به گزارش دپارتمان اخبار بین المللی پایگاه خبری آبان نیوز ،
پس از آنکه گروههای محیطزیست ادعا کردند این منطقه ممکن است به رادیواکتیویته ناشی از بمبهای هستهای که پس از سقوط هواپیما در دهه 1960 سقوط کرد، آلوده شده باشد، یک شرکت انگلیسی از برنامههای خود برای توسعه یک استراحتگاه در جنوب شرقی اسپانیا دفاع کرد.
در 17 ژانویه 1966 یک B-52 نیروی هوایی ایالات متحده در هوا با یک هواپیمای سوخت رسان بر فراز پالومارس در آلمریا برخورد کرد و هفت نفر از 11 خدمه آن کشته شدند.
از چهار بمب هستهای 1.5 مگاتنی که B-52 حمل میکرد، سه بمب به زمین افتاد، که دو بمب به عنوان بمبهای معمولی منفجر شدند و زبالههای رادیواکتیو را در منطقه وسیعی پخش کردند، در حالی که چهارمی در دریا فرود آمد. 80 روز بعد بازیابی شد.
مدت کوتاهی پس از حادثه، ایالات متحده 1700 تن خاک آلوده را به کارولینای جنوبی ارسال کرد که پس از آن تا حد زیادی فراموش شد.
پایگاه انگلیسی Bahía de Almanzora قصد دارد 1600 خانه، یک هتل و یک مجموعه ورزشی در حدود یک مایل (1.5 کیلومتر) از منطقه آلوده در پالومارس بسازد، منطقه ای که در 56 سال گذشته حصارکشی شده است. پیشنهاد Almanzora هیچ اشاره ای به حادثه 1966 یا آلودگی ندارد.
خوزه ایگناسیو دومینگوئز، وکیلی که ریاست گروه بومشناسان محلی را بر عهده دارد، میگوید: «پلوتونیوم فقط در منطقه محصور شده نیست، زیرا توسط باد و حیواناتی مانند پرندگان و خرگوشها حمل میشود.» دومینگز گفت که آزمایشات خود گروهش سطوح خطرناکی از تشعشعات را در خارج از منطقه بسته نشان داده است.
Meritxell Bennasar از Greenpeace گفت: “حصار زنجیره ای مانع زیادی نیست. برخی از آلودگی ها تنها چند سانتی متر عمق دارند. مکان هایی وجود دارد که ایالات متحده به طور مخفیانه خاک های آلوده را دفن کرده است و ما تازه می دانیم که آنها کجا هستند.”
فریزر پرین، مدیر توسعه Bahía de Almanzora، گفت که زمین آلوده “به هیچ وجه نزدیک به توسعه نیست” و “این موارد در مورد ذرات در حال پرواز بی معنی است”.
او گفت: “نیازی نیست بگوییم که نزدیک زمین های آلوده است.” احتمالاً 150 خانه موجود نزدیکتر وجود دارد.»
حادثه سال 1966 زمانی رخ داد که اسپانیای فرانکوئیست در حال باز شدن به روی گردشگری بود و اندکی بعد مانوئل فراگا، وزیر گردشگری و آنژیر بیدل دوک، سفیر ایالات متحده، در تلاشی برای نشان دادن این موضوع، عکسی از آنها در حال شنا در دریا در پالومارس به نمایش گذاشتند. آب سالم بود
پنجاه و شش سال بعد، 103 هکتار (254000 هکتار) همچنان حصارکشی شده است و نه دولت اسپانیا و نه دولت ایالات متحده به توافق دوجانبه ای که در سال 2015 برای پاکسازی این منطقه امضا شد، عمل نکرده اند.
پرین گفت: “ما به اندازه هر کسی مشتاق هستیم که منطقه را تمیز کنیم.” این پلوتونیوم آمریکایی است اما گورستان هسته ای در اسپانیا وجود ندارد و هیچ کس دیگری آن را نمی خواهد.
در سفر اخیر جو بایدن، رئیس جمهور ایالات متحده به مادرید، و هنگامی که از جولیسا رینوسو پانتالئون، سفیر ایالات متحده در اسپانیا، در مصاحبه ای در روزنامه ال پایس در مورد پاکسازی طولانی مدت در اسپانیا سؤال شد، از پالومارس نامی برده نشد. او تنها گفت که “ما آماده شنیدن هر پیشنهادی از سوی دولت اسپانیا هستیم”.
به غیر از موضوع تشعشعات، کارشناسان محیط زیست می گویند که توسعه پیشنهادی تقریباً آخرین امتداد ساحل بکر در آلمریا را نابود خواهد کرد.
دومینگز گفت: «تنها دلیلی که این بخش از ساحل ویران نشده است، رادیواکتیو بودن آن است.
با این حال، توسعه دهندگان می گویند که شهردار و مردم محلی از این طرح حمایت می کنند. ایین اندرسون مودی به نمایندگی از گروه Almanzora گفت: “آنها همه پیشرفت ها را در امتداد ساحل دیده اند و ناامید کننده است که آن را در منطقه خود نمی بینیم.”
این خبر از خبرگزاری های بین المللی معتبر گردآوری شده است و سایت اخبار روز ایران و جهان آبان نیوز صرفا نمایش دهنده است. آبان نیوز در راستای موازین و قوانین جمهوری اسلامی ایران فعالیت میکند لذا چنانچه این خبر را شایسته ویرایش و یا حذف میدانید، در صفحه تماس با ما گزارش کنید.