آیا نیروهای اوکراینی می توانند خرسون را از روسیه پس بگیرند؟ | اوکراین

در مرحله اول جنگ در اوکراین، سلاح تعیین کننده مسلماً بازوکا ضد تانک NLAW ساخت بریتانیا بود که به عقب راندن نیروهای روسی از حاشیه کیف کمک کرد. مرحله دوم تحت تسلط توپخانه 152 میلی متری روسیه بود، و قبل از اینکه نیروهای زمینی به تدریج وارد آن شوند، شهرها را به ویرانه بمباران می کرد.

اما صحبت در حال حاضر در مورد تاثیر توپخانه موشکی هیمارس ساخت ایالات متحده است که نیروهای اوکراینی از آن برای متوقف کردن پیشروی روسیه با حمله به انبارهای مهمات در عقب – 50 به گفته وزیر دفاع این کشور، الکسی رزنیکوف – استفاده می کنند و اینکه آیا آنها می تواند شرایط را برای پیشروی موفقیت آمیز به سمت خرسون، یکی از بزرگترین شهرهایی که توسط مهاجمان تسخیر شده است، ایجاد کند.

خرسون که در اوایل ماه مارس دستگیر شد، مدت‌ها مورد توجه اوکراینی‌ها بوده است و مدافعان از ماه آوریل در حومه شهر بین میکولایف و شهر مورد نظر به پیروزی‌های محدودی دست یافته‌اند. اما ظاهراً با کمک تسلیحات با برد بلندتر، با فاصله شلیک موثر تا 50 مایل، اوکراینی ها اعتماد به نفس بیشتری پیدا می کنند.

سرگی خلان، دستیار رئیس اداری منطقه خرسون، به تلویزیون اوکراین گفت که نقطه عطفی رسیده است و منطقه “قطعا تا سپتامبر آزاد خواهد شد”. این ادعایی جسورانه بر اساس شواهد موجود است و شاید تعجب آور نباشد که رئیس جمهور اوکراین ولودیمیر زلنسکی در عوض در مورد آزادسازی خرسون «گام به گام» صحبت کرد.

جایی که هیمار – که اوکراین 12 پل دارد و 4 پل دیگر در راه است – به نظر می رسد که تأثیر دارد این است که نیروهای کیف اکنون می توانند چهار پل کلیدی منتهی به خرسون را هدف قرار دهند. این شهر که تنها دژ مستحکم روسیه در غرب رودخانه دنیپر است، آشکارا از نظر استراتژیک آسیب پذیر است اگر اوکراین بتواند نیرو برای بیرون راندن اشغالگران جمع کند.

اما داستان پل ها تا حدودی نشان دهنده مشکلاتی است که اوکراین برای بازپس گیری مراکز جمعیتی خود با آن مواجه است. پست‌های رسانه‌های اجتماعی توسط خلان روشن می‌کند که هدف اوکراین تخریب پل‌های کلیدی، در این مورد پل Dariv بر روی رودخانه Inhulets در شرق شهر نیست، بلکه آسیب رساندن به آن‌ها تا حدی است که روس‌ها نتوانند تجهیزات سنگین را از طریق آنها منتقل کنند.

ارتش اوکراین می‌خواهد اطمینان حاصل کند که ذخایر مواد غذایی همچنان می‌تواند وارد شهر شود، و بنابراین، خلان افزود، نیروهای مسلح این کشور “همه کاری را که ممکن است انجام خواهند داد تا ساختار را تخریب نکنند.” این ممکن است ایجاد تعادل دشواری باشد، حتی به دقت بیشتر هیمارس – اما مهمتر از آن، یک محدودیت کلیدی در توانایی اوکراینی ها برای حمله به عقب را نشان می دهد.

به گزارش خبرگزاری ریانووستی، مقامات روسی اذعان کردند که به یکی دیگر از پل های کلیدی در نزدیکی نیروگاه برق آبی کاخوفسکا، در سراسر دنیپرو، در حدود 40 مایلی شرق خرسون آسیب وارد شده است. به گفته روس‌ها، خسارات وارده از توپخانه موشکی هیمارس بوده است، اما خبرگزاری اندکی پس از انتشار تصاویری نشان می‌دهد که کارگران در حال پر کردن سوراخی در جاده هستند.

اگر قطع کردن شهر با تخریب پل ها چالش برانگیز است، با توجه به جمعیت غیرنظامی باقی مانده، تصرف آن دشوارتر خواهد بود. روسیه نشان داده است که مایل است شهرهایی مانند ماریوپول و سیویرودونتسک را قبل از تصرف آنها نابود کند. اما برای اوکراین – که به دنبال آزادسازی قلمرو خود است – این یک گزینه واضح نیست. اگر روس‌ها بخواهند در شهر بمانند، بیرون راندن روس‌ها ممکن است دشوار باشد.

همچنین بدیهی نیست که رسیدن یک سلاح دورتر می تواند شرایط را برای پیشروی کلی سریعتر ایجاد کند. اوکراین هیچ نیروی هوایی معنی‌داری در دسترس ندارد، بنابراین باید به جمع‌آوری نیروی زمینی در برابر دشمنی که نزدیک به پنج ماه شهر را در اختیار دارد تکیه کند. در همین حال، تدارکات غرب به تدریج به جای تعداد مورد نیاز اوکراین ادامه می یابد.

رزنیکوف روز دوشنبه گفت که سه تانک اول از 15 اسلحه توپخانه متحرک Gepard که آلمان در آوریل وعده داده بود به اوکراین رسیده است و او امیدوار است که به زودی چندین تانک لئوپارد (به احتمال زیاد از اسپانیا) تحویل بگیرد. افزایش عرضه ممکن است به اوکراین کمک کند تا تعادل را در یک قسمت از جبهه حفظ کند، اما تاکنون هیچ مدرکی مبنی بر اینکه مدافعان می توانند موفقیت را مدیریت کنند، وجود نداشته است.

پس از چهار ماه پیشروی تدریجی روسیه در شرق و جنوب، به نظر می رسد ورود هیمارس و توپخانه موشکی موازنه نظامی را به سمت تعادل متمایل کرده است. اما هنوز مشخص نیست که مهاجمان می توانند عقب گرد شوند: شاید جای تعجب نباشد که خلان خوش بینانه بهترین گزینه را برای روس ها تسلیم داوطلبانه خرسون پیشنهاد کرد.