رهبران اقیانوس آرام از “تجدید تعهد” استرالیا به تغییرات آب و هوایی استقبال می کنند | اخبار استرالیا

رهبران اقیانوس آرام از “تجدید تعهد” استرالیا در مورد تغییرات اقلیمی و علاقه به میزبانی مشترک اجلاس آب و هوای سازمان ملل متحد با کشورهای اقیانوس آرام استقبال کرده اند، زیرا آنتونی آلبانیز از بازسازی موفقیت آمیز روابط در منطقه خبر می دهد.

در پایان مجمع جزایر اقیانوس آرام در سووا در روز پنجشنبه، رهبران به موقع بیرون آمدند و از محل سکونت یک روزه رهبران خود لبخند زدند، قبل از اینکه کیک را با شمشیر تشریفاتی برش زدند و زمانی که آلبانیز گوشی خود را بیرون کشید، عکس سلفی گرفتند.

این عقب نشینی آخرین و مهم ترین رویداد مجمع، مهم ترین نشست دیپلماتیک در منطقه بود. این اولین بار است که رهبران اقیانوس آرام از زمان گردهمایی آنها در تووالو در سال 2019، می توانند شخصاً با یکدیگر ملاقات کنند.

یک منبع حاضر در این نشست گفت که این «صمیمی‌ترین و دوستانه‌ترین PIF بود که تا به حال در آن شرکت کرده‌ام» و گفت‌وگوهای رهبران «هیچ‌گاه احساس نمی‌کردند که حتی اندکی درگیری داشته باشند».

این برخلاف نشست سال 2019 بود که در آن عقب نشینی نزدیک به 12 ساعت به طول انجامید، به دلیل تلاش های استرالیا برای کم رنگ کردن تغییرات اقلیمی، دو بار شکست و یکی از رهبران اقیانوس آرام به گریه افتاد.

آلبانیز مقایسه ای را با آخرین انجمن که در زمان نخست وزیری اسکات موریسون برگزار شد، انجام داد و گفت که رویداد امسال یک “موفقیت” برای استرالیا است.

وی گفت: «توجه می‌کنم که قبلاً این جلسه هنوز ساعت‌ها ادامه داشت و به من گفته شد که یکی از دلایل آن تغییر موضع استرالیا است.

“در بیانیه ما امروز خیلی سریع با آن برخورد کردیم … این نشان دهنده یک موفقیت است.”

تغییرات اقلیمی در بیانیه اصلی بود، با رهبران تکرار این که “بزرگترین تهدید وجودی پیش روی اقیانوس آرام آبی باقی می ماند” و “وضعیت اضطراری آب و هوایی” اعلام کردند.

استرالیا نیز در این سند مشخص شده است، زیرا رهبران اقیانوس آرام گفتند که از تعهد مجدد استرالیا به اولویت های تغییرات آب و هوایی مجمع استقبال و کاملاً حمایت می کنند. [and] همچنین از علاقه استرالیا به میزبانی کنوانسیون چارچوب سازمان ملل در مورد تغییرات آب و هوا – کنفرانس اعضا با مشارکت کشورهای جزیره اقیانوس آرام استقبال کرد.

یکی از مواردی که در این بیانیه غایب بود، اشاره به انرژی زغال سنگ بود. کشورهای اقیانوس آرام برای سال‌ها تاکید کرده‌اند که هر شانسی برای حفظ گرمایش جهانی به زیر ۱.۵ درجه سانتی‌گراد به معنای انتقال سریع از انرژی زغال‌سنگ و عدم وجود پروژه‌های جدید زغال‌سنگ است.

پس از عقب نشینی، از آلبانیز پرسیده شد که چه توجیهی برای کشورهای اقیانوس آرام برای نگه داشتن پروژه های جدید زغال سنگ و گاز روی میز ارائه می دهد، که او از پاسخ دادن خودداری کرد و گفت که با توجه به اینکه این موضوع چیزی نیست که کشورهای اقیانوس آرام با او مطرح کرده بودند، فرضی است.

او گفت: «از من در این مورد سؤال نشد. «امروز یک نفر چنین سؤالاتی را در جلسه مطرح نکرد و در هیچ یک از جلساتی که من برگزار کردم نیز این سؤال مطرح نشد.»

فرانک باینماراما، نخست وزیر فیجی به خبرنگاران گفت که “درخواست” کشورش از استرالیا این است که به “اعتیاد به سوخت های فسیلی، از جمله زغال سنگ” پایان دهد.

«در طول هر جلسه و بحثی که در این هفته برگزار کردم، در درخواست‌هایمان برای تعهدات بلندپروازانه‌تر اقلیمی صریح و ثابت بوده‌ام. ما نمی توانیم به چیزی کمتر از بقای هر کشور جزیره ای اقیانوس آرام بسنده کنیم.»

او گفت: «بیشتر از همه، این مستلزم آن است که به اعتیاد به سوخت های فسیلی، از جمله زغال سنگ پایان دهیم. این خواسته ما از استرالیا است. این خواسته ما از نیوزلند، ایالات متحده آمریکا، هند، اتحادیه اروپا، چین و هر کشور پر انتشار دیگری است.

آلبانیز همچنین از هدف دولت خود مبنی بر کاهش 43 درصدی انتشار گازهای گلخانه ای دفاع کرد که یکی از رهبران سابق اقیانوس آرام آن را محکوم کرد و آن را “به دور از اندازه کافی” محکوم کرد.

آلبانیز گفت: «حقیقت این است که ما با یک هدف بلندپروازانه اما قابل دستیابی 43 درصد تا سال 2030، با یک برنامه کاملاً هزینه‌شده، به کارزار انتخاباتی رفتیم.

و اگر از کسی بپرسید، آیا عدد بالاتری می خواهید؟ در غیاب نحوه رسیدن به آنجا، مطمئناً افرادی که به تغییرات آب و هوایی اهمیت می دهند، مایلند هر چه سریعتر اقدام شود. اما کاری که باید انجام دهید این است که یک برنامه واقعی با یک جدول زمانی واقعی داشته باشید.

دکتر وسلی مورگان، محقق ارشد شورای آب و هوا، و کارشناس دیپلماسی آب و هوای اقیانوس آرام، گفت که در حالی که رهبران اقیانوس آرام از جاه طلبی جدید استرالیا در مورد اقدامات اقلیمی استقبال کرده اند، “فیل در این بیانیه این است که حتی با وجود اهداف بهبود یافته، استرالیا هنوز همسو نیست. با محدود کردن گرمایش به 1.5 درجه.

استرالیا به عنوان عضوی از خانواده اقیانوس آرام – که اتفاقاً بزرگترین آلوده کننده آن نیز می باشد – باید کارهای بیشتری انجام دهد. این به معنای کاهش عمیق‌تر انتشار گازهای گلخانه‌ای در این دهه و پایان دادن به تصویب و تأمین مالی پروژه‌های جدید سوخت‌های فسیلی است.»

باینیماراما همچنین درباره موضوع خروج کیریباتی از مجمع جزایر اقیانوس آرام که در این رویداد آویزان شده است، صحبت کرد و فاش کرد که در طول این عقب نشینی با رئیس جمهور کیریباتی تانتی مامائو تلفنی صحبت کرده است.

باینماراما گفت که متعهد شده است با کیریباتی برای یافتن راه حلی برای این بن بست همکاری کند و این انجمن “در این زمینه از هیچ تلاشی دریغ نخواهد کرد”.