به گزارش دپارتمان اخبار بین المللی پایگاه خبری آبان نیوز ،
شش هنرمند در زیر تهدید زندان، بازجویی و فشار مداوم جستجو توسط سربازان روسی، مخفیانه در یک استودیوی زیرزمینی در شهر اشغالی کرسون اوکراین ملاقات کردند.
در ماههای پس از تسخیر خانههایشان توسط نیروهای پوتین، هنرمندان اقامتگاهی تشکیل دادند که طی آن دهها اثر از جمله طراحی، نقاشی، ویدئو، عکاسی، دفترچه خاطرات و نمایشهای صحنهای خلق کردند.
نتایج، که آنها اقامت در اشغال نامیدهاند، بینشی دلخراش از وحشتی که میلیونها اوکراینی که تحت تهاجم روسیه زندگی میکنند، ارائه میدهد.
تصاویر آغوشهای دردناک را در ایستگاههای قطار نشان میدهند، خانوادههایی که در زیرزمینها پناه گرفتهاند – مرگ در پشت سرشان به چشم میخورد – خانههایی در آتش و چهرههایی که در حال رقصیدن هستند، اسکلتهای انسانی زیر پا.
وقتی ملاقات حضوری خیلی خطرناک شد، هنرمندان به کار جداگانه ادامه دادند. برخی از آن زمان از شهر فرار کرده اند اما برخی دیگر باقی مانده اند و جان خود را به خطر می اندازند.
این گروه می خواهد آثار خود را به نمایش بگذارد، اما انجام این کار در خرسون که از فوریه اشغال شده است، غیرممکن است. یولیا مانوکیان، متصدی محل اقامت، که اکنون در اودسا به سر میبرد و از خرسون گریخته است، گفت که هنر میتواند به عنوان یک اقدام قدرتمند مقاومت عمل کند.
من می بینم که چگونه هنرمندان ما حقیقت جنگ را از زبان هنر به جهان می گویند. همچنین برای من مهم است که بگویم مقاومت فرهنگی چگونه صورت می گیرد، زیرا قدرت آن کمتر از مقاومت فیزیکی نیست، زیرا جبهه فرهنگ جایی است که آینده آزاد در آن شکل می گیرد.”
«قبلاً در مورد نیاز به صدای واضح صدای مستقل ما در عرصه بینالمللی فرهنگی و هنری، جایی که روسیه برای سالها به عنوان نماینده هنرهای اروپای شرقی تسلط داشت، مطالب زیادی نوشته شده است. بنابراین زمان آن فرا رسیده است که این را بیش از هر زمان دیگری به صدا در آوریم.»
از سال 2002، Kherson جنبش هنری خود را توسعه داده است، به نام “kher-art”، که کنایه، کنایه، جسارت و مخالفت با جریان اصلی را در بر می گیرد.
برای سه هفته اول اشغال، مانوکیان گفت که آنها “در شوک” بودند. اما پس از برخورد با اولین آثار در پاسخ به جنگ توسط هنرمندان خارج از Kherson، او شروع به دیدن هنر به عنوان ضروری برای “رستگاری ذهنی” کرد و شش هنرمند محلی را گرد هم آورد.
ZHUK، یک هنرمند ساده لوح معروف که با نام مستعار کار می کرد، قبلاً کار را شروع کرده بود مهمان ناخواستههورنت بزرگی که با رنگ اکریلیک روی یک سفره قدیمی نقاشی شده است تا نشان دهنده ویرانگر و مهاجم باشد. و چند ساعت پس از فاش شدن جنایات در بوچا، او پوستری را با عنوان ایجاد کرد پوتین Cock-a-doodle-doo.
هنرمندی که در دهکدهای اشغالی در نزدیکی خرسون به نام مارکا رویال کار میکرد، یک دفتر خاطرات هنری با عنوان ایجاد کرد. ز- یادداشت های خانم سولودوخا. او نوشت: «جنگ تمام زندگی من را فرا گرفت، اما کارگاه کوچکم به من اشاره کرد. اما اگر صدای انفجارها را می شنیدید چگونه می توانید نقاشی بکشید؟ فکر کردم: با کی شوخی می کنم و چرا؟ شما نمی توانید وانمود کنید که جنگ در جایی فراتر است. شما باید یک سری از تجربیات خود را روی کاغذ ثبت کنید.»
مستندات هنری او شامل طرح هایی با عنوان بود ماندن/ترک غیرممکن است 2022/04/18 و نه نفر در زیرزمین 2022/04/15.
یولیا دانیلوسکا از نمایش مستقیم جنایات اجتناب می کند. آثار او شامل تصاویر ساکنان فراری ماریوپل در حال جمع آوری برف برای ذوب شدن در آب، دست سرباز روسی در حال برداشتن یک گوشواره طلا از گوش یک زن اوکراینی، دست بریده شده با پرچم روسیه و عکس او است. رقص روی استخوان ها از ماه گذشته، او یک اسکرین شات از فیلم دیوید لینچ را دوباره ترسیم کرد مولهالند درایو.
عکاس لی بیلتسکا، که اکنون در کیف است، در حال کار بر روی یک فیلم مستند است. زنان در اشغال، و مجموعه عکاسی را ساخته است خانه ماریا، پرتره هایی از زنان و دخترانی که تحت اشغال زندگی می کنند.
او در یک دفترچه خاطرات در فیس بوک، گفت: “از دیروز، پرده ای از دود بر روی خرسون افتاده است. و شما را به پایین می کشاند. اما ما ادامه می دهیم. ما سرسختانه سعی می کنیم زندگی کنیم. ما هنوز باید جنگل بکاریم.»
یک هنرمند جوان و تصویرگر کتاب کودک که با نام مونا کار میکند، مجموعهای از نقاشیها را برای نشان دادن حالات درونی او خلق کرده است و ویدیو آرت با عنوان … من می خواهم فریاد بزنم. او کار خود را وقف کرده است انتقال به سه نسل از زنان کشته شده توسط یک موشک روسی در اودسا در ماه آوریل.
آرتور سوماروکف، نمایشنامه نویس و منتقد سینما، دو نمایشنامه خلق کرد: اسارت (قسمت اول) و اسارت (قسمت دوم)، پس از 45 روز تحت اشغال روسیه. “در اشغال بودن چگونه است؟” او نوشت. «این است که از مرگ نترسید. گاهی اوقات این فکر دیوانه وار به ذهنم خطور میکند که میتواند چیزی صادقانهتر از اینکه شما و خانهتان را با خاک یکسان کنند، وجود دارد تا اینکه توسط یک سادیست مودب گروگان گرفته شوید. و با این حالت افسرده شروع به نوشتن نمایشنامه کردم. نه به این دلیل که من می خواستم. اما فقط برای نجات ذهنم از نابودی.»
این خبر از خبرگزاری های بین المللی معتبر گردآوری شده است و سایت اخبار روز ایران و جهان آبان نیوز صرفا نمایش دهنده است. آبان نیوز در راستای موازین و قوانین جمهوری اسلامی ایران فعالیت میکند لذا چنانچه این خبر را شایسته ویرایش و یا حذف میدانید، در صفحه تماس با ما گزارش کنید.