چگونه سیا ایمن الظواهری، رهبر القاعده را ردیابی کرد؟

واشنگتن – افسران اطلاعاتی بهار امسال پس از ردیابی ایمن الظواهری، رهبر القاعده، به کابل، افغانستان، به یک کشف مهم دست یافتند: او دوست داشت صبح زود در بالکن خانه امن خود به تنهایی مطالعه کند.

تحلیلگران به دنبال آن نوع هوش الگوی زندگی هستند، هر عادتی که سیا می تواند از آن استفاده کند. در مورد الظواهری، بازدیدهای طولانی او از بالکن به آژانس فرصتی برای شلیک موشک واضح داد که می توانست از آسیب های جانبی جلوگیری کند.

شکار الظواهری، یکی از تحت تعقیب ترین تروریست های جهان، به قبل از حملات 11 سپتامبر بازمی گردد. سیا به جستجوی او ادامه داد، زیرا او پس از مرگ اسامه بن لادن و پس از تسلط طالبان بر افغانستان در سال گذشته، به صدر القاعده رسید. و یک اشتباه، استخدام یک مامور دوگانه، منجر به یکی از خونین ترین روزهای تاریخ آژانس شد.

بلافاصله پس از خروج ایالات متحده از کابل، سیا تلاش های خود را برای یافتن الظواهری افزایش داد، زیرا متقاعد شده بود که او تلاش خواهد کرد به افغانستان بازگردد. مقامات ارشد به کاخ سفید گفته بودند که می توانند شبکه های اطلاع رسانی را از راه دور در داخل کشور حفظ و ایجاد کنند و ایالات متحده در برابر تهدیدات تروریسم در آنجا کور نخواهد بود. برای آژانس، یافتن الظواهری یک آزمون کلیدی برای این ادعا خواهد بود.

این مقاله بر اساس مصاحبه با مقامات فعلی و سابق آمریکا و سایر مقامات، تحلیلگران مستقلی است که در مورد شکار چندین دهه مطالعه کرده اند و دیگرانی که در مورد رویدادهای منتهی به اعتصاب آخر هفته توضیح داده اند. بیشتر آنها به شرط ناشناس ماندن صحبت کردند، زیرا اطلاعات حساسی که برای یافتن الظواهری استفاده شده بود.

برای سال‌ها تصور می‌شد که الظواهری در منطقه مرزی پاکستان پنهان شده است، جایی که بسیاری از رهبران القاعده و طالبان پس از حمله آمریکا به افغانستان در اواخر سال 2001 در آنجا پناه گرفتند. و سیا شبکه ای از افرادی را ردیابی کرده بود که مقامات اطلاعاتی فکر می کردند از او حمایت می کنند.

بررسی این شبکه با خروج آمریکا از افغانستان در سال گذشته و این باور در میان برخی از مقامات اطلاعاتی مبنی بر اینکه رهبران ارشد القاعده وسوسه خواهند شد که بازگردند شدت گرفت.

قوز درست ثابت شد. این آژانس متوجه شد که خانواده الظواهری به خانه امن در کابل بازگشته اند. اگرچه خانواده سعی کردند مطمئن شوند که تحت نظر نیستند و مکان الظواهری را مخفی نگه دارند، سازمان های اطلاعاتی به زودی متوجه شدند که او نیز به افغانستان بازگشته است.

میک مولروی، افسر سابق سیا، گفت: «تلاش مجددی برای فهمیدن اینکه او کجاست، صورت گرفت. یکی از خوبی‌هایی که ممکن است از خروج از افغانستان حاصل شود این است که برخی از شخصیت‌های بلندپایه تروریستی فکر می‌کنند که حضور در آنجا امن است.»

این خانه امن متعلق به یکی از دستیاران مقامات ارشد شبکه حقانی، شاخه جنگ‌زده و خشن دولت طالبان بود و در منطقه‌ای تحت کنترل این گروه قرار داشت. رهبران ارشد طالبان گهگاه در این خانه ملاقات می‌کردند، اما مقامات آمریکایی نمی‌دانند که چند نفر می‌دانستند که حقانی‌ها الظواهری را پنهان کرده‌اند.

تحلیلگران مستقل و دیگران در جریان رویدادها گفتند که اگر برخی از مقامات ارشد طالبان نمی دانستند که حقانی ها به الظواهری اجازه بازگشت داده اند، قتل او می تواند بین گروه ها شکاف ایجاد کند.

مشخص نیست که چرا الظواهری به افغانستان بازگشت. او مدتها بود که ویدئوهای استخدامی و تبلیغاتی ساخته بود و شاید تولید آنها در کابل آسانتر بود. او همچنین ممکن است دسترسی بهتری به درمان پزشکی داشته باشد.

مهم نیست دلیلش چه بود، روابط او با رهبران شبکه حقانی، مقامات اطلاعاتی آمریکا را به خانه امن هدایت کرد.

دن هافمن، افسر سابق سیا گفت: «حقانی ها رابطه بسیار طولانی با القاعده دارند که به دوران مجاهدت برمی گردد. آنها حمایت تاکتیکی زیادی را برای القاعده فراهم می کنند که نیاز دارند.»

هنگامی که خانه امن پیدا شد، سیا کتاب بازی را که در جریان شکار بن لادن نوشته بود دنبال کرد. آژانس مدلی از سایت ساخت و به دنبال یافتن همه چیز در مورد آن بود.

تحلیلگران در نهایت شخصیتی را شناسایی کردند که در بالکن مشغول مطالعه بود، اما هرگز از خانه خارج نشد، الظواهری.

مقامات آمریکایی به سرعت تصمیم گرفتند او را هدف قرار دهند، اما مکان خانه مشکلاتی را ایجاد کرد. در محله شیرپور کابل بود، منطقه ای شهری با خانه های نزدیک. یک موشک مجهز به مواد منفجره بزرگ می تواند به خانه های اطراف آسیب برساند. و هر نوع تهاجم توسط نیروهای عملیات ویژه بسیار خطرناک خواهد بود و گزینه های دولت ایالات متحده برای انجام حمله را محدود می کند.

جستجوی الظواهری برای آژانس اهمیت زیادی داشت. پس از تهاجم ایالات متحده به افغانستان، پایگاه سیا در ولایت خوست محل استقرار یک گروه هدف قرار گرفت که هم بن لادن و هم الظواهری را ردیابی می کردند. این یکی از سرنخ‌هایی بود که سیا برای ردیابی الظواهری ایجاد کرد که برای افسران آژانس در آن پایگاه، کمپ چپمن، فاجعه‌بار بود.

افسران سیا، همام خلیل ابوملال البلاوی، پزشک اردنی و مبلغ القاعده را به خدمت گرفتند، که امیدوار بودند آنها را به الظواهری برساند. او اطلاعاتی در مورد سلامتی الظواهری به مقامات آمریکایی ارائه کرد و آنها را متقاعد کرد که اطلاعات او واقعی است. اما او در واقع یک مامور مضاعف بود و در 30 دسامبر 2009 با یک جلیقه انتحاری در کمپ چپمن حاضر شد. وقتی منفجر شد، هفت مامور کشته شدند.

برای بسیاری، حمله خوست تلاش ها برای یافتن الظواهری را تشدید کرد. آقای هافمن گفت: “برای ارج نهادن به میراث آنها، شما به ماموریت خود ادامه می دهید.”

در سال های 2012 و 2013، سیا شکار را در منطقه وزیرستان شمالی پاکستان متمرکز کرد. تحلیلگران سیا مطمئن بودند که روستای کوچکی را که الظواهری در آن پنهان شده بود، پیدا کرده اند. اما سازمان‌های اطلاعاتی نتوانستند خانه او را در شهرکی با حدود دوازده مجتمع بیابند که حمله یا حمله هواپیمای بدون سرنشین را غیرممکن می‌کرد.

با این حال، شکار ایالات متحده، الظواهری را مجبور به ماندن در مناطق قبیله ای پاکستان کرد و احتمالاً اثربخشی رهبری او در القاعده را محدود کرد.

لیزا مدوکس، تحلیلگر سابق سیا، می گوید: «هر زمان که هر چیزی مربوط به بن لادن یا ظواهری به کانال های اطلاعاتی می رسید، همه می ایستادند و کمک می کردند. “این وعده سیا به مردم بود: آنها را به دست عدالت بسپارید.”

در 1 آوریل، مقامات ارشد اطلاعاتی به مقامات امنیت ملی در کاخ سفید در مورد خانه امن و نحوه ردیابی الظواهری توضیح دادند. پس از این نشست، سیا و سایر سازمان های اطلاعاتی برای کسب اطلاعات بیشتر در مورد آنچه که الگوی زندگی الظواهری نامیده می شود، کار کردند.

یک بینش کلیدی این بود که او هرگز از خانه خارج نشد و به نظر می‌رسید که فقط با ایستادن در بالکن طبقه بالایی هوای تازه دریافت می‌کرد. او برای مدت طولانی در بالکن باقی ماند و این به سیا فرصت خوبی داد تا او را هدف قرار دهد.

الظواهری به کار در خانه امن ادامه داد و ویدئوهایی را برای توزیع در شبکه القاعده تولید کرد.

یک مقام ارشد دولت که به شرط ناشناس ماندن در مورد تصمیمات حساس منتهی به اعتصاب صحبت کرد، گفت اطلاعات ارائه شده به کاخ سفید بارها مورد بررسی قرار گرفته است، از جمله توسط تیمی از تحلیلگران مستقل که وظیفه شناسایی همه افرادی که در این اعتصاب هستند را شناسایی می کنند. خانه امن

همانطور که گزینه هایی برای حمله ایجاد شد، مقامات اطلاعاتی بررسی کردند که چه نوع موشکی می تواند به سمت الظواهری شلیک شود بدون اینکه آسیب زیادی به خانه امن یا محله اطراف آن وارد شود. آنها در نهایت تصمیم گرفتند که نوعی موشک هلفایر را برای کشتن یک نفر طراحی کنند.

این مقام ارشد گفت ویلیام جی. برنز، مدیر سیا و دیگر مقامات اطلاعاتی، رئیس جمهور بایدن را در اول جولای، این بار با مدل خانه امن آشنا کردند.

در آن جلسه، آقای بایدن در مورد احتمال خسارت جانبی پرسید و آقای برنز را وادار کرد تا او را طی مراحلی که چگونه افسران الظواهری را پیدا کردند و اطلاعات او را تأیید کردند و برنامه های آنها برای کشتن او را بررسی کرد.

این مقام ارشد گفت که آقای بایدن دستور داده است که یک سری تجزیه و تحلیل انجام شود تا تأثیر این حمله بر طالبان، منطقه و تلاش های آمریکا برای انتقال افغان ها به ایالات متحده پیش بینی شود. رئیس جمهور همچنین درباره خطرات احتمالی مارک آر. فریکس، گروگان آمریکایی که توسط حقانی ها نگهداری می شود، پرسید.

در ماه ژوئن و ژوئیه، مقامات چندین بار در اتاق وضعیت ملاقات کردند تا در مورد اطلاعات و بررسی پیامدهای احتمالی صحبت کنند.

برنامه های سیا از این سازمان خواسته بود تا از پهپادهای خود استفاده کند. به گفته یک مقام، از آنجایی که این کشور از دارایی های خود استفاده می کرد، تعداد کمی از مقامات پنتاگون وارد برنامه ریزی برای حمله شدند و بسیاری از مقامات ارشد نظامی تنها اندکی قبل از اعلام کاخ سفید از آن مطلع شدند.

در 25 ژوئیه، آقای بایدن که از این طرح راضی بود، به سیا اجازه داد تا در فرصتی که پیش آمد، حمله هوایی را انجام دهد. صبح یکشنبه در کابل این کار را کرد. هواپیمای بدون سرنشین سیا الظواهری را در بالکن او پیدا کرد. ماموران آژانس این موشک را شلیک کردند و به شکار بیش از دو دهه پایان داد.

توماس گیبونز-نف، آدام گلدمن و مایکل کراولی گزارش کمک کرد