خیابان آکسفورد لندن: از بهشت ​​خرده فروشی تا جهنم فروشگاه آب نبات | صنعت خرده فروشی

افیا در چند سال گذشته یک تابلوی زرد بزرگ در گوشه سلفریج در خیابان آکسفورد لندن وجود داشته است که روی آن نوشته شده است: «بیایید روش خرید خود را تغییر دهیم». چند صد یاردی را در دو جهت در «خیابان بزرگ بریتانیا» پیاده‌روی کنید و شواهدی را کشف کنید که نشان می‌دهد بخش بزرگی از ۲۰۰ میلیون مشتری سالانه آکسفورد استریت پیش از همه‌گیری، قبلاً این دعوت را پذیرفته‌اند و فروشگاه‌های بزرگ را به خاطر اینترنت رها کرده‌اند.

ایده خرید به عنوان یک فعالیت تفریحی در دهه 1800 در اینجا ابداع شد. پیاده‌روهای وسیع گرجستان، ویترین مغازه‌های شیشه‌ای و چراغ‌های خیابانی جدید، مرورگرها را تشویق می‌کرد تا در عمق شش نفری بایستند تا به آرامی به میلین‌ها یا هرم‌های میوه‌ای لکه‌دار علاقه داشته باشند. جین آستن یکی از پیروان اولیه درمان خرده‌فروشی بود و در نامه‌ای به‌خاطر گناه اعتراف کرد که زمانی ۵ پوند در یک سفر در خیابان آکسفورد خرج کرده است – حدود ۵۰۰ پوند امروز.

اکنون به جستجوی آن تجربه بپردازید، همانطور که من در بعدازظهرهای غم انگیز هفته گذشته انجام دادم، و ردیف به ردیف ویترین های مغازه هایی را خواهید دید که زمانی آشنا بودند. دبنهامز در سال 2019 به مدیریت رسید و خانه فریزر در طول همه‌گیری به دنبال آن بود. جان لوئیس، که از سال 1864 اینجا بوده است، در حال فروش طبقات بالای خود برای دفاتر است. رویاهای نوجوانان تاپ شاپ، نمادی از افراط در مدهای سریع دهه 90، در انبارهای تبلیغاتی آژانس های املاک پوشانده شده است که بر اساس آن پیشنهادات برای “آینده بودن” با برچسب های گرافیتی رقابت می کنند. مدت‌هاست که هوای ناامیدکننده‌ای در میان خریداران اینجا وجود دارد، کیف‌های زارا را در حالی که روی خواب‌های خشن قدم می‌گذارند، با دست به دست می‌دهند تا به پریمارک برسند، “قاتل‌های خیریه” و خرگوش کریشنا را کنار می‌زنند، اما اکنون می‌توانید خود را متقاعد کنید که آخرین یک مرد در حال مرگ را می‌بینید. نژاد.

حتی فروشگاه بزرگ مارکس اند اسپنسر که در کنار سلفریج است، که زمانی مقصدی توریستی برای رقیب سنت پل و مادام توسو بود، قرار است تخریب شود و با یک بلوک اداری و خرده فروشی جدید جایگزین شود. مایکل گوو به دلایل زیست محیطی دستور توقف اجرای این ساختمان را صادر کرد. استوارت ماچین، مدیرعامل جدید M&S، از اینکه نمی‌تواند معروف‌ترین فروشگاه خود را به ویرانه تبدیل کند، ابراز نگرانی کرد. او ادعا می کند که از آنجایی که خیابان آکسفورد همه گیر شده است “به زانو درآمده” و “در خطر تبدیل شدن به یک منطقه دایناسورها” است. و به هر حال، پرچمدار M&S “اکنون وب سایت آن است”.

برای مثال، سلفریج آماده نیست به این سرعت از «تجربه خرده‌فروشی» که توسط خالق همنامش در سال 1909 اختراع شد، دست بکشد. علامت زرد در مورد تغییر خرید یک تسلیم دیجیتالی نبود، بلکه وعده ای بود برای «اختراع مجدد خرده فروشی با قرار دادن مردم و سیاره در قلب تفکر ما». این طرح‌ها شامل تقویت تردمیل ابدی خریداران از چیزهای جدیدتر با مجموعه لباس‌های اجاره‌ای جدید، یک «دربان تعمیرگاه» در فروشگاه اختصاص داده شده به تعمیر اقلام فرسوده، و یک فروشگاه لوازم جانبی و لباس دست دوم بود.

به نظر می رسد این پروژه یک تکامل جدی از مفهوم اصلی هری سلفریج است، برای “به زنان آنچه می خواهند”. شیرین کاری‌های معروف او در فروشگاه – میلیون‌ها خریدار در اولین هفته افتتاحیه برای تماشای هواپیمای تک کاناله لویی بلریوت آمدند – نیز تکامل یافته است. این هفته شاهد راه اندازی سلفریج در فروشگاه و نمایش ویترینی بودیم که به «SUPERFUTURES» اختصاص داشت. این نمایشگاه‌ها شامل مانکن‌های بازسازی‌شده‌ای است که «لایه‌های تخریب‌شده اهمیت داشتن یک لباس را نشان می‌دهند» و «مواد نمایش پایدار» که «مدل‌های تولید انبوه در چارچوب طراحی نصب موقت را زیر سؤال می‌برند». خریداران ویترینی که توقف کردند، کمتر متحیر به نظر می رسیدند تا مبهوت.

اتفاقی که درست فراتر از درهای سلفریج روی می‌دهد، سورئال به نظر می‌رسد. نمادهای رکود کنونی خیابان – از هر پنج مغازه یک مغازه خالی است، هنوز هم 30 درصد کمتر از سطح قبل از همه‌گیری است – به شیرینی‌فروشی‌های آمریکایی تبدیل شده‌اند که در مکان‌های خالی، با ویترین‌هایی که با کیسه‌های چیتوس و پاپ روی هم قرار گرفته‌اند، رشد کرده‌اند. تارت و جک اپل. سی تا از این مغازه ها در حال حاضر توسط شورای جدید کارگری وست مینستر به دلیل تقلب مالیاتی و فروش کالاهای تقلبی در حال بررسی هستند. سرفصل‌هایی در مورد 22000 پوند شکلات‌های تقلبی Wonka توقیف شده، شرکت‌های پوسته‌ای ایجاد شده‌اند تا از مالیات 7.9 میلیون پوندی برای اماکن خالی از سکنه جلوگیری کنند، قیمت‌ها افزایش یافته و مشکوک به پول‌شویی هستند.

راه رفتن بین آنها در گرمای 28 درجه سانتیگراد یک دایره از تجربه جهنمی است: حلقه ای از شیرینی فروشی های وسیع بدون بچه. نیم ساعت در یکی گشتم بدون اینکه کسی را ببینم که از مردان جوان بی‌علاقه‌ای که لباس مشکی پوشیده بودند، که در گیشه‌های ویپ و میزهای صرافی پشت مغازه بودند چیزی بخرد. پرس و جو در مورد چگونگی امرار معاش یا پرداخت اجاره بها با این همه سهام با بالا انداختن مبهم و تهدیدآمیز مواجه شد.

برخی از مورخان اجتماعی ممکن است در آن عملیات، خیابان را ببینند که به ریشه های خود باز می گردد. ییل بررسی لندن این مجموعه یک جلد کامل را به خیابان آکسفورد اختصاص می‌دهد و آن را به عنوان محل «ناهماهنگی مداوم» توصیف می‌کند، برای قرن‌ها یک گل آلود. راه دردناک مملو از میخانه ها، سایت های بوکس بدون بند انگشت، هاکسترها و دستفروشان. معیشت آن وابسته به این واقعیت بود که این کوتاه ترین مسیر از دادگاه های قدیمی بیلی تا چوبه دار در تایبورن (طاق مرمر کنونی) بود که در آن ده ها هزار نفر اعدام های هفتگی را تماشا می کردند. لاستیک‌ها به جایی برای خوردن و، فوری‌تر، برای نوشیدن نیاز داشتند.

در فیلم او در سال 1991 ارواح خیابان آکسفوردمالکوم مک‌لارن، امپرساریو پانک، از کنار سلفریج گذشت و گفت که هنوز هم می‌توانی فریاد مردان به دار آویخته شده را بشنوی. او را در کودکی هر کریسمس با مادربزرگش به اینجا می آوردند که برایش داستان هایی تعریف می کرد که زمانی بیشتر از اسب هایی که در این خیابان ها قدم می زدند، فاحشه بودند و به او نشان می دادند که توماس دی کوئینسی موادش را از کجا می خرید.

همانطور که در حال حاضر، همیشه برنامه هایی برای بهبود شخصیت مکان، معنا بخشیدن به آن، یا بازگرداندن آن به شکوه قبلی وجود داشته است. در دهه 60، برنامه ریزان لندن آن را “بی متمدن ترین خیابان اروپا” می نامیدند. مدرنیست‌ها، که در مراکز خرید و اتومبیل‌رانی بالا بودند، ایده‌هایی برای عرشه‌های دسترسی عابران پیاده با ترافیک در زیر آن، و برای یک پل هوایی در منطقه آکسفورد سیرک طراحی کردند.

شصت سال بعد، انگیزه این بود که خودروها به طور کامل از جاده ها خارج شوند. صادق خان، شهردار لندن، پیاده‌روی خیابان آکسفورد را – که مرتباً سطوح آلودگی ذرات معلق را چندین برابر حد مجاز ثبت کرده است – سنگ بنای طرح سبزتر لندن خود قرار داد. به هر حال این خیابان با چهار ایستگاه مترو و مسیرهای اتوبوس متعدد، بهترین مقصد حمل و نقل عمومی در کشور است. دو ایستگاه خط جدید الیزابت که برای رساندن 90 میلیون مسافر دیگر به وست اند پایتخت طراحی شده است، قرار بود کاتالیزور این خیابان پردرخت جدید باشند. هیچ اتفاقی نیفتاد.

پروژه پیاده‌روی، که نشان داده شد آلودگی و تصادفات جاده‌ای را به میزان قابل توجهی کاهش می‌دهد، در سال 2018 توسط شورای محافظه‌کار وست مینستر با استناد به مخالفت ساکنان محلی، علی‌رغم اینکه این پروژه در یک رایزنی عمومی از حمایت گسترده برخوردار شد، لغو شد.

برنامه کوتاه‌مدت شورای محافظه‌کاران برای بازگرداندن خریداران – ایجاد تپه مضحک 6 میلیون پوندی “تپه مرمر طاق”، تپه مصنوعی ناهمواری که برای بالا رفتن از آن باید 4.50 پوند بپردازید، و اکنون برچیده شده است – عامل اصلی شکست آنها در انتخابات شوراهای امسال

دولت جدید هنوز برنامه های خود را برای بازسازی خیابان منتشر نکرده است، اگرچه یک سخنگوی به من می گوید که آنها “پیاده رو برای آینده قابل پیش بینی را رد کرده اند”. برخی از مبارزان و مفسران به دگرگونی کینگز کراس با مکان‌های هنری و دفاتر فناوری و رستوران‌ها به عنوان الگویی برای احیای معروف‌ترین خیابان خرید پایتخت اشاره کرده‌اند.

طراح توماس هیترویک، که بخشی از بازسازی King’s Cross را برنامه ریزی کرد – و همچنین رهبر شکست گاردن بریج بود – هفته گذشته برای من توضیح داد که چگونه این کار ممکن است کار کند: “خیابان آکسفورد مانند یک اتاق بزرگ و طولانی است که خسته کننده شده است. و یکنواخت است و نیاز به اختراع مجدد دارد. «این فقط نباید یک فضای خرید قدیمی باشد. این به ترکیبی بسیار غیرمعمول از کار و سرگرمی نیاز دارد که به عنوان مکانی گرد هم آمده است که سبک، طنز، سلامتی و الهام را ارائه می دهد.

هیترویک می‌گوید البته، باید پیاده‌روی شود، اما این فقط باید شروع کار باشد. چرا سقف‌های ساختمان‌ها را به هم وصل نکنیم، یک مسیر پیاده‌روی به هم پیوسته با پل‌هایی از یکی به بعد و پل‌هایی که در خود جاده اصلی قرار دارند؟ یک گردشگاه بزرگ با ورودی مغازه در پشت بام ایجاد کنید. هر اتفاقی بیفتد، فقط آن را تغییر ندهید. لندن، با عبارتی که برای هری سلفریج موسیقی گروه بزرگ است، می‌گوید: «باید دوباره بیاموزد که چگونه شجاع باشد.»