فاش شد: رسوایی اتهامات NHS که زنان باردار مهاجر را در معرض خطر قرار می دهد | اخبار انگلستان

ادعا شده است که سلامت زنان باردار مهاجر و نوزادان متولد نشده آنها به دلیل ترس از دریافت هزینه NHS در معرض خطر قرار گرفته است، به طوری که برخی از تراست ها خواستار هزینه های اولیه برای مراقبت های زایمانی هستند یا به اشتباه از افرادی که معاف هستند هزینه دریافت می کنند.

گروه‌های حقوق مادری هشدار داده‌اند که زنان مهاجر و پناهجوی آسیب‌پذیر که به بودجه عمومی مراجعه نمی‌کنند، غالباً قبل از زایمان صورت‌حساب‌های هنگفتی صادر می‌کنند یا به شدت برای پرداخت در دوران بارداری خود برخلاف دستورالعمل‌های فعلی تحت تعقیب قرار می‌گیرند.

طبق گفته Maternity Action که از حدود 400 زن در سال پشتیبانی می کند که با هزینه های NHS با مشکلاتی روبرو شده اند، یک تراست از یک زن مهاجر درخواست کرد 5000 پوند ودیعه برای تولدش بپردازد. دیگری خواستار بازپرداخت ماهیانه 800 پوند از زنی شد که توانایی پرداخت آن را نداشت و او را در حالی که هنوز باردار بود به یک آژانس جمع آوری بدهی ارجاع داد.

«نباید هزینه اولیه برای مراقبت های زایمان وجود داشته باشد. کریستین بنسون، وکیل مهاجرت برای اقدام مادری، گفت: هر زنی بدون توجه به اینکه هزینه ای دارد یا خیر، حق دارد از مراقبت های دوران بارداری برخوردار شود.

«آنچه قبلاً دیدیم این بود که فاکتورهایی به زنان باردار داده می‌شد اما تا بعد از زایمان نیاز به پرداخت نداشتند. با این حال، در هشت ماه گذشته به طور فزاینده‌ای شاهد هستیم که تراست‌های NHS رویکردهای متفاوتی نسبت به زنان غیرقانونی در رابطه با پرداخت هزینه دارند.» او اضافه کرد که تراست های NHS “بارها و بارها” مقررات را اشتباه ارزیابی کرده اند.

فرهنگ ترس در مورد شارژ به این معنی است که زنان گاهی اوقات مراقبت های حیاتی خود را کاهش می دهند.

راس براگ، مدیر Maternity Action، گفت: “بسیاری از زنان پس از دریافت این فاکتورها از حضور در قرار ملاقات خود می ترسند. برخی از آسیب پذیرترین زنان در بریتانیا که مجوز کار یا دسترسی به سیستم مزایای اصلی را ندارند، مشمول هزینه هستند. آنها ممکن است در روابط استثماری به منظور تأمین غذا یا محل اقامت زندگی کنند.

«سیاست‌ها زنان را از دسترسی به مراقبت‌های زایمان باز می‌دارد، اما نگران‌کننده‌تر، حفاظت‌های موجود در این سیاست‌ها به‌طور معمول توسط تراست‌های NHS، به‌ویژه در انگلستان، دنبال نمی‌شوند. در نتیجه، زنی که به عنوان مثال، خشونت خانگی یا آزار را فاش می‌کند، ممکن است همچنان متهم شود یا به سازمان‌های دیگر ارجاع نشود.»

یک زن به نام ساندرا که از غنا به بریتانیا آمده است، گفت قبل از زایمان در بیمارستانی در شمال لندن به او گفته شد که باید 2000 پوند برای زایمان طبیعی یا 4000 پوند برای سزارین پیدا کند.

او به نظاره گر: “ماماها کار خود را انجام می دادند و همچنان مرا می دیدند، اما NHS مدام با من تماس می گرفت و درخواست پول می کرد. من در ابتدا توانستم 300 پوند پرداخت کنم و سپس به صورت هفتگی 20 پوند پرداخت کردم، اما این تمام چیزی بود که از پس آن بر می آمدم.

پس از اینکه نوزادش توسط سزارین اورژانسی به دنیا آمد، او تماس‌های تلفنی مداومی از طرف تراست دریافت کرد که او را به وزارت کشور گزارش می‌دهند. شریکم مرا ترک کرد، پس فقط من و بچه ام بودیم. هر بار که زنگ می‌زدند، می‌گفتم: «نمی‌توانم به شما پول بدهم، زیرا برای تغذیه فرزندم به پول نیاز دارم».

تأثیر هزینه‌های NHS موضوع رایجی بود که توسط زنانی که به عنوان بخشی از تحقیقات جاری در مورد تفاوت‌های نژادی در مراقبت‌های زایمانی به سازمان حقوق تولد ارائه می‌کردند، مطرح شد.

در شش گروه متمرکز با زنان پناهنده، پناهجو و مهاجر از طیفی از جوامع قومی در لندن و سوانسی، چندین شرکت کننده ادعا کردند که مراقبت های دوران بارداری آنها تحت تأثیر ترس مرتبط با وضعیت مهاجرت آنها قرار گرفته است.

زنی که در اوایل بارداری دچار خونریزی شده بود، از انجام اسکن محروم شد، مگر اینکه بتواند 220 پوند پیش پرداخت کند. سایرین نامه‌های NHS را دریافت کردند که در آن هنگام زایمان بیش از 5000 پوند پرداخت می‌شد – و در برخی موارد زنان متولد بریتانیا به دلیل رنگ پوستشان قابل پرداخت بودند.

ایمی گیبس، مدیر اجرایی Birthrights، گفت: «تحقیقات ما چندین روایت شنیده است که زنان سیاه‌پوست و قهوه‌ای از دسترسی به مراقبت‌های دوران بارداری یا بیمارستانی ترس دارند، با سؤالات مزاحم در مورد وضعیت مهاجرت خود در طول قرار ملاقات‌ها و دریافت درخواست‌ها برای پرداخت هزاران پوند برای کارهای روزمره مواجه هستند. هنگامی که آنها قادر به تهیه اقلام اساسی نیستند مراقبت کنند. عدم ارائه خدمات ترجمه کافی این موانع را تشدید می کند. این نژادپرستی ساختاری در عمل است.» شواهد نشان می‌دهد که زنان سیاه‌پوست و آسیایی – که شامل بسیاری از مهاجران می‌شود – بیشتر از زنان سفیدپوست در معرض مرگ و نتایج ضعیف‌تری در زایمان هستند.

کالج سلطنتی مامایی از دولت خواسته است که اتهامات “تنبیهی” NHS از زنان باردار مهاجر را لغو کند و هفته گذشته دستورالعمل جدیدی در این مورد صادر کرد. کلر لیوینگستون، مشاور سیاست RCM، گفت: “هیچ زنی نباید از حضور در جهت دریافت مراقبت هایی که حقشان است بترسد، و ما باید هر گونه مانعی را که مانع از انجام این کار می شود، برداریم. این به این معنی است که هزینه مراقبت از آنها را دریافت نکنید.»

در حال حاضر، زنان مهاجر نباید از هفته 34 بارداری نقل مکان کنند، اما RCM خواستار تغییر این مدت به هفته 20 است.

سخنگوی دولت گفت: «همه پناهندگان، پناهجویان و قربانیان برده‌داری مدرن از هزینه‌های درمان NHS معاف هستند. در حالی که ممکن است برخی دیگر از مهاجران یا بازدیدکنندگان به بریتانیا ملزم به مشارکت باشند، ما همیشه به وضوح گفته‌ایم که مراقبت فوری هرگز نباید به تعویق بیفتد یا از پرداخت هزینه‌ها، از جمله کلیه خدمات زایمان، خودداری شود. این غیرقانونی است که هر ارگان مربوطه از نظر نژادی بیماران را معرفی کند و راهنمایی های ما به وضوح نشان می دهد که هر بیمار باید در هنگام شناسایی افرادی که ممکن است مجبور به پرداخت هزینه مراقبت های بهداشتی خود شوند، روند مشابهی را طی کند.