایتد و به‌ویژه تاتنهام از این ایده که تیم ادی هاو از طریق طناب‌هایی که بازیکن VIP لیگ برتر را از هم جدا می‌کند، خوشحال نباشند، جای تعجب نیست. محصور از لشکر نیز-ران.

همانطور که تاد بوهلی، مالک جدید چلسی می گوید: “با تصاحب نیوکاسل، شش نفر برتر به هفت نفر برتر تبدیل خواهند شد.” برخی از همتایان رده بالای او در ابتدا امیدوار بودند که این افزایش آینده‌نگر در شایسته‌سالاری در بخش نخبگان انگلیس ممکن است برای مدت نامعلومی به تعویق بیفتد، زیرا آنها به اشتباه تصور می‌کردند سوءمدیریت عربستان بر اسباب بازی جدید این پادشاهی است.

در عوض، سلسله مراتب جدید، حداقل تا کنون، نیوکاسل را با نوعی طرز فکر فوق العاده معقول اداره می کنند که به ندرت در رژیم احمقانه و عاقلانه قبلی مایک اشلی دیده می شود. آن‌هایی که با خوشحالی پیش‌بینی می‌کردند آماندا استاویلی، سرمایه‌دار، مالک نیوکاسل و مدیری که مسئولیت عملکرد روزانه باشگاه را بر عهده دارد، از پنجره نقل و انتقالات ژانویه یک هش عالی خواهد ساخت، عمیقاً ناامید شدند.

استاویلی به جای تسریع در مسیر ظاهراً به سقوط تیم در آن زمان با به دست آوردن گروهی از عواملی که از حمایت بالایی برخوردار بودند، با انگیزه های مزدورانه تغذیه می شد، زن ستیزان را گیج کرد.

در ریاست یک پنجره تحول‌آفرین سال جدید که شامل آمدن کایران تریپیر، دن برن، مت تارگت، کریس وود و برونو گیماراس بود، او اطمینان حاصل کرد که تمام بخش‌های اولین یازدهم هاو تقویت شده‌اند.

تصور نادرست و کلیشه ای مبنی بر اینکه روسای استاویلی در ریاض و جده از نوع عرب های وسواسی هستند که به سادگی به نیوکاسل پول می اندازند، به سرعت از بین رفت.

در عوض، باشگاهی که قبلاً بیشتر به خاطر نمایش‌های صابونی خارج از زمین تا دستاوردهای درون زمینی مورد توجه قرار می‌گرفت، به قدری از رسوایی‌های اخیر کوتاهی داشت که جنجالی‌ترین اتفاقات تابستان امسال مربوط به پارک وینگر آلن سن ماکسیمین بود که فراری خود را در فضای پارکینگ زمین تمرین مربی پارک کرد. .

هاو نقطه مقابل آن پیشینیان است که در چند روز دیوانه کننده در سیاره تون رهبری می کردند. در حالی که جو کینیر به شدت به روزنامه نگاران فحش می داد و آلن پاردو با سر دیوید مایلر، هافبک هال را در میانه بازی زد، عجیب ترین چیز در مورد سرمربی نیوکاسل، وسواس کمی انجیلی او با گروه A-ha دهه 1980 است. مردی که مربیگری اش باعث شد تیمی که در نوامبر گذشته جانشین استیو بروس شد به مقام یازدهم رسید، می گوید: «من می خواهم دیگران آنچه را که من می شنوم بشنوند.

جایی که برخی از همتایان ممکن است با “بزرگ رفتن” در دبی جشن گرفته باشند، هاو همسر و سه پسرش را به تعطیلات رانندگی در جنوب کالیفرنیا برد، جایی که او به ویژه از آرامش بیابانی پارک ملی درخت جاشوا لذت برد.

در طول مسیر تلفن او توسط دو انتصاب فوق‌العاده معقول در اتاق هیئت مدیره درگیر بود: مدیر فوتبال، دن اشورث، و مدیر اجرایی، دارن ایلس. اشورث قبلا در برایتون و اتحادیه فوتبال بود و ایلس که بسیار تحسین برانگیز بود از تیم MLS آتلانتا یونایتد نقل مکان کرد تا از نظر تئوری ثروتمندترین باشگاه جهان را در سمت راست محدودیت های بازی جوانمردانه مالی نگه دارد.

از آنجایی که هاو در خریدهای تابستانی حاضر می شود – تا به امروز، به ویژه سون باتمن، مدافع سابق لیل و نیک پوپ، دروازه بان سابق برنلی انگلیس، اگرچه مهاجم و هافبک دیگری در لیست خرید قرار دارند – استولی اکنون زمان دارد تا روی ابتکارات گسترده تر تمرکز کند. از جمله حرفه ای شدن تیم زنان نیوکاسل.

تیم بکی لنگلی علیرغم اقامت در رده چهارم، در یک سفر یک طرفه به سوپرلیگ زنان ظاهر می شود.

اولین حضور آنها، در مقابل 22000 نفر، در پارک سنت جیمز در ماه مه گذشته به طور گسترده در عربستان سعودی منتشر شد، و کسانی را که قبلاً از دیدن این نقش برجسته توسط اربابان در کشوری که به سختی برای رهایی زنان شناخته شده است، شگفت زده شده بودند، شگفت زده کرد.

چنین ترویج غیرمنتظره ای از حقوق زنان می تواند به عنوان تلاش های واقعی برای مدرن سازی عربستان سعودی یا همراه با آن پروژه های بازسازی، شکلی هوشمندانه و ظریف از شستشوی ورزشی طراحی شده برای تضعیف وجهه پادشاهی در خارج از کشور دیده شود. شاید هر دو باشد، اما حداقل ترس گری نویل در مورد شکاف رو به رشد فوتبال انگلیس از شمال و جنوب باید کاهش یابد.

در سال 2015، مدافع کناری سابق انگلیس که تبدیل به تحلیلگر تلویزیونی شد، نسبت به “انحراف” نیوکاسل به دلیل “انحراف اقتصادی گسترده تر بازی به سمت لندن” هشدار داد و گفت: “آیا هیچ بازیکن برتری می خواهد برود و در شمال شرق زندگی کند؟”

با توجه به اینکه باتمن تاین ساید را به جای میلان انتخاب کرد و گیمارش ادعا می کند که نیوکاسل پتانسیل بیشتری نسبت به آرسنال دارد، به نظر می رسد که مناقشه برانگیزترین مالکان لیگ برتر در حال حاضر به شکلی دست می یابند که سیاستمداران فقط می توانند رویای آن را داشته باشند.