اگر پوتین از قیمت بنزین برای مبارزه با اروپا استفاده می کند، چگونه می تواند مقابله کند؟ | روسیه

با اندکی اشتها در اروپا برای موج بیشتر تحریم ها علیه روسیه و آنالنا بائربوک، وزیر خارجه آلمان، که چشم انداز یک خیزش مردمی در پاییز امسال در آلمان را بر سر قیمت بنزین مطرح می کند، اوکراین و متحدانش بر تشدید مجموعه موجود متمرکز شده اند. تحریم ها به جای ارائه پیشنهادهای رادیکال تر. اوکراین تخمین می زند که 20 کشور ممکن است در دور زدن تحریم های فعلی مشارکت داشته باشند.

اوکراین نمی تواند نگران باشد که شورش مردمی که باربوک در مورد آن هشدار داد – قبل از اینکه سریعاً از انتخاب کلمات خود پشیمان شود – به این معنی است که حمایت از جنگ قبل از اینکه یک ضد حمله نظامی اوکراین بتواند آن را تقویت کند، از بین می رود. دیمیترو کولبا، وزیر امور خارجه اوکراین می گوید: «در اوکراین پوتین با موشک و تانک می جنگد، در اروپا با قیمت گاز می جنگد».

آندری یرماک، مشاور ارشد رئیس جمهور اوکراین، ولودیمیر زلنسکی، به وضوح از چگونگی تغییر افکار عمومی محتاط است و می گوید که این اشتباه است که اجازه دهیم جنگ به زمستان کشیده شود. او معتقد است که جنگ امسال باید حل شود.

او ادعا می کند و امیدوار است که مردم میلان و برلین قیمت آزادی در اروپا را بر قیمت گاز ارج می نهند. اما حتی حمایت سیاسی محکم بریتانیا از اوکراین ممکن است در صورتی که قبوض انرژی در ژانویه به 500 پوند در ماه برسد، متزلزل شود. این یک تست استقامتی است که در آن دو رقیب با قوانین متفاوتی بازی می کنند. از این گذشته، پوتین مجبور نیست به افکار عمومی گوش دهد. او تصمیم می گیرد

تنها چیزی که می‌توان حدس زد این است که پوتین به بهانه‌های مختلف مانند خرابی توربین شیر گاز را باز می‌کند، به این امید که اروپا از آنچه در پیش است وحشت کند. بنابراین روز چهارشنبه گروه انرژی روسیه گازپروم جریان گاز از طریق خط لوله نورد استریم 1 را به حدود یک پنجم ظرفیت کاهش داد. قیمت گاز اروپا اکنون در سال گذشته 9 برابر شده است.

بنابراین در این جنگ هیبریدی عظیم و پیش از آغاز بحران زمستانی، اروپا در حال آماده سازی دفاع خود در هر جبهه است به این امید که انبارهایش برای زمستان آماده باشد. اروپا جهان را برای تامین انرژی جایگزین از کشورهایی مانند نیجریه، الجزایر، قزاقستان، عربستان سعودی، قطر و عراق جستجو کرده است. محمد بن سلمان، ولیعهد سعودی که پیش از این شخص غیر ارادی بود، روز پنجشنبه در الیزه مورد استقبال قرار گرفت. در بحبوحه سقوط دولتش، ماریو دراگی، نخست وزیر ایتالیا، زمانی را برای پرواز به طنجه پیدا کرد و مقامات اتحادیه اروپا به لاگوس رفتند تا پیشنهاد بهبود امنیت تأسیسات گازی را ارائه دهند. رابرت هابک، وزیر اقتصاد آلمان در دوحه زانو خم کرد. دیپلماسی به زیرلایه سیاست انرژی تبدیل شده است.

از طرف تقاضا، توافق کشورهای اتحادیه اروپا در این هفته برای کاهش داوطلبانه تقاضای داخلی تا 15 درصد در سطوح قبل از جنگ، گامی رو به جلو است، حتی اگر توافق پر از بندهای خروج باشد، و در نهایت به دولت‌های ملی واگذار شود. و قربانی کردن توسط افراد در خانه ها و ادارات خود.

اقدامات همبستگی وجود دارد، اما فضای بانک مرکزی اروپا برای ادامه افزایش نرخ بهره در حال کاهش است، زیرا ترس از رکود افزایش می یابد.

مشکل اینجاست که برخی از دولت های اروپایی بیش از سایرین در معرض ارعاب روسیه هستند. در سال 2021، در مجموع 14 کشور بیش از 50 درصد گاز خود را از روسیه دریافت کردند. آلمان به‌ویژه می‌ترسد که یک اردک نشسته باشد، و همین امر باعث شد که رهبر CDU زاکسن، مایکل کرچمر، این هفته هشدار دهد که اگر توافق صلح مورد مذاکره قرار نگیرد، آلمان ممکن است صنعتی‌زدایی شود. او ممکن است نماینده دیدگاه های آلمان شرقی باشد، اما همه روی اعصاب خود زندگی می کنند.

آلمان نمی تواند مجلل بحث درباره اشتباهات سیاست خارجی گذشته خود را تحمل کند. والتر ایشینگر، دیپلمات سابق آلمانی روز پنجشنبه گفت: «در سیاست امنیتی، در سیاست روسیه، در سیاست انرژی ما در نقطه صفر قرار داریم و باید از صفر شروع کنیم».

در مقایسه، ایتالیا آمادگی بیشتری دارد. دولت این هفته اعلام کرد که از نیمه دوم سال 2024 از کل عرضه گاز روسیه مستقل خواهد بود و برای عبور از این زمستان تنها نیاز به کاهش 7 درصدی در مصرف فعلی است.

اما اگر هدف تحریم‌ها و متعاقب آن درد در اروپا، فلج کردن درآمد روسیه باشد، هنوز کارساز نیست. تحویل نفت از نظر فیزیکی 13 درصد از ماه می تا ژوئن کاهش یافت، از 18.9 میلیون تن به 16.5 میلیون تن، اما درآمدها در واقع کمی افزایش یافت و به 10.5 میلیارد یورو (8.7 میلیارد پوند) رسید و بیشتر از مدت مشابه در سال 2021 است.

صادرات گاز روسیه در ماه ژوئن در مقایسه با سال گذشته حدود یک چهارم کاهش یافت، اما درآمد در مقایسه با 3.6 میلیارد دلار به 11.1 میلیارد دلار (9.1 میلیارد پوند) افزایش یافت.

ایالات متحده از زمان G7 در آلمان روی جزئیات سقف قیمت نفت روسیه کار می کند، اما این طرح هنوز موانع زیادی برای غلبه بر آن دارد، از جمله مقاومت بالقوه هند و چین.

در همین حال، یک طرح موازی برای سقف یکجانبه قیمت گاز، که توسط ماریو دراگی پیشنهاد شده بود، ممکن است همراه با دولت وی در حال محو شدن باشد.

مایکل مک‌فول، سفیر سابق ایالات متحده در روسیه و اکنون بخشی از یک گروه کاری بین‌المللی درباره تحریم‌ها، با وجود افزایش روبل، کاهش نرخ‌های بهره و غرق شدن بانک‌ها از پول نقد، از اینکه آنها کار می‌کنند خوشبین است. وی خاطرنشان می کند که تحریم ها علیه ایران از سال 2010 آغاز شد و تا سال 2015 طول کشید تا تهران برای توافق بر سر منع اشاعه هسته ای تحت فشار قرار گیرد. او استدلال می‌کند که فعال بودن روسیه در تلاش برای توقف تحریم‌ها بهترین نشانه این است که آنها کار می‌کنند.

هیچ ایده ای برای موثرتر کردن تحریم ها وجود ندارد، از جمله معرفی قوانین ملی که به دولت ها اجازه می دهد از مسدود کردن دارایی های شخصی الیگارش های روسی به تصرف آنها بروند. این امر با ثبت جهانی موارد منجمد شده تسهیل می شود. این گروه پیشنهاد می‌کند که روسیه باید یک کشور تروریستی اعلام شود، اقدامی که تهدید تحریم‌های ثانویه آمریکا را افزایش می‌دهد. در نهایت، قوانین جدیدی باید معرفی شوند که به افشای اجباری اطلاعات در مورد هر گونه تماس تجاری، مالکیت مشترک حقوق شرکت ها و دارایی با شهروندان روسی نیاز دارند. پیش نویس چنین قطعنامه ای قبلاً به کنگره آمریکا ارائه شده است. چنین اقداماتی شرکت های آمریکایی را مجبور به واگذاری می کند.

پیشنهادات از گروه کاری مک فال سرازیر می شود. مسئله مهم، تمایل مستمر غرب به اجرای آنهاست.