آبان نیوز انتشار آخرین خبرهای سیاسی اقتصادی اجتماعی ورزشی فناوری در آبان نیوز
به گزارش دپارتمان اخبار بین المللی پایگاه خبری آبان نیوز ،
بر اساس گزارش Greenpeace انگلستان، بحران‌های اقلیمی و زیست‌محیطی میراث نژادپرستی سیستماتیک هستند و افراد رنگین‌پوست به طور نامتناسبی از آسیب‌های آن رنج می‌برند. این گزارش می‌گوید در سطح جهانی، این رنگین پوستان هستند که علیرغم اینکه کمترین سهم را در اضطراری آب و هوا داشته‌اند، اکنون به‌طور نامتناسبی جان و معیشت خود را به دلیل آن میلیون‌ها نفر از دست می‌دهند.
در این گزارش آمده است: «وضعیت اضطراری زیست محیطی میراث استعمار است. این به این دلیل بود که استعمار “الگویی را ایجاد کرده بود که از طریق آن هوا و زمین های جنوب جهانی … به عنوان مکان هایی برای تخلیه زباله هایی که شمال جهانی نمی خواهد استفاده می شود.”
این می افزاید که نابرابری های مشابه در بریتانیا قابل مشاهده است، جایی که تقریبا نیمی از زباله سوزها در مناطقی با جمعیت بالایی از رنگین پوستان هستند. در لندن، سیاه‌پوستان بیشتر احتمال دارد سطوح غیرقانونی آلودگی هوا را تنفس کنند و سیاه‌پوستان در انگلیس تقریباً چهار برابر بیشتر از سفیدپوستان به فضای بیرون از خانه دسترسی ندارند.
نظرسنجی YouGov در کنار این گزارش نشان دهنده ناآگاهی گسترده از شکاف نژادی در اثرات زیست محیطی است. از میان شرکت کنندگان در نظرسنجی، 35 درصد معتقد بودند که افراد رنگین پوست بیش از دیگران در نزدیکی زباله سوز زندگی می کنند. 55 درصد معتقد بودند که تفاوتی در قرار گرفتن در معرض آلودگی هوا بین سفیدپوستان و رنگین پوستان در لندن وجود ندارد. و 47% معتقد بودند که تفاوت معنی داری بین گروه های قومیتی در دسترسی به فضاهای سبز فضای باز وجود ندارد.
این گزارش که با همکاری اندیشکده برابری نژادی Runnymede Trust تهیه شده است، ریشه های شرایط اضطراری زیست محیطی را در استعمار، برده داری و غارت منابع از جنوب جهانی دنبال می کند. صلح سبز می گوید عدالت زیست محیطی را به ستون اصلی کار خود تبدیل می کند.
ما استدلال می کنیم که نتایج اضطراری زیست محیطی را نمی توان بدون ارجاع به تاریخ استعمار بریتانیا و اروپا درک کرد، که یک مدل جهانی برای استخراج منابع نژادپرستانه از رنگین پوستان ایجاد کرد.
انتشار این گزارش، صلح سبز بریتانیا را به آخرین گروه کمپین بزرگی تبدیل می کند که عدالت نژادی را به دستور کار محیط زیست مرتبط می کند. پت وندیتی، مدیر اجرایی آن، این مسائل را “دو روی یک سکه” توصیف کرد.
وندیتی گفت: «به همین دلیل کاملاً حیاتی است که به عنوان یک سازمان مبارز، به روشن کردن پیوندهای بین نژادپرستی و آسیب های زیست محیطی کمک کنیم و آن را به ستون مرکزی کار خود تبدیل کنیم. به عنوان یک سازمان عمدتاً سفیدپوست واقع در شمال جهانی، صلح سبز بریتانیا تشخیص می دهد که هنوز چیزهای زیادی برای انجام دادن دارد. اما ما تمام راه‌های کار را انجام می‌دهیم تا مطمئن شویم که در آینده آن را به درستی انجام خواهیم داد.»
این گزارش می‌گوید که گروه‌های سبز جریان اصلی «به اندازه کافی برای تشخیص پیوندهای نژادپرستی سیستمیک و تغییرات آب و هوایی انجام نداده‌اند».
این سازمان می‌گوید که صلح سبز بریتانیا در کمپین‌های خود «کار برای تمرکز بر عدالت زیست‌محیطی» دارد و این کار را «از طریق روابط خود با جوامع آسیب‌دیده، سایر متحدان و جنبش‌های عدالت محیطی و آب و هوایی گسترده‌تر در بریتانیا و سراسر جهان» انجام خواهد داد.
این گزارش تحولی کلیدی در سفری است که صلح سبز و بسیاری از نهادهای دیگر در سال 2020 آغاز کردند، زمانی که تظاهرات ضد نژادپرستانه زندگی سیاه پوستان پس از قتل جورج فلوید غیرنظامی در ایالات متحده توسط یک افسر پلیس در سراسر جهان گسترش یافت.
اسد رحمان، مدیر War On Want، یک موسسه خیریه ضد فقر که در مورد عدالت زیست محیطی کمپین می کند، گفت که از این گزارش استقبال می کند، “به ویژه اینکه بسیاری از سازمان های غیردولتی بزرگ در طول تاریخ مسائل نژادی و عدالت متقاطع را نادیده گرفته اند”.
رحمان گفت: «آنها مجبور شده اند به این موضوع بپردازند زیرا جنبش عدالت جوی گسترده تر، گفتمان و روایت را تغییر می دهد. با این حال، هنوز قدم های کودکی است. چیزی که ما اکنون باید ببینیم این است که در خواسته‌های سیاسی، کمپین‌هایشان و در داخل سازمان‌هایشان منعکس می‌شود.»
این گزارش می تواند منبعی برای حامیان صلح سبز، که عمدتا سفیدپوست هستند، باشد تا به درک زمینه نژادی بحران آب و هوا کمک کند. با جمع‌آوری نمونه‌هایی از نژادپرستی زیست‌محیطی در بریتانیا و خارج از آن، و نشان دادن نقش‌هایی که نهادهای بریتانیا در آنها ایفا کرده‌اند، قصد دارد داستان عدالت زیست‌محیطی را به گونه‌ای بیان کند که مخاطبان بتوانند با آن ارتباط برقرار کنند.
Greenpeace UK اعلام کرد که دو طرح را برای حمایت از گروه های عدالت زیست محیطی و اجتماعی راه اندازی خواهد کرد. این سازمان فضای انباری را به گروه‌های مردمی برای طراحی و برنامه‌ریزی کمپین‌ها ارائه میکند و صندوقی را برای مشارکت در ابتکارات گروه‌هایی که از عدالت اجتماعی، نژادی و/یا محیطی حمایت می‌کنند، ایجاد میکند.
Greenpeace UK گفت: “وجوه می توانند به پوشش مواردی مانند هزینه های محل برگزاری، اجاره تجهیزات، مواد برای اقدامات، تحقیقات یا کارگاه ها، یا راه اندازی یک یخچال اجتماعی کمک کنند.”
دکتر حلیمه بیگم، مدیر اجرایی Runnymede Trust، گفت: “این گزارش، توسط دو سازمان پیشرو در بخش مربوطه، چیزی را به جهان یادآوری می کند که باید آشکارا آشکار باشد – بحران آب و هوا همچنین یک بحران نژادی است.
این گزارش به عنوان فردی از یکی از مناطق قربانی شناسایی شده در این گزارش که روستای پدری وی در بنگلادش به دلیل ویرانی فزاینده ناشی از تغییرات آب و هوایی زیر آب باقی مانده است، این گزارش تأیید می کند که ما نمی توانیم بر شرایط اضطراری زیست محیطی که کل کره زمین با آن مواجه است غلبه کنیم بدون پرداختن به الگوها. از نابرابری نژادی جهانی.”
آلودگی و محرومیت
نیوهام، در شرق لندن، دارای بیشترین جمعیت اقلیت-قومی در بین سایر مناطق محلی در بریتانیا است و یکی از محروم ترین ها است. همچنین آلوده ترین است.
به طور متوسط، ساکنان نیوهام، که 71 درصد از آنها از اقلیت های قومی هستند، در معرض سطوح آلودگی هوا با ذرات معلق هستند که یک سوم بیشتر از حد مجاز سازمان بهداشت جهانی است و از هر هفت نفر یک نفر در معرض سطوح دی اکسید نیتروژن بالاتر از حد مجاز بریتانیا قرار دارد. برای سلامت انسان
به گفته مقامات محلی، کیفیت پایین هوا در این منطقه سالانه باعث مرگ 96 نفر از ساکنان این منطقه می شود.
لیام اوهانراهان، معلم آموزش در فضای باز در مدرسه ابتدایی نیوهام گفت: «روزهایی وجود دارد، به ویژه در روزهای بسیار مه‌آلود در پاییز یا زمستان، که در آنها واقعاً قابل توجه است که نفس کشیدن چقدر سنگین است. شما از نظر فیزیکی متوجه آلودگی می شوید. و این قبل از این است که به سفرهایی بروید که بچه‌ها برای رسیدن به مدرسه باید انجام دهند، جایی که می‌دانم در جاده‌های بسیار شلوغ قدم می‌زنند.»
با این حال به نظر می رسد نیوهام می تواند انتظار ترافیک بیشتری داشته باشد، نه کمتر. صدیق خان، شهردار لندن، تونل 1.2 میلیارد پوندی را در زیر رودخانه تیمز تصویب کرد که منطقه سیلورتون نیوهام را به شبه جزیره گرینویچ متصل می کند.
کمپین‌ها می‌گویند که این تونل به میزان زیادی ازدحام را در این منطقه افزایش می‌دهد و این تصمیم با تلاش‌های خان برای نشان دادن رهبری در زمینه آلودگی و مسائل آب و هوایی مغایرت دارد. مقامات محلی نیوهام و گرینویچ از خان خواسته اند تا این طرح را کنار بگذارد. رخسانا فیاز، شهردار نیوهام، گفت که این پروژه تعهدات مربوط به آلودگی و تغییرات آب و هوایی را تضعیف می کند.
دانیل رودریگز، سازنده ای که در نزدیکی محل بیرون آمدن تونل در نیوهام زندگی می کند، می گوید آلودگی در منطقه محلی او قابل تحمل است – اگرچه او به همراه خانواده اش از غرب لندن به این منطقه نقل مکان کرد تا از سلامت دخترش که رنج می برد محافظت کند. از یک بیماری ریوی
رودریگز و مبارزان دیگر بر این باورند که تونل جدید به هزاران خودروی دیگر در منطقه منجر خواهد شد.
Greenpeace UK در آخرین گزارش خود در مورد نژادپرستی و محیط زیست، ساخت تونل Silvertown در نیوهام را به عنوان یک نمونه کلیدی از بی عدالتی زیست محیطی در بریتانیا برجسته می کند. این گروه گفت که “تصویر بزرگتری را منعکس می کند … که در آن افراد رنگین پوست به طور نامتناسبی در معرض آلودگی هوا قرار دارند و به ویژه در برابر آلودگی هوا آسیب پذیر هستند”.
دفتر خان گفته است که یک طرح عوارض در تونل و تونل بلک وال موجود، تقاضا را مدیریت می کند و ازدحام را کاهش می دهد.
این خبر از خبرگزاری های بین المللی معتبر گردآوری شده است و سایت اخبار روز ایران و جهان آبان نیوز صرفا نمایش دهنده است. آبان نیوز در راستای موازین و قوانین جمهوری اسلامی ایران فعالیت میکند لذا چنانچه این خبر را شایسته ویرایش و یا حذف میدانید، در صفحه تماس با ما گزارش کنید.
