خروج ODI بن استوکس می تواند آغاز پایان برای کریکت 50 اور باشد | تیم کریکت انگلیس

آ هفته پیش با اطمینان فکر می‌کردم که بن استوکس به طور کامل به تیم 50 اور انگلیس متعهد خواهد بود و روی جام جهانی بعدی ODI به عنوان یک قهرمان حاکم تمرکز می‌کند و انگیزه زیادی برای دفاع از عنوان خود دارد و در صورت لزوم می‌تواند از امتیازات استفاده کند. موقعیت او به عنوان سردار آزمون برای انتخاب و انتخاب برنامه خود به او اجازه می دهد درگیر باقی بماند. بازنشستگی او من را کاملا غافلگیر کرد و ضربه بزرگی برای تیم است.

ظاهراً این ایده در اولین بازی ODI مقابل هند در Oval این ماه به ذهن او خطور کرد، باختی تحقیرآمیز که در آن استوکس یکی از چهار بازیکن ارشدی بود که بدون گل از بازی خارج شدند. ماهیت ورزش این است که وقتی برنده می‌شوید، اغلب احساس خستگی نمی‌کنید و از دردها و دردهای بدن خود شانه خالی می‌کنید – اما وقتی شکست می‌خورید می‌تواند دو برابر شود. این نقش خود را ایفا کرده است و مشخصاً او مدتی است که با زانوی خود دست و پنجه نرم می‌کند و سهمیه اورهای خود را به عنوان یک بازیکن همه‌جانبه انجام نمی‌دهد.

چیزی که شکی نیست این است که برنامه انگلیس به طرز غیرممکنی شلوغ است و فقط برای بازیکنان چند فرمتی نیست. شما فقط باید به تیم انتخاب شده انگلیس برای اولین ODI در برابر آفریقای جنوبی در روز سه شنبه نگاه کنید، جایی که ریس توپلی و دیوید ویلی به تازگی در مقابل هند بازی کرده بودند. تابستان امسال به طرز غیرمعمولی شلوغ بود، اما وضعیت در شرف تغییر نیست – من اخیراً برنامه انگلستان را برای 12 ماه آینده دیدم و کاملاً وحشیانه است.

اگر اولویت در ورزش کیفیت و سرگرمی است، بهترین بازیکنان باید شرایط مناسبی برای ارائه بهترین عملکرد خود داشته باشند – اما آیا اصلاً این اولویت است؟ به نظر من روشن است که برای افرادی که در راس بازی هستند، همه چیز به پول مربوط می شود. مردم می گویند که Twenty20 همان چیزی است که جوانان می خواهند و بدون شک این فرمت سرگرمی های زیادی را به ارمغان آورده است و به بازی جان تازه ای بخشیده است، اما در تعقیب سود به آن اجازه داده می شود تا به طور کامل تقویم را در اختیار بگیرد. بازی 50 اور که به طور فزاینده ای در حاشیه قرار می گیرد، بهای آن را می پردازد.

من مطمئن نیستم که در حال حاضر چه چیزی می تواند آن را نجات دهد. بازی‌های زیادی روی جلوی پیراهن با توپ‌هایی که تاب نمی‌خورند، نمی‌پیچند یا نمی‌چرخند، و به شدت به نفع خمیر وزن می‌شوند، انجام شده است. وقتی تعادل بین چوب و توپ از بین برود، نتیجه کریکت ضعیف است. این یک بازی از نظر فیزیکی سخت است – شما اغلب در هوای گرم نزدیک به چهار ساعت آنجا هستید، و سپس باید فوراً ضربه بزنید – و بهترین بازیکنان جهان می‌دانند که با انجام کارهای بسیار کمتر در کریکت فرنچایز T20 چقدر پول می‌توانند به دست آورند. تعجب نمی‌کنم اگر دریچه‌های سیل اکنون باز شوند و پس از جام جهانی سال آینده شاهد باشیم که یک رشته از نام‌های بزرگ تصمیم به کناره‌گیری از آن می‌کنند.

با تمام این اوصاف، به نظر می رسد بازنشستگی استوکس خیلی سریع پذیرفته شده است. انگلیس برای قهرمانی در جام جهانی خیلی منتظر ماند و حالا در تلاش برای دفاع از آن، تجربه، حضور، شخصیت و مهارت او را از دست خواهد داد. آیا واقعاً هیچ کاری نمی‌توانستیم انجام دهیم تا به او اجازه دهیم به نوعی در هر سه قالب بدون اینکه کاملاً خسته شود به مشارکت خود ادامه دهد؟

من فکر می‌کنم که ما بهترین‌های استوکس را چه با چوب یا توپ در این تابستان ندیده‌ایم، و شاید کمی زمان و مکان به او اجازه دهد تا ضربه زدن‌اش را شفاف کند. انگلیس در سری های اخیر توپ سفید کمی عصبانی به نظر می رسد و استوکس به ویژه مقصر بوده است: به عنوان مثال در ODI در مقابل هند در لردز، آنها سه مرد را در رفت و برگشت معکوس داشتند و استوکس همچنان به شوت زدن ادامه می دهد و چند گل به ثمر می رساند. اما به سرعت به دام افتادن lbw. در اولین دوره‌های آزمون در ادگباستون، او پس از یک شوت بی‌دقت در پوشش اضافی قرار گرفت و به راه خود ادامه داد. او دوباره در اواسط بازی زمین خورد و سپس توپ بعدی را در آنجا گرفت.

گاهی اوقات مثل این است که او عمداً دو انگشتش را در همایش بالا می‌برد و می‌گوید: “من فقط کاری را که می‌خواهم انجام می‌دهم.” اما این ضربه زدن بی پروا است و اگر هر بازیکن کریکت دیگری این کار را انجام می داد با موجی از انتقادات روبرو می شد. آیا استوکس با نیازهای تیمش انگیزه دارد یا منیت خودش؟ حقیقت این است که او یک ضربه زن چیره دست است – دلیل اینکه او بهترین بازیکن تورنمنت انگلیس در جام جهانی 2019 بود این است که وقتی ویکت ها ساده نبودند، او با دقت ضربات خود را می زد و مجموع را برش می زد. به نظر می رسد او این رویکرد را فراموش کرده است و خود را کوتاه می فروشد.

او در این زمینه تنها نیست. لیام لیوینگستون مورد واضح دیگری است و باید از خود بپرسد که آیا بازی های 20 و 30 سرگرم کننده او را در تیم نگه می دارد یا خیر. او ممکن است بتواند طولانی‌ترین مرز را از بین ببرد، اما گاهی اوقات بهتر است تلاش نکنیم – او مدام در اعماق زمین گیر می‌کند و من احساس می‌کنم او بازیکن بهتری از آنچه می‌بینیم است. او باید بداند که راه‌هایی برای گلزنی در پنج یا شش اوور وجود دارد، بدون اینکه چنین ریسک‌هایی انجام دهد. مطمئناً جایی برای قدرت وجود دارد، اما گاهی اوقات تیم بهتر است توسط مخرب‌ترین افراد خدمت شود تا مدتی از تهاجمی کم کنند و تا 10 اور آخر که واقعاً می‌توانند سرگرمی داشته باشند، کنار بمانند.

Jonny Bairstow مثالی ارائه کرده است که نشان می‌دهد چگونه با نیت تهاجمی و ضربات معمولی و قوی کریکت، یک خمیر می‌تواند به سرعت گلزنی کند و بولرها را تحت فشار قرار دهد. وقتی مربی می‌کنم، درباره دادن جعبه کوچکی به توپ‌زن صحبت می‌کنم – زمانی که بدانند اگر توپ را کوتاه کنند، بریده می‌شوند یا کشیده می‌شوند، اما اگر کاسه را پر کنند، رانده می‌شوند، در قسمت کوچکی باقی می‌مانند که می‌توانند. بدون تنبیه آن را به صدا درآورید. ما نمونه‌هایی از دوره‌های ODI بی‌نقص را در تابستان امسال دیده‌ایم، اما آن‌ها معمولاً از سوی گردشگران می‌آیند – برای مثال Rishabh Pant برای هند در اولدترافورد، یا Rassie van der Dussen آفریقای جنوبی در دورهام. امیدواریم که یک بازیکن انگلیس بازی بعدی را تولید کند، اما این یک تراژدی است که استوکس آخرین بازی خود را انجام داده است.

• آیا نظری در مورد موضوعات مطرح شده در این مقاله دارید؟ اگر می‌خواهید نامه‌ای با حداکثر 300 کلمه ارسال کنید تا برای انتشار در نظر گرفته شود، آن را برای ما به آدرس guardian.letters@aban.news.com ایمیل کنید.