به گزارش دپارتمان اخبارسیاسی پایگاه خبری آبان نیوز ،
آلبرت ون، که به عنوان یک قانونگذار مترقی نیویورک و شهر نیویورک برای چهار دهه کمک کرد مرکز ثقل سیاسی سیاه پوستان از هارلم به بروکلین منتقل شود، جایی که ماشین دموکرات تحت سلطه سفیدپوستان را به چالش کشید، روز جمعه در خانه خود در بدفورد درگذشت. بخش Stuyvesant از بخش. او 87 سال داشت.
مرگ او توسط دخترش بینتا وان جوزف تایید شد.
آقای وان که از جمله مربیان اریک آدامز، شهردار شهر نیویورک و دادستان کل ایالت نیویورک، لتیتیا جیمز بود، چنان محبوب و قدرتمند بود که در سال 1980، زمانی که پس از یک چالش در انتخابات مقدماتی حزب دموکرات، از رای گیری حذف شد. با امضای طومارهای واجد شرایط خود، او مجدداً از خط حزب لیبرال به مجلس ایالتی انتخاب شد.
شهردار آدامز در بیانیه ای گفت: “همه ما بر شانه های رهبری او می نشینیم.”
در اواسط دهه 1980، آقای وان در تلاش برای ثبت نام رای دهندگان سیاه پوست نقش اساسی داشت. با این وجود، در سال 1985، او در انتخابات مقدماتی برای ریاست منطقه بروکلین شکست خورد و علیرغم تلاشها برای تشکیل ائتلاف سیاهپوست و اسپانیایی برای برکناری شهردار ادوارد I. Koch، آقای کخ دوباره نامزد شد و در همان سال دوباره انتخاب شد.
اما تا سال 1988، تا حدی به لطف کمپین ثبت نام آقای وان، کشیش جسی ال جکسون برای اولین بار در انتخابات مقدماتی ریاست جمهوری دموکرات ها در شهر نیویورک شرکت کرد. سال بعد، دیوید ان. دینکینز به عنوان اولین شهردار سیاه پوست انتخاب شد.
آقای وان از طریق انجمن بهسازی شهری Vannguard خود یک کاتالیزور برای توسعه اقتصادی در محله خود بود. او همچنین بنیانگذار کالج مدگار اورس در دانشگاه سیتی نیویورک بود.
او کار خود را به عنوان یک معلم آغاز کرد. او در اواخر دهه 1960، زمانی که اتحادیه معلمان عمدتاً سفیدپوست، هیئت مدیره مدرسه محلی در اوشن هیل-براونسویل، بروکلین را به نقض حقوق ارشد قراردادی با انتقال 19 معلم سفیدپوست از منطقه متهم کرد، او مدافع سرسخت کنترل جامعه بر مدارس دولتی بود.
اوشن هیل یکی از سه ناحیه آزمایشی در شهر بود که کنترل محلی کمی بر مدیریت مدرسه و برنامه درسی به آنها اعطا شد، اما یک مبارزه شدید و سرسخت بر سر میزان کنترل بین هیئت محلی و فدراسیون متحد عمدتاً سفیدپوست (و به شدت یهودی) درگرفت. از معلمان این درگیری منجر به ماهها اعتصاب و تحریم شد و به منبع اصلی تنش بین جوامع سیاهپوست و یهودی شهر تبدیل شد.
آقای ون به سازماندهی انجمن معلمان آمریکایی آفریقایی تبار کمک کرد، که از هیئت محلی حمایت می کرد و در خبرنامه هایش بیانیه هایی منتشر می شد که اعضای اتحادیه سفیدپوستان را به «استثمار» از دانش آموزان و والدین سیاه پوست متهم می کردند – احساسی که متحدان آقای ون عموماً آن را به عنوان یکپارچگی و نه یهودی ستیزی آشکار رد می کردند.
بحران با مصالحه برطرف شد: قانونگذار سیستم مدرسه را غیرمتمرکز کرد، به هیئتهای اجتماعی مانند آنچه در اوشن هیل-براونزویل وجود داشت اختیارات محدودی اعطا کرد و معلمان سفیدپوستی که از منطقه منتقل شده بودند دوباره به کار خود بازگردانده شدند. آقای وان که از این معامله ناراضی بود، از سیستم مدرسه استعفا داد و در نهایت به سیاست انتخاباتی روی آورد.
آقای وان، منتقد سرسخت خشونت پلیس، اغلب در اوایل به عنوان یک رادیکال تلقی می شد. اما به عنوان یک مقام منتخب، او با وقارتر رشد کرد، اگر نه کمتر پرشور.
شهردار سابق بیل دی بلازیو در توییتر گفت: «او همیشه برای برابری میجنگید، اما هرگز اجازه نمیداد چالشها او را تلخ کنند.
در مصاحبه ای با مجله نیویورک در سال 1983، آقای ون گفت: “من خود را یک مرد جوان عصبانی نمی دانم جز این که تاریخم را خوانده ام.” او افزود: «من میدانم بیعدالتی و غیرانسانیای که باید تحمل کنیم. بدیهی است که وقتی آن داستان را میدانی، عصبانیت به وجود میآید و همه باید این کار را انجام دهند.»
آلبرت ون در 19 نوامبر 1934 در بروکلین از پدر و مادری به دنیا آمد که اخیراً در مهاجرت بزرگ از کارولینای شمالی به نیویورک نقل مکان کرده بودند و بلافاصله پس از آن از هم جدا شدند. پدرش بنجامین پالمر بود. مادر او، نینا (مک گلون) وان، یک سهامدار سابق، قبل از افتتاح یک فروشگاه مواد غذایی به عنوان خدمتکار خانه و در یک کارخانه کار می کرد.
پس از فارغ التحصیلی از دبیرستان فرانکلین کی لین، آقای وان از سال 1952 تا 1955 در تفنگداران دریایی خدمت کرد و بورسیه بسکتبال را به دانشگاه تولدو برد، جایی که در سال 1959 در رشته بازرگانی فارغ التحصیل شد.
پس از بازگشت به نیویورک و بدون الهام از برنامه آموزشی مدیریت فروشگاه های بزرگ، مدرک کارشناسی ارشد خود را در رشته آموزش از دانشگاه یشیوا دریافت کرد. (او بعداً مدرک کارشناسی ارشد دیگری در راهنمایی و مشاوره از دانشگاه لانگ آیلند گرفت.)
او معلم مدرسه دولتی، مشاور راهنمایی و دستیار مدیر بود و قبل از انتخاب شدن در مجلس ایالتی به عنوان یک شورشی در سال 1974، یک برنامه استخدام در دانشگاه را در دانشگاه لانگ آیلند اجرا کرد.
او به عنوان رئیس گروه قانونگذاری سیاهپوستان، پورتوریکویی، اسپانیایی و آسیایی مجمع، بر دعاوی حقوقی نظارت داشت که منجر به حضور بیشتر اقلیت ها در شورای شهر، مجلس ایالتی و نمایندگان کنگره نیویورک شد.
پس از اینکه آنت رابینسون با محدودیت های دوره ای از انتخاب مجدد در شورای شهر منع شد، او و آقای وان کرسی های خود را تغییر دادند. او به عضویت مجمع انتخاب شد و او از سال 2002 تا 2013 در این شورا خدمت کرد.
او همچنین یک مربی در مرکز شهری مطالعات سیاه پوست کالج واسار بود.
علاوه بر دخترش بینتا، از آقای وان همسرش، میلدرد (کوک) ون، که در سال 1954 با او ازدواج کرد، به یادگار مانده است. سه فرزند دیگر آنها، فولا وان، آلبرت اسکات وان و شانون کلارک اندرسون. هشت نوه؛ یک نوه؛ و برادرش چارلز وان.
این خبر از خبرگزاری های بین المللی معتبر گردآوری شده است و سایت اخبار امروز ایران و جهان آبان نیوز صرفا نمایش دهنده است. آبان نیوز در راستای موازین و قوانین جمهوری اسلامی ایران فعالیت میکند لذا چنانچه این خبر را شایسته ویرایش و یا حذف میدانید، در صفحه تماس با ما گزارش کنید.