بازی بی خیال روری مک ایلروی 66 در اوپن نشان می دهد که بازیکنی کنترل بازی خود را دارد | باز

جیبد نیست، اما روری مک‌ایلروی وقتی در حال و هوای است، بازی را آسان می‌کند. اگر سکوها و ده ها هزار هوادار نبود، هرگز حدس نمی زدید که او در دور اولد کورس در دور افتتاحیه اوپن قدم زد چه چیزی در خطر بود.

بالا، پایین و اطراف شیب‌ها و حفره‌ها، همه درایوها به پایین وسط، یک چیپ آنجا، یک فلاپ آنجا، هر لگ درست تا سوراخ، هر یک کوتاه داخل آن، توپ فقط یک ضربه از جایی که او فاصله می‌گیرد. می خواست که باشد. او یک 66 بی خیال ساخت، با هفت پرنده، و فقط یکی از آنها شلیک کرد.

او با کولین موریکاوا، که 72 ساخته شد، و زاندر شاوفله، 69، جفت شد، اما گاهی احساس می‌شد که آن‌ها فقط برای کمک به نشان دادن شیوه بازی مک‌ایلروی در پرسپکتیو مناسب هستند، مانند آن انسان‌های کوچک نموداری که در تصویر وجود دارد. تا به آن حس مقیاس بدهد. موریکاوا قهرمان گلف باز سال است، شاوفله به تازگی مسابقات مسافران و مسابقات آزاد اسکاتلند را پشت سر هم برده است و در فرم بهتری نسبت به هر مردی در تور است، اما آنها برای ادامه دادن تلاش کردند. موریکاوا گفت: “عالی بود.” “این چیزی است که من در سه روز آینده نیاز دارم.”

در پنجمین پنجم، درایو مک ایلروی به یک سنگ مرزی قدیمی برخورد کرد. برای او 30 یارد یا بیشتر هزینه داشت. اولین چیزی که در مورد آن فهمید زمانی بود که کسی به آن اشاره کرد. “فکر می‌کنم هنوز از دو تای دیگر گذشتم.” او هنوز هم یک پرنده را برداشت.

او اولین روز خود را در سوراخ باز کرده بود، با یک توپ 30 فوتی که صبحش را مانند ژامبون و تخم مرغ در رختخواب آماده می کرد. سومی در 6 و چهارمی در 7 وجود داشت. اما این برابری بود که او در هشتم به دست آورد و به عنوان یکی از لحظات مورد علاقه خود در این دور انتخاب کرد. من یک توپ خوب برای پرنده در سوراخ هشتم زدم، اما در فاصله سه فوتی به آن ضربه زدم. من واقعاً با زدن ضربه دوم چندان راحت نبودم، اما به آنجا رفتم، به آن متعهد شدم و یک توپ زیبا زدم.”

هیچ کدام از اینها آنقدر که او به نظر می‌رسید ساده نبود. “لحظات مهمی در دور وجود دارد، آنها می توانند چیزهای کوچکی مانند آن زدن در هشتم باشند، آنها قسمت های کوچکی هستند که شما را آزمایش می کنند.” به خصوص زمانی که نمایش مثل اینجا کند پیش می رفت، جایی که ترافیک سنگین روی دوشاخه های بزرگ باعث شد که راندها بهترین قسمت شش ساعته را طی کنند.

این بدان معنا بود که بازیکنان زمان زیادی را صرف تکیه بر باشگاه‌های خود در بین استفاده از آن‌ها می‌کردند و مجبور بودند به سرعت از تمرکز خود خارج شوند و زمانی که در نهایت برای رسیدگی به وضعیتی که در چند دقیقه گذشته در آن مشغول بودند، قدم برداشتند. مک ایلروی آن را به خوبی مدیریت کرد. او یک اشتباه بد خود را در 13 مرتکب شد، زمانی که سعی کرد با یک تراشه از پشت سنگر ساید گرینساید خیلی بامزه شود و توپ را تا فاصله 60 فوتی آن طرف سوراخ به صدا درآورد، اما با چرخاندن توپ به سمت فنجان آن را اصلاح کرد. یک بوگی شیری

در 614 یارد 14، او چنان درایو قدرتمندی را آزاد کرد که توانست یک گوه را به زمین سبز بزند. از پشت رفت و او مجبور شد برای پرنده اش بالا و پایین شود. در هفدهم، یکی دیگر از آن لحظات کوچک و مهم بود، زمانی که او خود را در فاصله 85 یاردی بیرون دید، اما با چنان دروغی مضحک که نگران بود توپ را به مرکز شهر سنت اندروز ببرد. “من یک گوه شکاف کوچک را در آنجا شکستم و آن را کشیدم. اما من شوت درست را بازی کردم تا اگر آن را از دست دادم، در موقعیت خیلی بدی نبود، اما می توانستم آن را بالا و پایین کنم.”

در آن نقطه، او قبلاً در ذهن خود پذیرفته بود که “چهار نمره خوبی خواهد بود”. چیزی که در حال حاضر او را خلاصه می‌کند، او شبیه مردی است که دقیقاً می‌داند می‌خواهد چه کاری انجام دهد و چگونه می‌خواهد آن را انجام دهد.

همیشه اینطور نبوده است. مک ایلروی در هشت سال پس از پیروزی در آخرین رشته خود، با تئوری های مختلف زیادی موافقت کرده است، سعی کرده است تا عضلانی را بالا ببرد، تاب خود را به هم بزند، چند استاد مختلف را پذیرفته و حتی به خودیاری پرداخته است. حالا، او می‌گوید، «دوباره مالکیت همه چیز را به دست گرفته است» و دیگر به همه افراد مختلفی که استخدام کرده بود گوش نمی‌دهد تا به او بگویند «چگونه بازی کند».

پس از همه، او گفت: “من در این بازی بسیار خوب هستم”. او مطمئن است. او شبیه مردی است که کنترل را در دست دارد. اکنون تنها سؤال این است که آیا او می تواند آن را تا عصر یکشنبه حفظ کند یا خیر.