پاپ فرانسیس در «زیارت توبه» بر سر مدارس تحت مدیریت کلیسا از کانادا دیدن می کند | کانادا

پاپ فرانسیس هفته آینده را در یک “زیارت توبه” در کانادا سپری خواهد کرد و با رهبران بومی و بازماندگان مدارس مسکونی دیدار خواهد کرد، زیرا او به دنبال جبران میراث تلخ کلیسا در این کشور است.

برای اولین سفر پاپ به کانادا در دو دهه اخیر، پاپ قصد دارد در سفر از آلبرتا به کبک، از جوامع اولین ملل، متیس و اینویت بازدید کند و سفر خود را در قلمرو نوناووت قطب شمال پایان دهد.

در حالی که رئیس کلیسای کاتولیک در توده‌های عمومی سخنرانی می‌کند و با مقامات و حامیان ایالتی ملاقات می‌کند، انتظار می‌رود که بیشتر سفر او – با هم قدم بزنیم – بر آشتی و شناخت آسیب‌های سیستم مدارس مسکونی کلیسا در کانادا متمرکز باشد.

در طول بیش از یک قرن، حداقل 150000 کودک بومی از خانواده هایشان گرفته شدند و مجبور به تحصیل در مدارس شدند که بسیاری از آنها توسط کلیسای کاتولیک اداره می شد.

سال گذشته، رادارهای نفوذی زمینی آنچه را که جوامع بومی مدت‌ها به آن مشکوک بودند، تأیید کرد که بیش از 1000 گور احتمالی بدون علامت در محوطه ده‌ها مدرسه در سراسر کشور پنهان شده است.

در ماه آوریل، پاپ فرانسیس در جریان دیدار با نمایندگان بومی در واتیکان، از بازماندگان عذرخواهی کرد و رسماً به خاطر سوء استفاده‌های «اسفناک» گذشته ابراز پشیمانی کرد.

رهبران بومی ابراز خوش بینی محتاطانه کرده اند که این دیدار دوباره توجه را بر آسیب های سیستم مدارس مسکونی – و چالش های آشتی متمرکز خواهد کرد.

انتظار می رود فرانسیس اولین عذرخواهی پاپ خود را هنگام بازدید از مدرسه مسکونی سابق ارمینسکین هند در ماسکواسیس، آلبرتا در روز یکشنبه صادر کند. این مدرسه یکی از بزرگترین مدارس در کانادا بود که از سال 1916 تا 1975 فعالیت می کرد.

علیرغم تغییر کلیسا به سمت کفاره در سال های اخیر، نحوه رسیدگی به تسویه حساب های مالی احتمالاً بار دیگر مورد بررسی قرار خواهد گرفت.

به عنوان بخشی از توافقنامه سال 2007، کلیسای کاتولیک موافقت کرد که 29 میلیون دلار کانادا به عنوان غرامت به بازماندگان بپردازد، اما تنها بخشی از این رقم را به دلیل تلاش های ضعیف برای جمع آوری کمک های مالی توزیع کرد. اما گزارش رسانه‌های کانادایی نشان داد که کلیسا بیش از 4 میلیارد دلار کانادا از دارایی‌ها را کنترل می‌کند و کلیساهای طلایی ساخته شده در حالی که ادعا می‌کند بودجه لازم برای عمل به وعده غرامت خود را ندارد. رهبران بومی همچنین خواستار انتشار تمام سوابق مدرسه بدون ویرایش شده اند.

قربانیان آزار و اذیت، که بسیاری از آنها در دادگاه‌ها برای پیگیری عدالت به سر می‌برند، از طریق وکلای خود به پاپ نامه نوشته‌اند و از او خواسته‌اند که اسقف‌ها و جماعت‌ها را برای کمک به بازرسان و پلیس راهنمایی کند. رهبر بزرگترین سازمان اینوئیت کانادا طی یک ملاقات خصوصی با پاپ در ماه آوریل، از پاپ خواست تا تلاش ها برای استرداد و دستگیری “کشیش شیطان” را تسریع بخشد.

شخصیت های ارشد در کلیسا در کانادا قبلاً از میراث مضر مدارس ابراز تاسف و تاسف کرده اند. اما ماهیت نمادین سفر پاپ برای صدور عذرخواهی، برخی از گروه ها را بر آن داشته است که خواستار اقدامات دیگری شوند.

اولین ملل دهچو در قلمروهای شمال غربی از واتیکان و دولت فدرال می خواهند که از “دکترین کشف” چشم پوشی کنند – فرمان پاپی که راه را برای اسکان اروپاییان در آمریکای شمالی هموار کرد.

مهم است که به یاد داشته باشیم که حمله استعماری به ملت‌ها و فرهنگ‌های ما توسط به اصطلاح «دکترین کشف» توجیه و مشروعیت یافت، که به دروغ ادعا می‌کرد که ملت‌های ما مدت‌ها قبل از اروپایی‌ها بر سرزمین‌ها و آب‌های جزیره لاک پشت حکومت نمی‌کردند. این کشورها در بیانیه ای اعلام کردند.

در حالی که کنفرانس اسقف های کاتولیک کانادا قبلاً این فرمان را در سال 2015 رد کرده بود، رهبران خواهان انکار گاو پاپ از بالاترین شخصیت کلیسا هستند.

با این انتظار که پاپ فرانسیس برای آسیب های ناشی از کلیسا در زمینی که این سوء استفاده ها رخ داده است عذرخواهی کند، گروه هایی که با بازماندگان کار می کنند ماه ها را صرف تهیه حمایت فرهنگی منحصر به فرد برای ملل مختلف کرده اند.

آنجلا وایت، مدیر اجرایی انجمن بازماندگان مدارس مسکونی هند، گفت: “ما باید برای هر سناریو ممکنی برنامه ریزی کنیم – حتی آنهایی که حتی پیش بینی نمی کنیم، تا مردم احساس امنیت کنند.”

این گروه گفت که میزبان رویدادی برای بازماندگان خواهد بود تا پخش زنده حضورهای عمومی فرانسیس را برای خانواده و کسانی که قادر به حضور حضوری نیستند، تماشا کنند. اما برنامه ریزان نیز عمیقاً از دسترسی طولانی مدارس آگاه هستند.

«بازماندگان گذشته ای هستند که اینجا نیستند تا شاهد این موضوع باشند. کریستین جانسون از IRSSS گفت: برخی فوت کرده اند، برخی خودکشی کرده اند، برخی در خیابان ها زندگی می کنند. مهم است که این افراد را نیز به رسمیت بشناسیم – کسانی که نمی توانند شاهد این موضوع باشند یا بخشی از آن باشند – و همچنین به تجربیات آنها احترام بگذاریم.

وایت گفت که طیف گسترده ای از دیدگاه ها و احساسات منتهی به این دیدار وجود داشته است.

“امید این است که برای کسانی که پذیرای آن هستند، این اولین گام به سوی سفر سلامتی و شفا و بخشش تمام فجایعی باشد که رخ داده است. امیدواریم که این کمک کند تا وحشت های گذشته را در قفسه ای قرار دهیم تا آنها بتوانند زندگی خود را ادامه دهند.”

«بازماندگان ممکن است فورا واکنشی نشان ندهند. ممکن است روزها بعد بیاید. و ممکن است به طرق مختلف ظاهر شود، خواه خشم، اشک، یا گوشه گیری. اما ما می خواهیم آنها در امان باشند. ما می خواهیم آنها بدانند که در این سفر تنها نیستند.”