شین وارن، نابغه ماقبل طبیعی که با روحیه ای بی خیال بازی می کرد | شین وارن

تیاو اولین کاری که انجام دادم تماشای آن کلیپ بود. چشمان خود را ببندید و احتمالاً می توانید آن را تصویر کنید. اولین توپ شین وارن در Ashes، موهای بلوند پراکسید متلاطمش که در باد ژولیده است، کرم روی روی لب‌ها و نوک بینی‌اش آغشته شده بود، دکمه بالایی‌اش باز شده، یقه‌اش رو به بالا، برق زنجیر طلایی که به اطراف می‌چرخد. گردنش. هفت قدم، سپس بازویش را جارو می کند، توپ را به پرواز در می آورد. شیب می‌کند، به زمین می‌خورد، زیپ می‌زند، به اندازه عرض مایک گاتینگ می‌چرخد، از کنده خارج می‌شود. او را بولد کرد! وارن غرش می‌کند، گاتینگ گیج شده، به پایین زمین خیره می‌شود و سعی می‌کند بفهمد چه اتفاقی افتاده است، داور دیکی برد سعی می‌کند شبح لبخندی را که روی صورتش نقش بسته است پنهان کند.

مقدمه ای بود و به داستانی نیز تبدیل شد.

وارن بیش از هر کسی ویکت برای استرالیا گرفت، ویکت های بیشتری در کریکت Ashes گرفت و بیش از هر کس دیگری در مسابقات تست گرفت، به جز همسر و رقیب خود، Muttiah Muralitharan. اما این دستاوردها به این دلیل نیست که مردم در سراسر جهان اکنون او را سوگوار می‌کنند و به این دلیل نیست که او را به یاد خواهند آورد. شما می توانید سعی کنید عظمت او را در آمار اندازه گیری کنید، اما آنها هرگز واقعاً شروع به ثبت آن نمی کنند. در عوض، این در خاطراتی است که او برایمان به یادگار گذاشت، مانند آن لحظه پاک نشدنی در اولدترافورد. این در نحوه رقابت او، و نحوه تحمل خود، ترکیب مهارت بالا و حیله گری کم، و اینکه چگونه نبوغ تقریباً ماقبل طبیعی خود را به عنوان یک بازیکن کریکت با هوای واقعی و بی دغدغه یک بچه در حال بازی تطبیق داده است.

وارن نه تنها یکی از بهترین بازیکنان کریکت بود که تا به حال این بازی را انجام داده است، او در سال 2000 توسط هیئتی متشکل از 100 داور متخصص به عنوان یکی از پنج بازیکن برتر قرن بیستم انتخاب شد، او یکی از بزرگترین، درخشان ترین و جسورترین شخصیت های آن بازی بود. ، هم. این دو دست به دست هم دادند، جذابیت او بخشی از بازی او شد، به نحوی که حدس می‌زنید، زمانی برای WG Grace نیز صادق بوده است. همچنین او را به یکی از معدود کریکت‌بازانی در تاریخ تبدیل کرد که می‌توانست با یک نام شناخته شود و توسط افرادی که هیچ علاقه یا حتی علاقه واقعی به بازی ندارند، شناخته شده و دوستش داشته باشند.

فرقی نمی‌کرد که شکستگی پای او را از روی گوگولی‌اش می‌دانستید، یا باله‌گر، تاپ اسپینر، لغزنده یا زوتر یا هر یک از تحویل‌هایی که او ادعا می‌کرد در سال‌های آخر کارش اختراع کرده است. ، زمانی که او به مخالفان بلوف می زد و فکر می کرد که راه جدیدی برای شکست دادن آنها ارائه خواهد کرد. در واقع، این بدان معنا بود که شما در جمع بسیار خوبی قرار داشتید، زیرا بهترین بتمن های نسل او نیز نمی توانستند بیشتر آنها را از هم تشخیص دهند. کاردستی وارن در کریکت پیچیده ترین است. و تا جایی بر آن مسلط شد که آن را آسان جلوه داد. با نوشتن آن، یکی دیگر از آن لحظات به ذهنم خطور کرد، مسابقه Big Bash زمانی که او پیش‌بینی کرد که دقیقاً چگونه می‌خواهد برندون مک‌کالوم را اخراج کند، به طور زنده روی آنتن رفت و آن را انجام داد.

اما برای لذت بردن از نحوه بازی وارن نیازی به درک ظرافت ها نداشتید، حتی نیازی نداشتید که واقعاً بازی را دنبال کنید تا از ورزش یا زندگی او لذت ببرید. و او در 52 سالگی زندگی زیادی کرد. ازدواج بارها و بارها با همسرش سیمون، رابطه سلبریتی با الیزابت هرلی و اختراع مجدد غیرمنتظره‌اش به عنوان مردی شیک پوش در شهر، دومین حرفه‌اش در پوکر حرفه‌ای، تمام نیش‌ها و رسوایی‌های جنسی وجود داشت. معامله گیج کننده با مردی به نام “جان شرط بندی” که در سال 1994 برای اطلاعات در مورد یک بازی به او پول می داد، ممنوعیت در سال 2003 به دلیل مصرف داروهای کاهش وزن ممنوع – که به گفته او توسط مادرش به او داده شده بود – تمام مشاجره ها. با کاپیتان قدیمی خود استیو واو، با بازیکنان حریف مانند آرجونا راناتونگا و مارلون ساموئلز درگیر شد.

وارن چند بار در سریال Neighbours ظاهر شد، و مواقعی به نظر می رسید که زندگی او توسط نویسندگان سریال استرالیایی نوشته شده است. با وجود تمام هنرهایش در زمین، او می‌تواند کاملاً بی‌خیال در زمین باشد. او اشتباهاتش را مرتکب شد، سپس همه آنها را دوباره، دوباره و دوباره تکرار کرد، انگار که نمی توانست جلوی خودش را بگیرد. اما به نظر نمی رسید که آنها واقعاً هرگز او را متوقف نکردند، یا سرعت او را خیلی کم نکردند. زیرا او هرگز چیزی جز خودش نبود.

او هرگز اجازه نداد که در بیشتر آن شرم یا تحقیر وجود داشته باشد. او عیب‌هایش را بدون قفل پوشید تا همه ببینند. صداقتی در همه چیز وجود داشت، و این باعث می شد که نگه داشتن هر یک از آن ها برای مدت طولانی در برابر او سخت باشد.

به همین دلیل است که آنها فقط کتاب هایی درباره او منتشر نکردند یا فیلم های مستند تولید نکردند، بلکه یک مینی سریال کامل را برنامه ریزی کردند و همچنین ترانه هایی درباره او نوشتند، حتی در یک مقطع یک موزیکال کامل. او ابتدا از این بابت عصبانی بود، او همیشه از روشی که دیگران بدون اجازه او از داستان او پول در می آورند متنفر بود، اما این کار دوام نیاورد (و نه چت شوی که به او دادند). وارن وقتی بالاخره Shane Warne: The Musical را دید گفت: “این یک نمایش فوق العاده است.” همانطور که خوب بود، نمی‌توانست وصله‌ای روی چیز واقعی باشد.

وارن آنقدر سرزنده و سرشار از زندگی بود که خبر مرگ ناگهانی او به خصوص غیرواقعی به نظر می‌رسد، و وقتی منتشر شد، متوجه شدم که دوبار و سه بار چک می‌کنم تا ببینم آیا این یک فریب است. اما نه. چه شرم آور. چه شینی