خانواده های اسرا منتظر اخبار پس از حمله به زندان دونتسک که 50 کشته برجای گذاشت | اوکراین

خانواده‌های اسیران جنگی اوکراینی که در زندانی در دونتسک تحت اشغال روسیه نگهداری می‌شوند و بمباران شده‌اند، گفتند که از اخبار ناامید هستند.

بر اساس اظهارات قبلی وزارت دفاع روسیه، این زندانیان شامل اعضای گردان آزوف هستند که در کارخانه فولاد آزوفستال در ماریوپل به دام افتاده بودند. این زندان در شهر اولنیوکا، تنها 10 کیلومتر از خط مقدم اوکراین واقع شده است.

آلینا نسترنکو که شوهرش پس از تسلیم شدن در آزوفستال به زندان در دونتسک تحت اشغال روسیه منتقل شد، گفت: «در حال حاضر، شوهرم در لیست ها نیست و من معتقدم که او زنده است. “اما تعداد زیادی از بچه ها مرده اند، تعداد زیادی از بچه ها در اولنیوکا مجروح شده اند [prison]”

روسیه فهرستی از 75 مجروح و 50 کشته منتشر کرده است – اگرچه مقامات اوکراین یا کمیته بین المللی صلیب سرخ (ICRC) که شرایط زندان را زیر نظر داشتند، تایید نشده است.

نسترنکو گفت: «معلوم نیست چه اتفاقی افتاده است، اما شما نمی توانید مردم را به زندگی برگردانید.

به گفته مقامات اوکراینی و روسیه، زندانی که اسرای جنگی اوکراینی را در خود نگه می‌دارد، پنجشنبه شب بمباران شد و حداقل 50 کشته برجای گذاشت.

روسیه و اوکراین یکدیگر را مسئول این حمله می دانند.

اوکراین گفت روسیه این اقدام را برای سرپوش گذاشتن بر بدرفتاری خود با اسرا انجام داده است. ولودیمیر زلنسکی گفت که زندانیان باید با تضمین های تضمین شده توسط سازمان ملل و صلیب سرخ محافظت می شدند. او به وزیر امور خارجه خود، دمیترو کولبا، پیوست و از آن سازمان ها خواست تا مداخله و تحقیق کنند.

در همین حال، مقامات اشغالگر روسیه این حمله را به اوکراین متهم کرده و گفته اند که از هیمار تهیه شده توسط ایالات متحده برای حمله به این تاسیسات استفاده کرده است تا نیروهای اوکراینی را که ممکن است در نظر دارند تسلیم شوند، بازدارند. حساب توییتری سفارت روسیه در بریتانیا خواستار اعدام جنگجویان آزوف به جای تیراندازی شده است زیرا “آنها سربازان واقعی نیستند”. این بیانیه توسط مفسران در بریتانیا مورد انتقاد قرار گرفته است.

برای آبان نیوز غیرممکن است که نسخه های ارائه شده توسط هر یک از طرفین را تأیید کند.

به نظر می رسد که شرکای غربی اوکراین در کنار آن هستند. جوزپ بورل، نماینده عالی اتحادیه اروپا روز جمعه در بیانیه ای روسیه را مسئول این حمله دانست. بورل همچنین ویدئوهایی را که در شبکه‌های رسانه‌ای طرفدار کرملین از یک سرباز روسی در حال اخته کردن یک سرباز اوکراینی پخش می‌شود، محکوم کرد.

آریک تولر، از گروه تحقیقاتی بلینگکت، گفت که این فیلم هیچ نشانه‌ای از ویرایش یا دستکاری را نشان نمی‌دهد و شناسایی عامل آن ممکن است.

کمیته بین المللی صلیب سرخ روز جمعه خواستار دسترسی به محل زندان و تخلیه مجروحان شد.

نسترنکو نمی‌توانست مطمئن باشد که همسرش در امان است، زیرا از زمانی که او آزوفستال را ترک کرده بود، از او خبری نداشت، زیرا روسیه از تایید وضعیت او در زندان خودداری کرده است.

او گفت که او اولین کسی بود که از آزوفستال بیرون آمد اما صلیب سرخ هنوز حضور نداشت. او گفت که از آن زمان فرم های لازم صلیب سرخ را تکمیل کرده است و طرف اوکراینی تایید کرده است که او در اولنیوکا زندانی است اما روسیه این کار را نکرده است.

نسترنکو گفت: «می‌دانم که او یک زندانی در اولنیوکا است، زیرا به‌طور دوره‌ای او را در عکس‌ها و فیلم‌های مختلف از کافه تریا و در صف دیده‌ام. “همه [our] پسرها تقریباً غیرقابل تشخیص هستند، خسته، لاغر، رنگ پریده به نظر می رسند و پوستشان به نوعی زرد شده است.»

او گفت که اگرچه برخی از خانواده ها بر این باور بودند که عزیزانشان زنده مانده اند، برخی دیگر با نگرانی منتظر اخبار مقامات مسئول اوکراین بودند.

نسترنکو گفت: «سه نفر از ما چیزی (از مقامات اوکراینی) نشنیده‌ایم، بنابراین فرض می‌کنیم که حال آنها خوب است، شوهر دختر دیگری زخمی شد و یکی دیگر هم که شوهرش در پادگانی بود که مورد اصابت قرار گرفت اما او چیزی نشنید. .

نسترنکو گفت: «طبق کنوانسیون ژنو، آنها اجازه دارند هر دو هفته یک بار تماس تلفنی داشته باشند، این اتفاق نیفتاده است.

او گفت که از زمانی که 144 جنگجوی به شدت مجروح در ماه ژوئن مبادله شدند، به نظر می رسید که کار برای تبادل اسرا متوقف شده است.

بستگان اسرای اوکراینی اهل آزوفستال از جهان خواستند روسیه را به عنوان یک کشور حامی تروریسم “که قوانین جنگ را نقض می کند و با کنوانسیون ژنو مطابقت ندارد” به رسمیت بشناسد.

در ادامه این بیانیه از کمیته بین‌المللی صلیب سرخ و سازمان ملل به‌عنوان ضامن تسلیم آزوفستال خواسته شده است تا برای بررسی آنچه رخ داده، بررسی مجروحان و تسهیل انتقال اجساد به زندان بروند.